Het maffiakoninkrijk boek 1 gevaarlijke spelletjes

De schreeuw van de man galmde door de kamer toen zijn arm met een krak brak. Ik gaf mijn neef Andrei opdracht om de gebroken arm van de man aan de stoel vast te binden. Ik zette een stoel voor hem neer en ging zitten. Het was nu tijd voor een goed gesprek.

Ik genoot ervan om met mensen te praten die me geld schuldig waren. Maar de geur van urine liet me mijn neus optrekken. 'Ben je geen volwassen kerel? Houd je plas in, alsjeblieft.'

De man knikte snel. Ik haalde mijn sigaar tevoorschijn, stak hem aan en nam een diepe trek. De geur kalmeerde me.

Links van me zaten een mooie zwangere vrouw en haar dochtertje in een hoek ineengedoken. Ze huilden zachtjes terwijl ze toekeken hoe hun man en vader smeekte. 'Welke dag is het?' vroeg ik aan de man.

Hij antwoordde gespannen: 'Het is vrijdag.'

Ik bromde en nam nog een trekje. 'Mmm, en wanneer had je moeten betalen?'

De man aarzelde. 'Vorige week.'

Ik knikte. 'Precies. Ik heb je drie kansen gegeven om me mijn geld te betalen. Ik ben nooit zo aardig, dus waarom heb je er misbruik van gemaakt?'

Hij liet beschaamd zijn hoofd zakken. Ik keek naar Andrei en gebaarde naar de man. Andrei begreep het en trok zijn hoofd naar achteren, zodat hij me door zijn gezwollen ogen kon aankijken.

Ik wees naar zijn vrouw en dochter. 'Kijk eens wat je hebt aangericht. Je vrouw en kind moeten je zo in je eigen huis zien. Waarom heb je me niet betaald? Hm?'

De man probeerde te spreken, maar het deed te veel pijn. Hij kon alleen naar adem happen. Ik fronste. Ik had hem nauwelijks iets aangedaan.

Ik leunde naar voren en doofde mijn sigaar op zijn tong. De man schokte, terwijl hij kreunde en achteruitdeinsde. Ik gooide de sigaar weg. 'Spreek op. Ik hou er niet van om met domme mensen te praten.'

Jackson, een van mijn mannen die in de buurt stond, sloeg zijn armen over elkaar en lachte. 'Je bent een gemeen stuk vreten. Weet je dat, baas?'

Ik keek hem lui aan. 'Vloek je tegen me?'

Hij stak zijn handen op. 'Nooit. Ik blijf graag in leven.'

Andrei lachte en zei: 'Je mond is sneller dan je hersens. Ik denk niet dat je leven veel waard is.'

Jackson stak zijn middelvinger naar hem op. 'Geef me een mes,' zei ik tegen Jackson en zei toen tegen Andrei: 'Trek hem dichterbij.'

De ogen van de man werden groot van angst terwijl hij zijn hoofd schudde en huilde: 'Alstublieft, alstublieft! Ik heb het geld niet! H-h-het is gestolen!'

'Steel het dan terug. Dit is de derde keer dat je niet betaalt. Denk je dat ik een liefdadigheidsinstelling run?' snauwde ik, zijn excuses niet gelovend.

Jackson legde een mes in mijn open hand, en ik raakte lichtjes met mijn vinger het lemmet aan om te zien hoe scherp het was. Er verscheen een dunne rode lijn en ik knikte. Ik richtte het mes op zijn vrouw en kind. 'Laten we zakendoen. Hoe moet ik dat geld van je krijgen? Zal ik je dochter of vrouw verkopen? Of ben je van plan mijn geld uit je kont te trekken?'

'I-ik zal u het geld geven! G-geef me drie dagen! A-alstublieft!'

'Slechts drie dagen?'

De man knikte snel. 'Dat is alles wat ik nodig heb.'

Ik keek naar Jackson en zei: 'Breng de vrouw hier.'

Hij knikte en greep de vrouw bij haar keel, haar gegil weerkaatste tegen de muren terwijl ze aan zijn handen krabde. Jackson vloekte en sleepte haar mee, hij dwong haar om voor me te knielen. Het kind probeerde naar haar moeder te rennen, maar werd snel door een andere van mijn mannen gevangen.

De man beefde, terwijl hij me met zijn bange ogen smeekte. 'A-alstublieft meneer Roscotto. Ik heb een fout gemaakt. Ik beloof u terug te betalen!'

'Je hebt een fout gemaakt? Drie keer achter elkaar? Zie ik er zo dom uit? Je baan betaalt je tweeduizend per week, je rekeningen zijn betaald, je kind gaat naar een privéschool, je hebt geen andere vrouwen, en je gaat vaak naar die ondergrondse gokhal. Vertel me, waar is mijn geld naartoe gegaan? Hm?'

Hij antwoordde niet. Het antwoord was overduidelijk. 'Nu ik erover nadenk... Je vrouw is echt een lekker ding.' Zei ik terwijl ik naar de vrouw keek die naar me opkeek. 'Ze heeft een goed lichaam en hoewel ze eind dertig is, ziet ze eruit alsof ze begin twintig is. Ik weet zeker dat een paar van mijn mannen erg blij zouden zijn met een klein voorproefje. Denk je niet, schat?'

De vrouw jammerde terwijl de tranen over haar gezicht stroomden. 'Alstublieft niet.'

Ik trok een wenkbrauw op. 'Waarom niet? Je man heeft je in deze puinhoop gebracht. Wil je hem niet een beetje helpen?'

Ze beefde, terwijl ze huilde. 'Alstublieft...'

Ik glimlachte. 'Ik hou ervan als mijn vrouwen smeken. Wat dacht je hiervan? Je hoeft alleen dingen met mij te doen. Kun je dat? Laat me seks met je hebben. Ik kan je helpen je wat op te rekken voor je kind komt. Wat zeg je ervan?'

'Verdomde klootzak!' schreeuwde de man terwijl hij tegen de touwen vocht. 'Dood me gewoon! Dood me en laat haar erbuiten!'

Andrei sloeg hem hard in zijn gezicht. 'Hou je kop! Begrijp je hoe ernstig dit is? Als jij sterft, worden je vrouw en dochter verkocht om voor jouw fouten te betalen. Wil je dat?'

De man knarste met zijn tanden en stopte met praten. Het leek erop dat hij van zijn familie hield. Als hij maar genoeg van ze hield om niet al mijn geld te vergokken. 'Laat haar los. Laat haar naar me toe kruipen.' Zei ik tegen Jackson en keek toe hoe hij haar losliet en haar langzaam naar me toe liet kruipen.

Toen ze tussen mijn benen kwam, greep ik haar haar stevig vast en trok het naar achteren zodat ze naar me op zou kijken. Ze gilde van de pijn en hield mijn hand vast, haar gezicht was nat van de tranen, terwijl ze smekend naar me opkeek. Ik wees naar mijn kruis. 'Wat zeg je ervan? Seks met al mijn mannen of alleen met mij?'

Ik kon zien dat ze over mijn aanbod nadacht. Toen reikte ze met haar kleine handen naar voren om mijn riem los te maken.

De man wendde zijn hoofd van zijn vrouw af en hij zag er verslagen uit. Andrei greep zijn hoofd vast en dwong hem om te kijken. Mijn riem ging los en ik glimlachte terwijl ik vroeg: 'Ben je bereid om dit voor de ogen van je dochter te doen?'

De vrouw stopte en haar ogen keken snel naar haar dochter die door mijn mannen werd tegengehouden. De grote ogen van het meisje staarden naar wat er gebeurde. Er vielen tranen uit de ogen van de vrouw terwijl ze fluisterde: 'Waarom bent u zo gemeen?'

'Gemeen? Schat, wil je gemeen zien? Laat dit een waarschuwing voor jou en je man zijn. Als ik mijn geld niet binnen drie dagen krijg, dan zal dit niet het enige kind zijn dat je verliest.' Ik wikkelde haar gouden haar om mijn hand en trok haar hoofd naar voren. Toen gebruikte ik mijn andere hand om het mes snel in haar grote buik te steken.

De vrouw gilde oorverdovend terwijl bloed mijn hand bedekte. De man schreeuwde en probeerde zich los te rukken. 'NEE! STOP!' Het meisje huilde: 'Mama! Doe mijn mama geen pijn!'

Ik fronste vol walging. 'Denk je dat een vrouw waarin jij je vieze pik hebt gestoken mij zou interesseren? Wees bl—' Het geluid van mijn rinkelende telefoon verpestte de angstaanjagende sfeer. Ik haalde hem uit mijn zak en zag wie er belde. Mijn vader.

Ik wilde niet opnemen. Ik had een idee van wat hij wilde zeggen en ik wilde het nu niet horen. Ik zuchtte en nam op nadat hij zes keer over was gegaan. 'Pa.'

'Xander. Je weet wat vanavond is, toch?' Ik zuchtte toen ik me het gesprek herinnerde dat ik vorige week met hem en mijn moeder had gevoerd. Ik probeerde tegen te sputteren. 'Geef me nog—'

Ik stond van mijn stoel op en zei tegen mijn mannen dat ze moesten opruimen. Toen haalde ik mijn zakdoek uit mijn zak en veegde het bloed van mijn handen. Ik hield de telefoon onder mijn oor terwijl ik mijn vader antwoordde. 'Denk je dat het vinden van een vrouw makkelijk is? Ik neem geen genoegen met zomaar iemand.'

'Ik heb je moeder gevonden, toch? Ik hoefde niet eens ver te zoeken. De gelukkigste keuze van mijn leven was haar zelf uitkiezen. Iedereen dacht dat het alleen maar trots was, maar ik heb ze hun ongelijk bewezen. Ik wist dat je moeder kon doen wat ik van haar wilde. Natuurlijk zeg ik niet dat je maar één vrouw moet kiezen als je er meerdere kunt kiezen. Ik zeg alleen dat, zelfs als je niet zeker bent, je haar alleen nodig hebt om te trouwen en mijn baan over te nemen. Als ze daarna sterft, kun je iemand anders zoeken.'

Ik liep het huis uit terwijl hij bleef praten over wat er met hem en mijn moeder was gebeurd. Ik probeerde niet op te hangen. Ik had geen tijd of energie om hiernaar te luisteren. 'Het kiezen van meerdere vrouwen heeft voor- en nadelen. Met meerdere keuzes in vrouwen, zou je zelfs als er een paar tijdens de spellen sterven, nog steeds reserves hebben, maar het zal ook laten zien dat je geen goede keuzes kunt maken, dus beperk hoeveel je er kiest als je kunt. We willen ervoor zorgen dat niemand je macht in twijfel trekt, hoewel ik betwijfel of dat zal gebeuren gezien hoe je de dingen altijd hebt aangepakt.'

'Ik kies maar één vrouw, Pa. Ik ben zeker van mijn keuze, dus je hoeft je geen zorgen te maken.' 'Weet je het zeker? Probeer me niet na te doen als je weet dat je het niet aankunt. Je zoekt al drie jaar en je hebt nog steeds niemand gevonden.'

'Kijk niet op me neer. Ik weet wat ik wil in een vrouw en totdat ik het vind, zal ik niet meedoen aan je spellen. Als iemand iets te zeggen heeft over het overnemen van jouw baan, dan zal ik ze vermoorden.'

Hij lachte, 'Regeren door angst, hè? Je bent de zoon van je vader. Nou, als je dan niet meedoet aan het spel van dit jaar, help me dan tenminste met het organiseren ervan. Dat kun je toch wel doen?' 'Dat kan ik.'

'Goed. Ik laat je teruggaan naar wat je aan het doen was.' Ik knikte. 'Zeg tegen mama dat ik de groeten doe.' 'Doei.'

Ik hing op en zuchtte, terwijl ik met mijn hand door mijn haar ging. Dit was het tweede spel dat ik van plan was om over te slaan. Bij het laatste spel vijf jaar geleden had ik geen vrouw gevonden die me beviel en had ik alleen toegekeken. Dit jaar zou waarschijnlijk hetzelfde zijn.

Zelfs ik wist niet precies wat ik in een vrouw zocht, maar ik wist dat als ik haar vond, ik het meteen zou weten. Zodra ik besloot om haar tot mijn vrouw te maken, zou ik haar vasthouden en in het gekke leven dat ik leid meenemen. Andrei en Jackson liepen het huis uit, en ik keek op mijn telefoon hoe laat het was om te zien dat het bijna vijf uur 's middags was. De tijd om met het zoeken naar een vrouw te beginnen zou binnenkort starten.

Ik vroeg aan Andrei: 'Je bent van plan om binnenkort op zoek te gaan naar de jouwe, toch?' Hij keek op zijn horloge en knikte. 'Ja, ik heb mijn moeder beloofd dat ik dit jaar mee zou doen. Ik laat de rest aan jou over en zal met mijn zoektocht gaan beginnen.' Ik knikte. 'Ga een goede vinden. Wij regelen de zaken hier wel.'

Jackson glimlachte triest. 'Het is niet alsof ik ook aan deze jacht meedoe of zo. Ik blijf gewoon bij de baas achter en heb minder tijd om mijn opties aan vrouwen te kiezen.' Andrei lachte en vertrok.

Ik draaide me naar Jackson en wees naar het huis. 'Laten we dit opruimen.' We gingen terug het huis in om ons werk af te maken. We waren pas rond zeven uur klaar. Jackson vertrok snel om zijn jacht te beginnen en ik stapte in mijn auto en zei tegen mijn chauffeur dat hij me naar huis moest brengen.

De avond was nog jong. Misschien, als ik er zin in had, zou ik na mijn douche mijn huis verlaten om op zoek te gaan naar een vrouw als optie voor de spellen van dit jaar. Zo niet, dan vond ik het niet erg om nog eens vijf jaar te wachten. Op weg naar huis reden we langs een leeg park en ik leunde met mijn hoofd op mijn hand terwijl ik gedachteloos uit het raam keek.

Iets trok mijn aandacht en ik sprak voordat ik kon nadenken. 'Stop de auto.' De auto stopte abrupt terwijl de chauffeur van de weg af reed. 'Meneer?' vroeg hij, zijn hand snel naar zijn pistool reikend, klaar voor gevaar.

Ik zwaaide met mijn hand, mijn ogen niet van het raam afwendend, terwijl ik naar een eenzame vrouw keek die met haar handen in haar jaszakken langzaam liep. Ze was alleen, haar benen schopten kleine steentjes op haar pad weg terwijl haar paardenstaart achter haar door de sterke wind heen en weer bewoog.

Ik voelde me nieuwsgierig en iets zei me dat ik naar haar toe moest gaan. Alsof ik spijt zou krijgen als ik deze eenmalige kans zou missen. Ik opende de autodeur en liep naar haar toe.