De koningin van de Lycanen - Valentijnsspecial

"Nog maar één weekje en dan gaan we weg. Ik hoef alleen nog maar zeven dagen te wachten en dan zijn Adonis en ik eindelijk samen." Ik haalde diep adem en zuchtte.

"Dat is nieuw, je bent niet van plan iemand om zeep te helpen." Ik hoorde de vertrouwde stem van mijn partner.

Ik draaide me om en zag mijn partner daar staan met zijn armen over elkaar. Hij had die glimlach op zijn gezicht die ik zowel adoreerde als verafschuwde.

"Zou je liever hebben dat ik jouw dood beraam, mijn koning?" Ik glimlachte lief, wat Adonis aan het lachen maakte.

"O, mijn lieve schat, mijn leven was zo saai zonder jou." Hij trok me dicht tegen zich aan en ik snoof zijn heerlijke geur op.

"Moet ik me zorgen maken? Je bent toch niet aardig om me slecht nieuws te vertellen, hè? Ik zweer het je, Adonis, als we geen tijd samen krijgen ga ik..." Ik begon, maar Adonis legde zijn vinger op mijn lippen.

"Altijd zo wantrouwig, Aarya. Er is niets aan de hand, we gaan nog steeds op onze Valentijnsreis. Ik wilde gewoon wat liefde van mijn partner, aangezien het de maand van de liefde is." Adonis zuchtte.

"Het spijt me, Adonis. Het zijn een paar zware maanden geweest voor ons beiden en ik denk dat ik gewoon zenuwachtig ben." Ik verontschuldigde me.

Plotseling was die glimlach terug op het gezicht van mijn partner en ik wist precies wat hij wilde.

"Zenuwachtig, hè? Dat kan ik verhelpen, weet je?" Hij liet zijn vinger langs mijn arm glijden, waardoor mijn huid tintelde.

Ik kon niet helpen hoe mijn lichaam reageerde op zijn aanraking, het was alsof het wist wanneer Adonis me aanraakte. Ik voelde me meteen warm worden. Zijn ogen werden donkerder toen hij rook dat ik hem wilde.

Zijn vinger bewoog verder over mijn lichaam en ik wachtte opgewonden terwijl hij lager en lager ging totdat...

"Mama, mama." Een kreet uit de babyfoon onderbrak ons beiden.

"Wat een perfecte timing," zuchtte ik. Ondertussen kon Adonis zijn lach niet inhouden.

Ik drukte mijn gezicht tegen Adonis' borst om tot rust te komen.

"Onze dochter houdt ons het meest tegen om te vrijen." Ik rolde met mijn ogen.

"En daarom hebben we onze kleine pauze nodig," zei Adonis.

Ik knikte en verliet onze kamer om onze dochter te kalmeren.

Devi was net na Kerstmis begonnen met praten, maar tot nu toe kon ze alleen "mama", "papa" en "nee" zeggen. De eerste twee waren erg schattig, maar de laatste niet zo. Ik moest geduldig zijn terwijl mijn dochter heel luid nee schreeuwde, denkend dat het grappig was. Jammer genoeg vond ik het niet zo leuk als zij.

"Mama," haar kleine handjes reikten naar me toen ik haar kamer binnenliep. Ik glimlachte en tilde haar op, haar heerlijke babygeur opsnuivend.

Ze was de perfecte mix van zowel Adonis als ik, en ik wist dat ze koppig zou zijn als ze ouder werd. Zoals moeder, zo dochter.

"Je vindt het leuk om je mama en papa te plagen, hè lieverd?" Ik kietelde haar, glimlachend om haar gelach.

Ik besloot haar mee terug te nemen naar onze kamer, zodat ze ook wat tijd met Adonis kon doorbrengen. We waren de laatste tijd zo druk geweest dat Devi niet genoeg tijd met ons had doorgebracht.

Zodra ze haar vader zag, riep Devi blij. Adonis, die aan zijn bureau zat, stond meteen op en nam Devi uit mijn armen.

"Hoe gaat het met mijn favoriete meisje? Heb je lekker geslapen?" Adonis kuste Devi op haar wang.

"O, dat heeft ze zeker, de kleine deugniet wist precies wanneer ze wakker moest worden." Ik kietelde Devi opnieuw.

Adonis glimlachte, "je zou denken dat je je lichaam niet onder controle hebt, Aarya. Daar moet je aan werken."

Natuurlijk zou hij dat zeggen. Hij is niet degene die helemaal opgewonden raakte. Als het andersom was, zou hij dit allemaal niet zeggen.

Voordat ik kon antwoorden, liet Devi een klein kreetje horen. Ze wilde neergezet worden.

Adonis zette haar neer. We keken toe hoe ze overal rondkroop en onze kamer verkende.

"We moeten deze kamer kindveilig maken. Anders zal Devi overal aankomen." Ik zei dit net toen ze een van mijn lippenstiften pakte.

"O nee, dat gaan we niet doen. Je hebt nog vele jaren voor je make-up mag dragen." Adonis greep in.

Ik lachte, "het is maar lippenstift, doe niet zo serieus."

Adonis keek me boos aan, "ik wil niet dat mijn dochter make-up draagt tot ze ouder is, laat haar genieten van het kind zijn."

Ik was het volledig met hem eens, maar het was tijd voor wat plezier.

Ik pakte Devi op en trok een verdrietig gezicht, "is je papa te serieus?"

Adonis gromde, "te serieus? Echt waar?"

"Zeg papa, je neemt dit te serieus." Ik knipoogde naar Devi, en terwijl onze dochter deze situatie grappig vond, liet Adonis' gegrom zien dat hij dat niet vond.

"Aarya." Zijn stem klonk waarschuwend. Hij zei me dat ik moest stoppen.

Ik had twee keuzes, ik kon naar hem luisteren, of ik kon hem compleet negeren. De tweede keuze leidde altijd tot geweldige seks, maar realistisch gezien zouden we het nooit kunnen doen. Bovendien, wie zou er het meest onder lijden? Inderdaad, ik. Weer.

Dus ik zette Devi op de grond en kuste mijn boze partner op de lippen, "Ontspan je Adonis. Ik probeerde je te laten reageren, wat veel te makkelijk was."

Adonis hield me strakker vast om mijn middel en fluisterde in mijn oor, "als Devi hier nu niet was, zou ik je op het bed hebben onder mijn controle."

Een rilling ging door mijn rug en ik keek hem boos aan. Mijn plan was als een boemerang op mezelf teruggekomen. Terwijl Adonis er volledig kalm uitzag, was ik degene die van binnen helemaal in de war was.

Misschien was Sophia vrij om een paar uur op Devi te passen? Of Lexi? Misschien konden Elijah en Devi samen spelen?

"Ik zie dat brein van je hard aan het werk, Aarya." Adonis lachte.

Ik zei zachtjes, "Ik vraag me af wiens schuld dat is."

"Aarya!" Lexi's stem kwam naar onze kamer.

Ik keek naar Adonis, die Devi oppakte terwijl we onze kamer verlieten.

Ik keek over de trap en zag Lexi, Gabe, Niya, Evan, Sophia en Luke allemaal beneden staan.

"Waarom voelt dit alsof jullie hier allemaal zijn om met mij over iets te praten?" vroeg ik terwijl we de trap afliepen om onze vrienden te ontmoeten.

"Niet dat, gekkie. We zijn hier allemaal om jullie te helpen al jullie werk af te maken voor jullie Valentijnsreis." Lexi glimlachte.

Adonis trok zijn wenkbrauwen op en vroeg, "welke andere redenen hebben jullie?"

Ik gaf hem een elleboogstoot in zijn zij, alsof ik wilde zeggen "wat is er in godsnaam mis met jou", maar hij keek alleen maar naar onze vrienden.

Het was Evan die aan zijn nek krabde voordat hij zei, "geen andere redenen, maar als jullie je werk afmaken voordat jullie vertrekken, dan betekent dat dat wij..."

"Jullie Valentijnsdag kunnen vieren zonder ons werk te hoeven doen." Adonis maakte Evans zin af.

"Ik weet het niet hoor... ik heb nog steeds geen wraak genomen voor het blinddoeken op mijn vrijgezellenfeest. Misschien moet ik jullie meer werk geven om te doen als ik weg ben; werk stopt nooit." zei Adonis.

Evans ogen werden groot en hij zei luid, "o kom op! Je kunt toch niet nog steeds boos zijn daarover! Je vond onze verrassing leuk. Bovendien, dat was zo lang geleden."

Niya rolde met haar ogen en trok Evan terug, "hij maakt maar een grapje, Evan."

"Laten we stoppen met praten over Evan die zich voor gek zet... weer eens. Dimitri, we hebben over 10 minuten een vergadering, en daarna wil Luke praten over zijn plan voor een nieuw trainingsprogramma dat hij wil starten." Gabe schakelde meteen over op werkmodus.

"Aarya, we moeten een dame ontmoeten die komt van de weeshuizen om te praten over de kinderen die hier voor de dag komen. Je moet ook het menu plannen voor je evenement voordat je vertrekt." Lexi nam het over.

Adonis en ik keken elkaar aan. Ik kuste hem op de lippen, "nog maar vier dagen."

"Vier dagen." Hij kuste me nog eens, gaf Devi aan mij voordat hij vertrok.

"Juffrouw Devi heeft een speelafspraak met Elijah, dus Amanda kan haar meenemen en op haar passen." Lexi kietelde Devi's wangen.

Ik gaf mijn dochter met tegenzin aan Amanda en liep weg terwijl Lexi met me praatte over het plan voor de dag.

Ongeveer 4 uur later was ik eindelijk klaar met alles voor de dag. Het was een zegen dat de meiden me hielpen. Ik was blij dat ik snel klaar was.

"Ik ben zo moe, ik weet niet hoe jij dit elke dag doet, Aarya." Niya klaagde terwijl we uit het kantoor liepen en naar Adonis' studeerkamer gingen.

"Ze heeft goede redenen." legde Sophia uit.

"Ja, natuurlijk. Het begint met een p en eindigt op ik." Lexi lachte.

Ik sloeg haar speels op haar schouder, "alsof jij beter bent. Ik herinner me nog steeds wat je tegen me zei toen Adonis en ik net gepaard waren."

"Ah ja, de wijsheid die ik je gaf." Lexi zette een deftig accent op, waardoor we allemaal moesten lachen.

"Dezelfde wijsheid die je nog steeds helpt, toch?" vroeg Sophia.

Ik zuchtte en knikte. "Dat valt niet te ontkennen. Het is zelfs vandaag de dag nog nuttig."

"Ik snap niet waarom je het nodig hebt. Ik bedoel, je partner is knap en..." Niya stopte met praten toen we oog in oog stonden met de jongens.

Adonis keek geamuseerd, terwijl Evan er boos uitzag.

"Ik had nooit gedacht dat ik de dag zou meemaken waarop mijn eigen partner een andere man knap noemt!"

Ik probeerde mijn lach te verbergen terwijl Niya naar me keek en geluidloos "drama queen" zei.

"O Evan, Niya stelde gewoon een feit vast. We vinden Dimitri allemaal knap." Lexi probeerde de spanning te verminderen.

"O, doen jullie dat allemaal?" Gabe trok zijn wenkbrauwen op naar zijn partner.

Hij draaide zich naar Luke en zei, "Dit is nieuws voor mij. Wist jij dat Sophia een andere man aantrekkelijk vond?"

Luke schudde zijn hoofd en draaide zich naar Sophia. "Ik wist niet dat je Dimitri aantrekkelijk vond. Blijkbaar komen er vandaag geheimen naar buiten."

Ik keek naar mijn partner die leek te genieten van het ongemak van zijn vrienden. Natuurlijk deed hij dat, zijn ego werd gestreeld.

Sophia rolde met haar ogen. "Mannen. Lycan mannen. Jullie zijn een jaloers, bezitterig stel. We zien Dimitri als onze broer, dus hem knap noemen betekent niets seksueels. Sterker nog, dat maakt ons misselijk. We reageerden niet hetzelfde toen Aarya zei dat ze jullie twee knap vond."

Adonis' hoofd draaide zich snel om naar mij te kijken.

Het kwam eruit tijdens een van onze dronken waarheid-of-durf spelletjes. Ik werd gevraagd wie, behalve mijn partner, ik aantrekkelijk vond. Ik antwoordde zowel Gabe als Luke.

"Aarya vond ons aantrekkelijk. Hoor je dat Dimitri?" Evan glimlachte.

"Jou niet Evan, alleen Gabe en Luke." zei Niya.

Ik merkte dat ik me langzaam achter Lexi verstopte, weg van de boze blik van mijn partner.

"Waarom ik niet?" Evan trok een verdrietig gezicht.

"Ze zei dat ze je schattig vond, maar dan schattig als een broer." antwoordde Lexi.

"Wat is er gebeurd met de meidencode?" fluisterde ik boos, en ze bevroren allemaal toen ze Adonis' reactie zagen.

Lexi ging opzij, waardoor ik blootgesteld werd aan mijn partner die er erg boos uitzag.

"Nou jongens, dit was leuk voor iedereen behalve mij. Als jullie me nu willen excuseren, ik heb een boze partner om voor weg te rennen." Ik glimlachte en draaide me om.

"Geen kans." zei Adonis, pakte me bij mijn pols en tilde me op om me over zijn schouder te gooien.

Ik zat diep in de problemen.

"Als jullie ons willen excuseren, ik heb een partner om te straffen. Zorg ervoor dat niemand op onze verdieping komt. Sophia, jij past vanavond op Devi." Adonis' toon liet geen ruimte voor discussie.

"Adonis, je weet dat dat een grapje was, toch?" Ik slikte nerveus.

"Zeg geen woord. Mijn lycan staat op het punt je kleren af te scheuren en je hier en nu te nemen." Adonis gromde.

Ik hield wijselijk mijn mond, want hoe opgewonden ik ook was door zijn opmerking, ik wilde niet echt seks hebben in het openbaar.

Ik moest toegeven, het was grappig om Adonis zo overstuur te zien. Hij zei altijd dat hij erg kalm was, maar ik leek dat te veranderen.

Ik gilde toen Adonis me op ons bed gooide. De blik in zijn ogen vertelde me alles wat ik moest weten.

"Het lijkt erop dat iemand een herinnering nodig heeft." Adonis glimlachte.

"Een herinnering?" vroeg ik.

"Hmm... een herinnering waarom je andere mannen niet knap noemt." Adonis trok zijn wenkbrauwen op.

"Adonis, je weet dat jij het meest aantrekkelijk voor me bent. Mijn woorden betekenen niets." Ik probeerde mijn partner te kalmeren.

Adonis pakte mijn enkels vast en trok me het bed af. Ik keek toe hoe hij over me heen stond, zijn ogen vol verlangen. Ik slikte nerveus toen hij zijn gezicht in mijn nek begroef. Eén simpele actie en mijn lichaam stond in vuur en vlam.

Toen hij me eindelijk kuste, kon ik niet anders dan mijn handen in zijn haar te steken. God, dit zou nooit vervelen.

Ik voelde Adonis glimlachen terwijl hij mijn handen boven mijn hoofd vasthield. Ik gromde, wat hem deed lachen en onze kus verbrak.

"Geen aanraken, mijn koningin. Je moet een lesje leren."

Ik rolde met mijn ogen, maar besloot niets te zeggen. Ik keek toe hoe hij zijn vingers lager en lager bewoog en ze tegen mijn ondergoed drukte.

"Probeer je me te vermoorden?" vroeg ik.

"Natuurlijk niet, ik zorg er alleen voor dat je het weet." Adonis drukte zijn vingers harder tegen mijn ondergoed, waardoor ik naar adem hapte.

"Wat weten?" Ik merkte dat ik probeerde mijn lichaam weg te bewegen om wat verlichting te krijgen.

"Dat ik de enige ben die je ooit zo kan laten voelen." Hij stak eindelijk zijn vingers in mijn slipje.

Hij wachtte niet, maar duwde zijn vingers meteen in me.

"Ik ben de enige die je zo prachtig kan laten klaarkomen." Hij glimlachte terwijl hij toekeek hoe ik uit elkaar viel.

Ik was zo gevoelig, het duurde niet lang voordat ik mijn orgasme voelde aankomen. Ik hield de lakens stevig vast, wachtend op dat gevoel, maar het kwam nooit.

Het gevoel van Adonis' vingers was verdwenen. Toen ik naar hem opkeek, stond hij rechtop, zijn vingers likkend.

"De volgende keer noem je geen andere man knap, dan laat ik je misschien klaarkomen."

Daarmee liep hij de kamer uit en liet me daar liggen, buiten adem, zowel boos als opgewonden.

O, ik zou hem hier spijt van laten krijgen. Kom maar op, Adonis, maar je had moeten weten dat ik altijd win.