Alfa Malik

"Weet je wat je nodig hebt?" vraagt Alexa zonder omwegen. "Seks."

Ik kijk geschrokken op en zie mijn vriendin op mijn bed liggen, een tijdschrift in haar handen. Haar blonde haren liggen als een waaier uitgespreid over mijn lakens.

Alexa en ik zijn al vriendinnen sinds we klein waren. Onze ouders waren eerst bevriend. Op de kleuterschool vond ik haar een beetje eng omdat ze veel vrienden had en een zwembad thuis.

In het begin moesten we wel vrienden zijn, maar op de eerste schooldag beseften we dat we elkaar nodig hadden. Sindsdien zijn we twee handen op één buik.

Ze maakt me nog steeds een beetje zenuwachtig. Ik vind haar perfect en ze heeft een enorm zelfvertrouwen. Mensen zeggen dat ik makkelijk benaderbaar ben, maar Alexa is een ander verhaal.

Sommigen kenden me als Alexa's vriendin omdat zij me door sociale situaties loodste.

Hoewel we er heel verschillend uitzien, noemden mensen ons vaak de twee A's.

"Ik heb geen..."

"Jawel," zegt ze vastberaden. "Dit tijdschrift zegt het."

Ik zie hoe ze van mijn bed rolt en de lakens en mijn kussen meesleurt. Ze gooit het tijdschrift naar me toe, dat naar parfum ruikt.

De pagina waar ze het over had bevatte een quiz met drie mogelijke antwoorden.

"Als je hier kijkt, staat er dat meisjes die van boeken houden, bakken en op vrijdagavond thuisblijven, hete, ruwe..."

Ik sla het tijdschrift snel dicht en laat het uit mijn handen vallen.

"Je bent niet goed snik. Het leven draait niet alleen om seks. Het gaat erom de juiste persoon te vinden en verliefd te..."

"Worden," maakt ze mijn zin af. We doen dit vaak bij elkaar. "Ja, ja, ik weet het."

Ik sta op van de vloer waar ik probeerde de wijn op te ruimen die Alexa had gemorst. Ik leg het tijdschrift op mijn bureau.

Ik snap niet waarom Alexa denkt dat die tijdschriften de wijsheid in pacht hebben, maar ze zullen mijn toekomst niet voorspellen.

"Ik wacht liever op de ware. Als dat betekent dat ik niet uitga om me klem te zuipen en tegen vreemden aan te schuren, prima," zeg ik geïrriteerd.

Alexa rolt met haar ogen. Ze heeft net een populair liedje opgezet dat ik niet ken, wat de situatie er niet beter op maakt. We hebben dit gesprek al zo vaak gevoerd.

Het is altijd zo geweest.

"Je bent gewoon zo... saai!"

"Nee," protesteer ik, terwijl ik mijn haar naar achteren strijk en rechtop ga staan. "Ik ben voorzichtig en verstandig."

Ze rolt weer met haar ogen en gaat dan voor me staan, haar handen op mijn schouders.

De serieuze blik in haar ogen is een beetje beangstigend terwijl ze me licht schudt, alsof ze probeert me wakker te schudden, maar ik denk dat ik helder nadenk.

"Je moet eens iets geks doen..." zegt ze, terwijl ze haar wenkbrauw optrekt op een manier die er een beetje eng uitziet.

Plotseling kijkt ze naar mijn bureau waar ze haar rugzak had neergezet toen ze binnenkwam. Ik zie haar erin rommelen en hoor de wijnflessen die ze had meegebracht tegen elkaar aan tikken.

"Je moet wel dronken zijn," zeg ik, terwijl ik mijn hoofd schud. "Weet je nog toen ik die vreemden in mijn huis liet logeren?

"Ze gingen er gewoon vandoor en ik stond voor gek?"

Dat was toen Alexa me probeerde te overtuigen dat het een goed idee was om mensen een kamer in mijn huis te laten huren voor extra geld, maar ze had het mis.

Het zorgde ervoor dat ze een tijdje stopte met dingen voorstellen. Tot nu...

"Kijk!" zegt ze opgewonden, terwijl ze een stuk papier omhoog houdt. "Hier ga jij je voor aanmelden!"

Ik pak het papier aan. Er staat een kleurenfoto op van de Alpha of Love. Hij ziet er erg knap uit, ook al weet iedereen wat hij uitspookt.

Onder de foto staat informatie over een soort wedstrijd.

"Hij heeft het opgegeven om zijn partner te vinden, dus hij houdt een wedstrijd om te zien wie de volgende Luna wordt! Ze kan uit elke roedel komen, ook de onze. Het zou jij of ik kunnen zijn!"

Ik ben niet enthousiast. Sterker nog, ik vind er geen bal aan. "Nee, bedankt."

"Luister Aria, hij is de Alpha. De Alpha!" roept ze, met rode wangen. "Wanneer komen we ooit in zijn buurt, laat staan in zijn bed?"

"Nooit," klaag ik.

Alexa maakt een hoog geluid dat in mijn oren snijdt. Ze is al fan van hem sinds voordat hij Alpha werd, toen ze erachter kwam dat hij ongeveer onze leeftijd heeft. Ik kan het niet geloven... een wedstrijd om zijn liefde?

"Precies. Als een van ons erin komt, betekent dat dat we meteen rijk en beroemd zijn. En... we zullen bij een hete Alpha zijn..."

Ze ratelt maar door. Ze gaat maar door over de man die ik zie als een leider, niet als een minnaar. Ik weet dat hij met veel meisjes slaapt en dat vind ik niet leuk.

Waarom zou ik willen vechten tegen meisjes die net zoveel willen als Alexa, als ik alleen maar mijn eigen partner wil vinden?

"Maar wat dan met mijn partner? Dat betekent dat ik alle hoop opgeef om hem te vinden," zeg ik gefrustreerd.

"Jammer dan! Dit is een Alpha! Ik heb me gisteren aangemeld en jij moet dat ook doen!" dringt ze aan, wijzend naar de pagina.

Ik slik en kijk naar de kleine lettertjes. Eén meisje uit elke roedel zal worden gekozen. Hij lijkt geen specifiek type te hebben, zolang het maar een meisje is, denk ik.

"Twee uit elke roedel," herhaal ik. "Dat betekent dat we eigenlijk twee op een miljoen kans hebben om gekozen te worden."

"Dat is mijn punt. De kans dat jij gekozen wordt is zo klein, we zouden eindelijk een zomer in deze roedel hebben," zegt Alexa, zo opgewonden dat ze bijna trilt.

Ik zucht en kijk uit mijn slaapkamerraam. Sneeuw dwarrelt zachtjes naar beneden en bedekt de straten met de eindeloze winter waarin we leven.

De zomer zou nooit komen... en ik zou nooit gekozen worden voor zoiets.

"Als ik het doe, hou je er dan over op?" vraag ik.

Alexa klapt enthousiast in haar handen. "Ja, een miljoen keer!"

"Goed dan," zeg ik ongeïnteresseerd. "Ik doe het."