
Undercover bij de MC boek 1
Vanessa, die undercover moet gaan bij een lokale motorclub die verdacht wordt van illegale activiteiten, komt terecht in een grimmige, complexe wereld. Haar missie is duidelijk: vertrouwen winnen, bewijs verzamelen en verslag doen. Maar als ze deel gaat uitmaken van deze hechte, chaotische groep, begint de realiteit te vervagen en twijfelt ze aan haar loyaliteit. Vanessa zit gevangen tussen haar plicht en de aantrekkingskracht van een zekere knorrige gigant met staalgrijze ogen en staat voor een onmogelijk dilemma. Als iedereen om haar heen geheimen heeft en verraad onvermijdelijk lijkt, moet Vanessa beslissen of de waarheid de prijs waard is of dat haar hart haar een ander pad zal wijzen.
Hoofdstuk 1: Een uitdaging
VANESSA
Het is alweer een tijd geleden dat ik hier ben geweest. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht als ik Mary achter de balie zie zitten. Ze kijkt van haar computer op als ik binnenkom, ze staat snel op en omhelst me.
'Wat fijn om je weer te zien! Hoe gaat het ermee?' vraagt ze. Ik graai in mijn tas en haal er een bakje uit.
'Stapje voor stapje vooruit, dus tijd voor een bespreking. Hier - kaneelbroodjes, vanochtend vers gebakken.' Ik geef haar het bakje en ze straalt. Ik weet dat kaneelbroodjes haar favoriet zijn.
'Je bent een schat! Succes,' zegt ze terwijl ik doorloop.
Ik haast me naar de achterkant van het gebouw waar mijn afdeling zit. Ik hoor mannenstemmen en volg het geluid naar de vergaderruimte.
Ons team bestaat uit agenten in burger. We werken voornamelijk undercover. Jack Hall is onze leidinggevende. We hebben verschillende taken, maar mijn grootste opdracht op dit moment is infiltreren in een lokale motorclub genaamd de Red Devils.
'Vanessa! O, ik hou ervan als je met je handen vol eten binnenkomt,' roept iemand als ik binnenkom. Ik lach en schud mijn hoofd terwijl ik de broodjes op tafel zet.
'Ik heb jullie ook gemist, Mick,' zeg ik, en hij geeft me een stevige knuffel.
Mick is mijn partner. Hij en Jack zijn mijn belangrijkste aanspreekpunten over mijn werk. Mick werkt vanuit kantoor aan de Red Devils-zaak, maar hij doet ook ander politiewerk.
Mick is een flinke kerel, vooral rond zijn middel. Zijn vrouw Alice is niet zo blij met mijn bakkunsten, omdat ze elke week grotere kleren voor Mick moet kopen. Dat zegt zij tenminste, niet ik. Het is niet mijn schuld dat hij geen nee kan zeggen tegen eten. Hij moet gewoon wat discipline leren.
'Ze is weer bezig geweest!' roept Jack vanaf de andere kant van de kamer.
Jack Hall is onze baas, en ik beschouw hem als een goede vriend. Hij is vijfenvijftig, maar loopt nog steeds rond alsof hij dertig is.
We gaan met koffie en de snacks die ik heb meegebracht aan tafel zitten. Het is nu een kleine groep, omdat deze vergadering alleen over de motorclub gaat.
'Oké, dus, de missie met de Red Devils,' zegt Jack, terwijl hij zijn aantekeningen bekijkt en over zijn voorhoofd wrijft.
'Hoe gaat het met die lastpakken, Nessie?' vraagt Brady, een collega die ervan houdt mensen vervelende bijnamen te geven.
Ik kijk hem geïrriteerd aan en hij steekt onschuldig zijn handen op.
'Het is rustig,' zeg ik. 'Te rustig. Ik zit er nu hoelang? Vier maanden? En er valt nog steeds niets te melden.
'Ik ben close geworden met Morgan, de vrouw van Hammer, de president. Ze heeft me onlangs verteld dat de club vroeger wel eens illegale dingen deed. Maar sinds Hammer het van zijn vader heeft overgenomen, gaat alles volgens het boekje.'
Ik leun achterover in mijn stoel.
Jack maakt naast me een geluid en hij schudt zijn hoofd. Hij blijft over zijn voorhoofd wrijven en kijkt geërgerd.
'Je gaat me toch niet vertellen dat er daar niets aan de hand is,' zegt hij fronsend. De informatie die ik heb, zegt dat ze bezig zijn met illegale zaken.'
Ik haal mijn schouders op. 'Je hebt me nooit verteld waar die informatie vandaan komt, Jack. Maar ik zeg je - tot nu toe is het rustig. Ik begin hechter te worden met Navy, dus misschien kan ik van hem iets nuttigs loskrijgen. Hij is de jongere broer van VP Steel, dus je zou denken dat ze met elkaar praten.'
Jack en Brady knikken, maar Mick kijkt me peinzend aan.
'Kijk of je closer met de VP kunt worden,' zegt hij. 'Hij zit langer bij de club dan zijn broer, toch?'
Ik schud mijn hoofd. Closer met Steel worden? Alleen al het idee bezorgt me kippenvel. Die ijzige grijze ogen...
Ik herinner me de dag dat ik hem had ontmoet - een grote, gespierde kerel met een ernstig gezicht. Ik had een sollicitatiegesprek voor de baan in de keuken en de VP had naar me gekeken alsof ik een kakkerlak was.
Terwijl ik buiten het kantoor op hun beslissing zat te wachten, had ik hem tegen de president horen zeggen dat hij niet dacht dat ik geschikt was voor de baan.
'Ze ziet er meer uit als een Devils girl dan een werknemer,' had hij gezegd. 'De jongens zullen allemaal met haar naar bed willen. Het zou me verbazen als ze een aardappel kan schillen.'
Als hij me nu ziet, wendt hij zich af alsof hij niet naar me wil kijken.
'Sorry, Mick,' zeg ik. 'Dat gaat niet gebeuren. Navy is makkelijk om mee te praten, het vrolijke type. Zijn broer, de VP? Hij is totaal anders. Hij is erg gesloten en afstandelijk tegen me. Hij is gewoon niet gemakkelijk in de omgang.'
Soms denk ik dat de VP doorheeft dat ik niet echt om de redenen die ik heb opgegeven in de club geïnteresseerd ben. Ik zou bang zijn om te veel in zijn buurt te zijn - hij lijkt me het type dat niet makkelijk iemand vertrouwt.
'Het klinkt alsof je harder je best moet doen bij deze kerel, Vanessa,' zegt Brady. 'Elke man heeft dingen waar hij van houdt. Kijk of je erachter kunt komen wat hij leuk vindt. Misschien kun je je charmes gebruiken en hem voor je winnen.' Hij glimlacht vies en ik rol met mijn ogen.
'Ik ga geen seks gebruiken om informatie te krijgen, Brady. Dat soort dingen laat ik aan jou over,' zeg ik boos, en hij steekt weer zijn handen op alsof hij onschuldig is.
'Het lijkt er in ieder geval op dat Ink's Tattoo Shop legitiem is,' zegt Mick, het onderwerp veranderend van Brady's irritante gedrag. 'Ik denk niet dat we daar iets gaan vinden. Ik heb wat belastingpapieren gevonden en alles ziet er legaal uit. De klanten die binnenlopen lijken ook normaal te zijn voor een tattooshop.'
Ik geef Mick een dankbare blik en hij knipoogt snel naar me.
'Oké, bedankt voor je informatie, Mick,' zegt Jack. 'Ik moet wat vooruitgang in deze zaak zien, dus ik stel voor dat je dieper gaat graven, Vanessa. Kijk wat je kunt ontdekken. Ik weet zeker dat er iets is.'
Ik knik. Als er iets te vinden is, dan zal ik het vinden. Ik haat drugshandelaren echt, omdat ik tijdens mijn werk te veel mensen aan een overdosis heb zien sterven.
We bespreken nog wat kleine dingen en de vergadering is afgelopen. Brady en Jack verlaten de kamer, maar Mick pakt nog een kaneelbroodje en ik schud mijn hoofd naar hem.
'Wat?' zegt hij met een volle mond, en ik begin te lachen.
'Je weet dat ik weer een boos telefoontje van Alice ga krijgen als je zo door blijft eten.'
Hij rolt met zijn ogen - maar zijn glimlach is vriendelijk. 'Alice moet zich niet zo druk maken,' zegt hij kauwend. 'Ze heeft maar een of twee keer nieuwe broeken voor me moeten kopen. Vertel haar niet dat ik dat eerste deel heb gezegd.'
Ik schud nog steeds lachend mijn hoofd. Dan vraag ik: 'Is Jack de laatste tijd erg druk geweest?'
Hij kijkt verrast. 'Jack is toch altijd druk? Die man woont hier bijna.'
Ik knik. 'Klopt, maar hij zag er moe uit en hij bleef over zijn hoofd wrijven alsof hij hoofdpijn had.'
Mick kijkt peinzend uit het raam. 'Deze zaak houdt Jack erg bezig, denk ik,' zegt hij. 'Hij heeft het er constant over. Hij wil dat het slaagt. Ik denk ook dat hij weer problemen heeft met zijn zoon.'
Dat verklaart veel. Jacks zoon is volwassen, maar hij lijkt zijn vader nog steeds veel zorgen te baren. Soms komt hij het bureau binnen en blijven de twee een tijdje in Jacks kantoor voordat de jongeman boos wegstormt.
'Ja, nou... als Jack zo doorgaat, dan wordt hij nog ziek van de stress. Ik denk echt niet dat er iets verkeerds te vinden is bij de club, maar ik zal mijn best doen om erachter te komen.' Ik sta op om te vertrekken.
'Wees voorzichtig, Vanessa. Ik wil je in een geheel terug zien komen,' zegt Mick.















































