Gebroken 2: Gebroken, maar niet kapot

Tijdens mijn laatste jaar op de middelbare school ontmoette ik de liefde van mijn leven. Ik dacht dat ons eerste jaar op de universiteit het beste jaar van ons leven zou worden. O, wat zat ik ernaast.

Eigenlijk zou ik nu mijn spullen moeten inpakken voor de universiteit. Maar in plaats daarvan zit ik in mijn auto voor Lily's huis. Ik weet niet hoe ik me voel bij het idee dat ik straks niet meer thuis woon... Ik heb haar nodig.

Ik zet de motor uit en jog naar de voordeur. Ik klop één keer aan en moet niet lang wachten voor de deur open zwaait. Ik word begroet door luide muziek en Murray, Lily's vader, die er doodmoe uitziet.

“O, wat ben ik blij dat je er bent,” zegt hij terwijl hij zijn schouders laat zakken. “Zeg haar dat ik een koffie ben gaan halen ofzo. Ik word gek van die muziek.”

Hij grijpt zijn sleutels en snelt langs me heen. Ik loop de trap op naar waar de muziek vandaan komt en schud mijn hoofd wanneer ik Nickelback hoor.

Bovenaan de trap blijf ik staan en moet lachen wanneer ik Lily door haar kamer zie dansen en luidkeels en erg vals hoor meezingen.

“This is how you remind m-ahhhh!” gilt ze, terwijl ze haar hand op haar borst legt wanneer ze me in de deuropening ziet staan.

“Je geeft me bijna een hartaanval!” zegt ze terwijl ze naar haar bureau loopt en de muziek zachter zet.

“Wat doe jij hier?” vraagt ze, terwijl ze naar me toe loopt en haar armen om mijn middel slaat.

“Ik dacht dat je aan het inpakken was?” vraagt ze, terwijl ik mijn armen om haar heen sla.

“Dat was ik ook aan het doen.” Ik leun met mijn hoofd tegen het hare. “Ik wilde alleen even afscheid komen nemen,” zeg ik zachtjes, terwijl ik onze neuzen tegen elkaar wrijf.

“O? Alleen om afscheid te komen nemen?” Lily lacht, verplaats haar handen van mijn middel naar mijn borst en legt ze dan achterin mijn nek.

“Mm-hm.” Ik probeer niet te lachen en zeg nog steeds fluisterend: “Ik bedoel, ik ga je toch een hele poos moeten missen.”

Ze gooit haar hoofd achterover en lacht. “Je bent zo'n dramaqueen, Mason Cooper.”

“Als ik nu niet afscheid was komen nemen, zou ik je een dikke 24 uur niet gezien hebben.” Ik zucht en trek een pruillip.

“Ben je hier om me te helpen inpakken?” vraagt Lily, terwijl ze me loslaat en naar haar bed loopt, dat bezaaid is met spullen. Eigenlijk ziet haar hele kamer eruit alsof er een bom ontploft is.

“Alleen als je bij me komt wonen,” antwoord ik, wat me een betekenisvolle, lichtjes schuldbewuste blik oplevert.

“Mason,” zucht ze verdrietig. Ik voel me meteen schuldig.

“Het is oké, prinses. Maar ik blijf mokken tot we samenwonen,” zeg ik. “Je moet wel elke vrijdag en zaterdag bij me blijven slapen,” voeg ik eraan toe voor ik haar op haar wang kus.

“Zegt wie?” Ze giechelt terwijl ik haar herhaaldelijk op haar wang kus voordat ik naar haar nek afdaal.

“Ik,” zeg ik zachtjes tegen haar huid. Ik laat mijn handen langs haar armen glijden, naar haar heupen, dan naar haar kont. Ik blijf zachte kusjes in haar nek drukken, waardoor ze stilletjes kreunt.

“Mason, mijn vader is beneden,” fluistert ze, terwijl ze haar handen in mijn haar verstrengelt en er voorzichtig aan trekt.

“Hij is weg,” zeg ik voordat ik me op haar lippen stort. De woorden hebben nauwelijks mijn mond verlaten, of ze trekt mijn T-shirt al omhoog, wat me doet lachen.

“Wacht even, prinses.” Ik pak haar handen vast, waardoor ze haar schouders laat zakken en ze haar lippen tuit op de schattigste manier ooit. “Ik heb een verrassing voor je.”

“Een verrassing?” vraagt ze, terwijl ze achter me kijkt, alsof ik het daar achter mijn rug verberg.

“Kom mee,” zeg ik, terwijl ik haar hand vastpak en naar de trap loop.

“Waar gaan we naartoe?” Ze giechelt terwijl ik haar helemaal meesleep naar mijn auto.

“Ik haat verrassingen,” zegt ze kreunend terwijl ze op de passagiersstoel gaat zitten.

“Je bent dol op verrassingen,” antwoord ik met opgetrokken wenkbrauwen, en vraag dan: “Moet ik je blinddoeken?”

“Hmm,” mompelt ze, terwijl ze me scheef aankijkt. “Nah, dan kan ik je niet meer stiekem begluren.”

Ik lach en start de auto. Tijdens het rijden probeert Lily te raden waar ik haar naartoe breng door heen en weer te kijken van de weg naar mijn gezicht.

Ik laat niets los, en pas wanneer als ik de motor uitzet, heeft ze het door.

“De watertoren?” vraagt ze, terwijl ze langzaam haar gordel losmaakt. Dan, met een gilletje, voegt ze eraan toe: “Waar we ons eerste afspraakje hebben gehad!”

“Dat was geen afspraakje - we waren gewoon vrienden, weet je nog?” vraag ik.

“Maar jij wilde dat het een afspraakje was,” kaatst ze terug.

“Natuurlijk wilde ik dat! Ik bleef maar dingen aan de lijst toevoegen zodat je zou blijven.”

We stappen uit de auto en lopen naar de krakkemikkige ladder die naar beneden bungelt.

“Was die ladder altijd zo gammel?” vraagt Lily, terwijl ze er wantrouwig naar kijkt.

“Ik ben vlak achter je,” stel ik haar gerust.

Ze pakt de ladder beet en begint te klimmen. Ik volg meteen achter haar, waardoor ik het perfecte uitzicht hebt op haar achterwerk.

Ze kijkt een paar keer naar me om met een glimlach, zichtbaar op haar gemak omdat ik zo dichtbij ben. Zodra we boven zijn, ademen we de frisse lucht diep in en genieten we van de stilte.

Ik ga stilletjes achter haar staan en sla mijn armen om haar heen, terwijl ik mijn kin op haar kruin laat rusten.

“Wil je weten waarom ik je helemaal hierheen heb gebracht?” vraag ik terwijl ze met haar vingertop over mijn handen strijkt.

“Mm-hm,” antwoordt ze, terwijl ze tegen mijn lichaam ontspant.

“Die eerste nacht hier boven, toen we de lijst maakten, heeft ons leven veranderd. Dus gaan we een nieuwe lijst maken. Een lijst van alle dingen die we willen doen tijdens ons eerste jaar als studenten.”

“We gaan echt een nieuwe lijst maken?” gilt ze opgewonden, terwijl ze zich in mijn armen omdraait.

“Jup,” antwoord ik, waarbij ik de “p” laat poppen. “Het is het perfecte moment.” Ik ga zitten en steek mijn benen door de railing.

Ze doet snel hetzelfde en kruipt tegen me aan. Ze legt haar hoofd op mijn schouder terwijl ik mijn telefoon tevoorschijn haal.

“De lijst is de reden dat je verliefd op me bent geworden, en op deze manier moet je verliefd op me blijven,” grap ik, waardoor ze lacht en haar hoofd van mijn schouder tilt om er zeker van te zijn dat ik haar met haar ogen kan zien rollen.

Ik lach.

“Wat is het eerste?” vraagt Lily.

“Stiekem je slaapkamer binnenglippen om te blijven slapen.” Ik knipoog voordat ik het intik, waardoor ze geen keus heeft.

“En wat als ik nee zeg?” lacht ze, terwijl ze me een speelse por geeft.

“Hmm, ik heb altijd al eens ondersteboven uit een bierton willen drinken,” zegt ze, een beetje nerveus.

Mijn wenkbrauwen schieten omhoog. Dat had ik niet verwacht.

“Je blijft me verbazen,” zeg ik terwijl ik het aan de lijst toevoeg.

“Hier is nog een verrassing,” zegt ze, en roept dan: “Streaken!”

“Echt?” vraag ik, sceptisch.

“Ik heb niets te verbergen.” Ik haal mijn schouders op. “Al sta ik niet bepaald te springen bij het idee dat een hoop andere kerels jou naakt gaan zien.”

“Ik ren snel genoeg zodat ze niets kunnen zien,” zegt ze terwijl ze haar armen heen en weer zwaait, alsof ze rent.

“Vroeger was je snel - tot ik je niet meer uit bed mocht sleuren om zes uur 's ochtends.”

“Ik hoor je niet klagen over wat we in plaats daarvan in de ochtenden doen,” zegt ze, terwijl ze een wenkbrauw naar me optrekt.

Ik steek mijn handen in de lucht. “Je hebt gelijk. Ik ga niet klagen.”

Ik zet streaken op de lijst en zeg dan: “Het staat op de lijst, maar wees erop voorbereid dat ik extreem jaloers zal zijn wanneer de hele campus je naakte lichaam te zien zal krijgen.”

“Wat nog meer?” vraagt ze, terwijl ik mijn hoofd weer op haar schouder leg.

“Naar een studentenfeestje gaan,” zeg ik terwijl ik tik.

“Valse ID's regelen,” zegt Lily.

“En ze gebruiken zonder gepakt te worden,” voeg ik eraan toe.

“Oo, ik wil in de fontein op het plein springen,” zegt ze opgewonden, waardoor ze me weer aan het lachen maakt.

“Nog andere illegale activiteiten die je aan deze lijst wilt toevoegen, prinses?” vraag ik.

Ze trekt een bedenkelijk gezicht terwijl ze even nadenkt voordat haar wangen rood beginnen te worden. “Laten we seks hebben onder de sterrenhemel,” floept ze eruit.

Ik verstar bij het idee hoe sexy en romantisch dat zal zijn. Ja. Ja. Ja.

“O mijn God, zeg iets!” roept ze uit, terwijl ze aan mijn arm schudt.

“Ik ben alleen teleurgesteld dat ik er zelf niet aan gedacht had,” zeg ik, quasi-verdrietig, waardoor ze lacht en weer tegen me aan kruipt.

“Nou, ik denk dat onze eerstejaarslijst dan klaar is,” zeg ik, terwijl ik mijn hoofd weer op het hare leun.

We blijven even stil, genieten van de nacht en van elkaar. Dan begint Lily weer te praten.

“Ik wil er nog meer aan toevoegen,” zegt ze zachtjes, terwijl ze met haar vingers patronen tekent op mijn hand. “Echte dingen. Niet alleen typische studentendingen.”

“Oké.” Ik knik. “Wat wil je eraan toevoegen?”

Ze haalt diep adem. “Ik wil vrede vinden met mijn moeder. Haar niet vergeven, want fuck haar!”

Ik kan niet anders dan lachen. Dan zet ik weer een serieus gezicht op zodat ze verder kan praten.

“Haar niet vergeven, maar op zijn minst... ermee leren omgaan.”

Ik blijf even stil om het gewicht van haar woorden tot me te laten doordringen.

“Ik wil mijn zusjes weghalen bij mijn moeder,” zeg ik zachtjes, bijna beschaamd. “Ik bedoel, dat kan niet dit jaar gebeuren, maar ik wil het keigoed doen in het universiteitsteam, vaste quarterback worden in mijn derde jaar, en dan geselecteerd worden door de NFL.”

“Dat gaat je lukken,” zegt Lily, en ik hoor dat ze het echt meent.

“Als ik prof word, kan ik mijn zusjes uit huis halen.” Ik hoor de emotie in mijn stem.

Bij ieder ander persoon zou ik nu stoppen met praten, maar bij Lily kan ik zeggen wat ik wil. “We zullen rijk zijn, en we zullen haar niet nodig hebben. En ik zal je het leven kunnen geven dat je verdient. Je verdient alles, prinses, en ik wil het je geven.”

Lily legt haar hand op mijn borst, precies boven mijn hart. “Dat is een mooie droom, Mason. En die begint dit jaar.”

“Ja,” is alles wat ik kan zeggen.

“Nog één ding,” zegt Lily.

“Wat je maar wilt.”

“We zijn aan het einde van ons eerste jaar nog net zo verliefd als nu.”

We kussen, langzaam en liefdevol.

Wanneer we ons van elkaar lostrekken, zeg ik: “Ik wou dat ik je had gekust tijdens onze eerste nacht hier boven. Dan hadden we ons niet de hele zomer moeten gedragen als ‘vrienden.”

“Misschien,” zegt ze met die ondeugende glimlach van haar. “Of misschien had ik je een klap gegeven, en hadden we nooit meer met elkaar gesproken.”

Ik lach. Ik denk niet dat ze me zou hebben geslagen, maar je weet maar nooit met Lily. Dat is wat ik zo leuk aan haar vind.

“Weet je,” zeg ik, terwijl ik een wenkbrauw naar haar optrek, “we zouden één ding nu al kunnen afvinken.”

Ze grinnikt terwijl ze naar boven kijkt. “Er zijn geen sterren. En bovendien moet je wachten tot we officieel eerstejaars zijn,” antwoordt ze, terwijl ze met haar wijsvinger op het puntje van mijn neus tikt.

“Nou, technisch gezien zijn we al eerstejaars,” probeer ik haar te overtuigen, maar ze schudt haar hoofd, niet van plan om toe te geven.

“Wat als we gewoon een beetje zoenen?” stel ik voor, waardoor ze haar hoofd achterover gooit en lacht.

“Je krijgt één kus,” zegt ze, terwijl ze haar vinger opsteekt en er nadrukkelijk mee heen en weer zwaait.

Zodra Lily haar lippen tegen de mijne drukt, leg ik mijn hand op haar kaak, spreid ik mijn vingers op haar wang en kus haar zachtjes terug. Wanneer ze zich een beetje probeert terug te trekken, volg ik haar bewegingen, zonder onze lippen van elkaar te halen.

Ze zei één kus - zolang onze lippen elkaar nog raken, is het nog steeds één kus.

Wanneer ze me niet tegenhoudt, streel ik haar onderlip met mijn tong, waarop ze reageert door haar mond te openen. Terwijl onze tongen zich verstrengelen, grijpt ze het haar in mijn nek vast om me zo dicht mogelijk naar zich toe trekken.

Plotseling voel ik hoe ze haar lippen van de mijne trekt, en ze kijkt me aan met grote, intense en glanzende ogen. “Breng je me naar huis?” Haar vraag klinkt meer als een bevel.

We klimmen beiden zo snel als we kunnen de ladder af voordat we ons terug haasten naar mijn auto. Ik houd Lily tegen door plots aan haar hand te rukken.

Ik draai haar om en druk haar tegen het koele metaal van de auto, waarbij ik haar gevangen houd met mijn lichaam. Ik hou van het gevoel haar in mijn armen te hebben.

Haar adem stokt terwijl ik mijn hoofd naar het hare buig, waarbij ik onze voorhoofden heel kort maar intens tegen elkaar druk voordat ik haar kus. Ze legt haar handen op mijn schouders en trekt me dichterbij.

Ik kus haar zachtjes, dan hard, en met zoveel liefde als ik kan. Lily kreunt in mijn mond, en ik zweer dat elke druppel bloed in mijn lichaam recht naar mijn lul stroomt.

Onze heupen schuren tegen elkaar terwijl ik haar harder tegen de auto druk. De auto wiebelt een beetje met ons mee. Haar vingers graven in mijn rug, en ik grijp haar middel wanhopig vast.

“Alsjeblieft, Mason,” ademt ze uit terwijl mijn lippen van haar lippen, naar haar wang en naar de kromming in haar nek gaan, waar ik zachtjes aan zuig. “Breng me naar huis,” zegt ze, bijna smekend.

Ik schud mijn hoofd, tot haar verbazing.

“Je gaat me niet naar huis brengen?” vraagt ze wanhopig, haar voorhoofd gefronst van frustratie.

“Nee,” fluister ik tegen haar lippen, mijn stem hees en ademloos. “Ik kan niet zo lang wachten.”

Ik open de achterdeur van mijn auto en help haar naar binnen. Onze monden laten elkaar nooit los, en haar handen zitten verstrengeld in mijn haar.

Ik trek mijn shirt uit en gooi het naar buiten. Zodra ik daarmee klaar ben, heeft Lily zich al uitgekleed tot op haar beha en slipje.

Ze draagt mijn favoriete donkerblauwe kanten setje, en al het bloed stroomt recht naar mijn kruis.

“O, fuck, prinses,” kreun ik, terwijl ik mijn short en onderbroek in één ruk naar beneden duw.

“Dat is de bedoeling.” Ze knipoogt.

Ik klim over haar heen en druk langzaam mijn lippen op de hare.