Verliefd op de beste vriend van mijn broer

"Hou op met zo rond te kijken. Je houdt niemand voor de gek. Luca komt echt niet zomaar tevoorschijn omdat jij hier bent."

"Ssst, niet zo hard. De winkel is vlakbij, hij kan binnen zijn of in de buurt."

Connor was mijn beste vriend. We leerden elkaar kennen in groep zeven en zijn sindsdien dikke maatjes gebleven.

Connor wist altijd al dat ik een oogje had op Luca.

Soms raakte hij geïrriteerd en zei dat hij er iets aan zou doen, maar meestal liet hij het erbij. Hij liet me maar kletsen over hoe Luca me niet zag staan.

Ik was zo'n typisch geval. Laatstejaars op de middelbare school en smoorverliefd op de beste vriend van mijn broer. Al sinds mijn dertiende was ik weg van Luca. Ik bleef maar hopen dat hij me zou opmerken, maar het gebeurde gewoon niet.

Toen hij naar de universiteit ging en ik wat ouder werd, dacht ik dat er iets zou veranderen. Toen mijn lichaam zich ontwikkelde, hoopte ik dat het anders zou worden en hij me eindelijk zou zien staan.

In plaats daarvan zat ik nu met mijn beste vriend voor de winkel van zijn ouders in het winkelcentrum, in de hoop hem tegen het lijf te lopen.

Luca was de beste vriend van mijn broer, dus ik kende hem al bijna mijn hele leven. Will en Luca ontmoetten elkaar op de basisschool, en onze moeders raakten bevriend door hun speelafspraakjes.

Luca was drie jaar ouder dan ik, maar zat maar twee klassen hoger. Ik was nu 18, wat volgens mij in mijn voordeel zou moeten werken, maar er was nog steeds niets veranderd tussen ons.

"Je zou echt eens moeten ophouden met hem leuk te vinden, Henley. Je bent veel te mooi en slim om te wachten op iemand die je zo slecht behandelt."

"Hoe bedoel je?"

"Hij hangt nooit met je rond tenzij Will erbij is, en soms negeert hij je zelfs. Je verdient beter."

"Ik denk niet dat hij het expres doet. Hij wil gewoon met zijn vrienden chillen. Hij is net als Will; ze willen niet dat ik als een schoothondje achter ze aan loop."

"Ga je trouwens naar dat feest dit weekend?"

"Nee hoor. Will is wel cool, maar niet cool genoeg om zijn kleine zusje mee te nemen naar een van zijn feestjes."

"Ga toch gewoon."

"Maak je een grapje? Mensen zullen Will en Luca vertellen dat ik er ben, en dan gaan ze de grote broer uithangen en me naar huis sturen."

"Je bent 18; ze kunnen je niet thuishouden, en je bent oud genoeg om je eigen boontjes te doppen, dus wees eens een keertje dapper en ga met mij mee."

"Dat klopt wel, maar ik heb er geen zin in om naar een feest te gaan als ik weet dat Luca daar staat te flirten met een of ander meisje."

Ik werd stikjaloers elke keer als ik Luca met een meisje zag.

Door de jaren heen had hij verschillende vriendinnetjes gehad. Elke keer als ik hem met eentje zag, werd ik boos en begon ik me rot te voelen over mezelf, me afvragend waarom ik niet goed genoeg was.

"Hé, Henley."

"Wat een toeval," fluisterde Connor voordat hij Luca begroette.

"Hé, Luca. Wat doe jij hier?"

"Ik begin zo met werken. Mam en pap hebben wat hulp nodig met de inventaris."

"Henley wil je graag een handje helpen. Ik moet me klaarmaken voor een date met Todd, en Henley zei net dat ze zich verveelde."

"Oh echt?! Dat zou geweldig zijn. Mam vindt het vast leuk om je een tijdje om zich heen te hebben. Ik denk dat ze stiekem een dochter wilde in plaats van een zoon."

"Ze is dol op je, en ik kan best helpen."

"Top. Kom maar mee. Mam is achter."

Ik stak een middelvinger op naar Connor zodra Luca zich omdraaide.

Dit zou een hele kluif voor me worden. Ik zou de komende uren dicht bij hem moeten doorbrengen. Ik volgde Luca naar achteren, waar stond: Alleen personeel.

"Hé, mam. Henley heeft aangeboden om vandaag te helpen. Ik dacht dat we de extra handen wel konden gebruiken."

"Oh, Henley, wat lief van je."

"Geen probleem, Lily. Het geeft me tenminste iets om handen."

"We gaan veel schoonmaken en spullen versjouwen, dus laat me even wat oude kleren voor je halen om aan te trekken. Ik wil niet dat je je mooie kleren vies maakt."

Luca en ik wachtten tot Lily terugkwam. Het voelde ongemakkelijk voor mij.

Normaal gesproken hadden we Will bij ons. Sinds ik naar de middelbare school ging, had Luca niet meer met mij rondgehangen tenzij Will erbij was.

Nu Connor het had opgemerkt, leek het inderdaad alsof hij me soms probeerde te ontlopen.

"Dus...," begon Luca, "hoe gaat het zo?"

"Prima. Ik ben me aan het voorbereiden op de universiteit."

"Waar ga je naartoe?"

"Ik denk erover om naar Collinsville te gaan, net als jij en Will."

"Ik dacht dat je dierenarts wilde worden. Collinsville heeft geen dierwetenschappen of pre-vet major."

"Dat wil ik ook, maar ik wil ook geld besparen, en dat kan door dicht bij huis te blijven."

"Alsjeblieft, lieverd," onderbrak Lily voordat hij kon antwoorden.

"Luca, waarom begin jij niet met het tellen van spullen in die hoek, en Henley? Jij kunt je daar in die hoek omkleden. Er komt niemand anders hier behalve wij, dus het is geen probleem."

Ik knikte naar haar. Ik had me al jaren niet meer voor Luca omgekleed, en hoewel ik verstopt zat in een hoek, was ik nog steeds een beetje verlegen. Maar gelukkig had ik matchend ondergoed aan.

Ik weet dat het stom klinkt, maar het gaf me een beter gevoel.

Ik kleedde me snel om en ging naar Luca om hem te helpen.

"Wat gaan we doen?"

"We tellen de spullen die we niet gebruiken. We willen ze uitstallen om te verkopen.

Open de dozen en schrijf op wat erin zit en hoeveel. Noteer het als iets beschadigd is en niet verkocht kan worden."

"Dat klinkt niet al te moeilijk."

De eerste doos zat vol met toeristen T-shirts.

Ons stadje was klein, maar trok veel bezoekers. Mensen van heinde en verre kwamen hier op vakantie. We hadden enkele van de beste ATV-routes van het land, en het meer was op zichzelf al een trekpleister.

"Terug naar je schoolplan. Je bent slim, Henley. Doe wat je wilt, maar ik denk dat je naar een school moet gaan die je de achtergrond geeft die je nodig hebt voor de dierenartsenstudie."

"Waarom? Jij en Will gaan toch ook naar Collinsville."

"Wij hebben geen dure opleiding nodig voor wat we willen doen. Bovendien, en dat weet ik zeker, hebben jij en Will geld opzij gezet voor school."

"Dat klopt, maar dat betekent niet dat ik het allemaal moet opmaken."

"Ik snap wat je bedoelt," zei hij zachtjes.

"Probeer je van me af te komen, Luca?" zei ik plagend.

"Natuurlijk niet. Je bent gewoon slim, en ik wil niet dat je dat verspilt."

Hij veranderde van onderwerp: "Kom je vanavond naar het feest?"

"Nee. Ik weet zeker dat Will zijn kleine zusje daar niet wil hebben. Hij zal door het lint gaan als hij me met een jongen ziet praten. Ik wil niet dat hij me voor schut zet."

"Ik zal hem vertellen dat ik je heb uitgenodigd. Het is je laatste jaar op de middelbare school. Je moet wat lol trappen voordat je naar de universiteit gaat."

"Oké. Ik kom, maar ik neem Connor mee."

"Deal."

Waarom wilde Luca me daar hebben? Maakte hij zich geen zorgen dat ik zou drinken of met andere jongens zou zijn? Misschien kon het hem niks schelen, en wilde hij gewoon dat ik vrienden maakte zodat ik niet de hele tijd aan zijn lip hing.