
De Professor
Wanneer Dalia Campbell in de club tegen de knappe en aantrekkelijke Noah Anderson aanbotst, slaan de vonken over en hun gepassioneerde nacht samen laat haar naar meer verlangen. Maar op de eerste dag van het college is de laatste persoon die ze verwacht te zien staan voor in de collegezaal, zichzelf voorstellend aan de klas als haar professor... Noah. Terwijl herinneringen aan die one-night stand terugkomen, vinden Dalia en Noah het steeds moeilijker om bij elkaar uit de buurt te blijven. Voeg daaraan toe een hele reeks familiedrama's, hoge spanningen, en het feit dat Dalia op het punt staat om gerekruteerd te worden als Noah's onderwijsassistent, en al snel betekent hun nabijheid dat Dalia en Noah de verleiding niet kunnen weerstaan... ongeacht of hun reputaties op het spel staan.
Leeftijdsclassificatie: 18+.
Hoofdstuk 1
DALIA
Waarom had ik hier ook alweer mee ingestemd?
Ik zuchtte diep terwijl ik naar de dansende mensen op de dansvloer keek. De felle discolichten flitsten over de menigte.
Door de harde muziek en het geschreeuw van al die mensen kon ik mezelf amper horen denken.
Het leek wel alsof iedereen de tijd van zijn leven had.
Iedereen behalve ik.
Een paar uur geleden had mijn beste vriendin Tamika het uitgemaakt met haar vriend. Ze had hem weer betrapt op vreemdgaan.
Daarom hadden onze vrienden Harvey en Norma me meegesleept naar deze club. Ze wilden dat Tamika iemand nieuws zou ontmoeten.
Ik ben niet zo'n clubganger, maar ik was toch meegegaan. Harvey en Norma zeiden dat Tamika zich beter zou voelen als ik erbij was.
Maar sinds we hier waren aangekomen, had ik nog geen woord met Tamika kunnen wisselen.
Ik had haar wel een paar keer gezien. Ze danste met verschillende mensen en leek het naar haar zin te hebben. Maar ik was er klaar mee.
"Norma!" riep ik toen ik haar bij de dansvloer zag praten. Ik liep snel naar haar toe.
"Norma!" riep ik nog eens, net toen de persoon met wie ze praatte wegliep. Ze draaide zich met een glimlach naar me om.
"Hé schoonheid. Die jurk staat je geweldig," zei ze, en ik keek naar mijn korte, strakke, donkerblauwe jurk. "Heb je het naar je zin?"
"Nee," zei ik resoluut. "Nee, dat heb ik niet. We zijn hier al een eeuwigheid. Wanneer gaan we terug naar school? Ik ben doodmoe."
Norma keek schuldbewust. "Als Tammy er klaar voor is om terug te gaan."
"Trouwens, wat bedoel je met dat we hier al zo lang zijn? We zijn hier pas een kwartiertje," voegde ze eraan toe. Ik kreunde. Het voelde alsof we hier al uren waren.
"Zal ik wat zitplaatsen voor ons zoeken? Dan haal jij een drankje voor me bij de bar. Maak je geen zorgen, de barman vraagt niet om ID.
"Ik wil graag een cosmopolitan. We halen straks wel een pakje Capri-Sun voor jou bij het winkeltje om de hoek."
Ik trok een gezicht. "Heel grappig."
Ze maakte altijd grapjes over pakjes sap als zij, Tamika en Harvey alcohol dronken. Ik was net twintig geworden - drie dagen geleden om precies te zijn.
Ze grijnsde naar me. Ik rolde met mijn ogen en liep naar de bar.
Er stonden maar een paar mensen, gelukkig. Zo hoefde ik niet te dringen om de aandacht van de barman te trekken.
"Twee cosmopolitans," zei ik tegen de barvrouw in een mooie gouden jurk. Ze knikte en begon de drankjes te maken.
Ik keek naar de menigte op de dansvloer. Het eerste wat ik zag was iemand die volgens mij xtc nam, naast wat mensen die een joint deelden.
"Sazerac," zei een stem naast me. Ik draaide me om en mijn mond viel open.
Hij was de knapste man die ik ooit had gezien. Zijn donkerbruine haar was dik en krullend. Ik wilde het aanraken om te voelen of het net zo zacht was als het eruitzag.
Zijn wenkbrauwen waren donker, zijn lippen vol, en zijn gezicht was mooi gevormd.
Ik slikte en liet mijn blik over zijn lichaam glijden. Gespierd, maar niet overdreven. Toen ik weer naar zijn gezicht keek, zag ik dat hij naar mij keek.
Normaal gesproken zou ik met grote ogen snel wegkijken. Maar er was iets bijzonders aan dit oogcontact. Ik kon mijn blik niet afwenden.
"Alsjeblieft." De barvrouw zette de drankjes voor me neer. Ik keek naar haar. "Dank je."
Ik pakte de glazen en wierp nog een laatste blik op de man, die me nog steeds aankeek. Toen liep ik weg bij de bar.
Na een paar stappen zag ik Norma aan de andere kant staan. Ik liep recht op haar af.
"Ik weet het, ik weet het," zei ze toen ze me zag aankomen. "Ik zou zitplaatsen zoeken, maar Harvey moest bellen. Hij zei dat ik op Tammy moest letten."
Ik zuchtte diep en keek naar de dansvloer. Tevergeefs probeerde ik Tamika in de menigte te vinden. Norma pakte een glas van me aan.
"Waar is ze?" vroeg ik net toen iemand zijn armen om mijn middel sloeg. Ik schrok op en morste wat van mijn drankje.
Ik keek snel over mijn schouder. Gelukkig was het een opgewonden Tamika, en niet een of andere vent.
"Hier ben ik," zei ze terwijl Norma mijn glas overnam.
Ik wilde Tamika vragen wanneer ze klaar was om weg te gaan. Maar ze was zo verdrietig geweest na het dumpen van die bedriegende klootzak. Nu zag ze er opgewonden uit.
"Heb je het naar je zin?"
Ze knikte. Ik rook een vleugje alcohol in haar adem toen ze om me heen liep. "Ik wil met jullie dansen," zei ze.
Ik lachte. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht die dansvloer op te gaan. Maar Norma stemde ermee in om met haar te dansen.
Ik pakte snel mijn glas terug van Norma voordat ze richting de dansvloer liepen. Toen ze merkten dat ik niet volgde, stopten ze.
"Dalia, kom op," riep Tamika. Mijn ogen gingen van hen naar de dansende lichamen op de dansvloer. Ik toverde een overduidelijk neppe glimlach op mijn gezicht.
"Ik denk het niet," antwoordde ik. Ik nam langzaam een slokje uit mijn glas terwijl ik naar hen keek. Tamika trok een gezicht naar me.
Ik trok meteen een gezicht terug. Ze schudde haar hoofd, een beetje glimlachend, en trok Norma de dansvloer op.
Ik keek een tijdje naar hen beiden. Toen ik ze in de menigte uit het oog verloor, keek ik weg. Ik zuchtte en bracht mijn glas weer naar mijn lippen.
"Je ziet er erg peinzend uit," zei iemand achter me. Ik schrok en verslikte me bijna in mijn drankje.
Ik begon te hoesten en keek over mijn schouder. De man van eerder stond achter me met licht opengesperde ogen en een drankje in zijn hand.
"Sorry, ik wilde je niet laten schrikken," voegde hij eraan toe toen ik eindelijk stopte met hoesten. Hij zette zijn glas op de bar. "Gaat het?"
Ik knipperde de tranen uit mijn ogen en schraapte mijn keel. Zijn ogen gleden over mijn hele lichaam op een manier die mijn huid deed tintelen en me warm deed voelen.
Hij raakte me niet eens aan, maar ik voelde me al opgewonden.
Ik glimlachte en schraapte opnieuw mijn keel. "Het gaat prima, het gaat prima. Eh, wat zei je?" vroeg ik. Hij trok zijn wenkbrauwen een beetje op voordat hij het zich herinnerde.
"Oh, ik zei dat je er erg peinzend uitzag," herhaalde hij. Ik zei "oh" terwijl hij even naar mijn glas keek toen ik het op de bar zette.
"Je drankje is bijna op. Mag ik je er nog een aanbieden?" Zijn stem was diep en aangenaam om naar te luisteren.
Ik kon niet anders dan naar hem glimlachen voordat ik knikte.
Hij glimlachte terug terwijl hij de barvrouw wenkte. Hij stak zijn hand naar me uit. "Hoi. Ik ben Noah."
Ik legde mijn hand in de zijne. Zijn warme hand pakte de mijne vast. Ik huiverde. "Dalia."
"Aangenaam kennis te maken, Dalia," antwoordde hij voordat hij eindelijk mijn hand losliet. Ik pakte mijn glas op om een slokje te nemen terwijl hij me observeerde. "Je lijkt niet echt van clubs te houden."
"Wat deed je dat denken?"
"Je leek gewoon niet te willen zijn toen je eerder naar de bar kwam. En je lijkt nog steeds niet te willen zijn," zei hij, zijn hoofd een beetje schuin houdend.
Noah keek naar de barvrouw toen ze eindelijk aan onze kant van de bar kwam. Hij bestelde nog een cosmopolitan voor mij en keek weer naar mij nadat ze wegging om de drankjes te maken.
"Dus waarom is deze mooie vrouw hier als ze er niet wil zijn?"
Ik glimlachte meteen omdat hij me mooi noemde. Ik haalde diep adem terwijl ik nadacht waar ik moest beginnen. Uiteindelijk besloot ik hem gewoon een kort antwoord te geven.
"Vriendin maakte het uit met haar vreemdgaande vriend. Vriendin is hier om iemand nieuws te ontmoeten. Ik ben hier om mijn vriendin te steunen." Ik zette mijn bijna lege glas terug op de bar en draaide me naar Noah.
"En jij dan? Waarom is een knappe man alleen in een club?"
Hij glimlachte zo breed dat ik ook wilde glimlachen. "Ik ben hier alleen om de nieuwe zaak van mijn vriend te steunen," antwoordde hij terwijl hij om zich heen wees.
Ik fronste een beetje voordat ik me realiseerde dat de club van zijn vriend was. "Oh."
Hij glimlachte wetend terwijl hij langzaam naar mijn lichaam keek. Zelfverzekerd, maar niet te arrogant.
Als ik nog niet geïnteresseerd was geweest, zou ik het nu zeker zijn.
"Maar ik ben niet meer alleen, toch?" vroeg hij. Ik glimlachte een beetje terwijl de barvrouw terugkwam met mijn drankje.
"Hoe vaak doe je dit?"
Hij keek verward. "Wat doen?"
"Drankjes kopen voor vrouwen in bars en met ze flirten."
Hij trok zijn wenkbrauwen een beetje op en glimlachte. "Helemaal niet vaak. Ik heb geluk dat je vriendin besloot vanavond naar deze club te komen."
Hij verborg niet dat hij zich tot me aangetrokken voelde. Ik voelde me opgewonden.
"Wil je—"
Plotseling botste iemand van achteren tegen me aan. Ik legde automatisch mijn hand op Noah's borst om mezelf in evenwicht te houden toen ik naar voren struikelde.
Zijn armen gingen om mijn middel om te voorkomen dat ik zou vallen.
"Sorry," lalde iemand achter me. Maar ik besteedde geen aandacht aan hen. Het enige waar ik me op kon concentreren was hoe dicht Noah en ik bij elkaar waren.










































