Goede Fee B.V.

De poorten van de hel spuwen en hullen de mensheid in de doordringende geur van rotte eieren, waarin de vurige assen van Hades zich schuilhouden.

Bloedende harten.

Wat is dit - honderd graden?

Ik veeg de zweetparels van mijn voorhoofd en adem een hijgende teug vochtige lucht in die me lijkt te verstikken, alsof vlezige vuisten zich om mijn tere keel sluiten en duivels genieten terwijl ik naar adem snak en vecht voor mijn leven.

Als die muffe lucht de vorm van vlees en bloed aannam, zou ik zijn ogen proberen uit te krabben, terwijl ik vocht als een woest dier om zijn strakke greep om mijn nek te verbreken.

Ik weet niet of dit klamme, benauwde monster een man of vrouw is, maar ik probeer het toch een trap tussen de benen te geven. Het helpt niet, dit spookachtig wezen is er niet van onder de indruk terwijl we tegen de muur slaan in een gevecht dat ik al snel begin te verliezen.

Maar ik ga niet dood. De vochtige, smerige lucht laat me net genoeg ademen om in leven te blijven en de marteling voort te zetten.

Het schelle gejank van mijn airconditioning lijkt te veranderen in een hoge lach waarmee hij zijn ware identiteit onthult – hij blijkt de slechterik te zijn geweest vanaf het begin! Het was nooit zijn intentie geweest mijn kamer te verkoelen.

Leugens. Verraad!

Ben ik dramatisch? Dat hangt ervan af met wie je me vergelijkt.

Als je me vergelijkt met een typische Karen in een restaurant die net de rekening heeft ontvangen en niet beseft dat frietsaus extra kost, dan ben ik volkomen normaal.

Eerlijk gezegd ben ik half geneigd om het nieuws aan te zetten om te horen of de zon toevallig vandaag op aarde inslaat.

New Orleans is in juli altijd twee stappen verwijderd van de hel. En het helpt ook niet dat ik op de bovenste verdieping van een oud Victoriaans huis woon.

Het is bijna alsof dat oude, spookachtige hout een pact met de duivel heeft gesloten, om de zielen op te eisen van iedereen die in deze oven woont.

Maar terug naar het probleem in kwestie. Dat is groter dan de zwevende hel die momenteel New Orleans omhult.

De laatste keer dat ik keek, bezorgde de postbode geen brieven om vier uur ’s ochtends onder iemands deur. Waarom? Omdat dat creepy is en niet professioneel. Ze werken tijdens normale, standaard kantoortijden.

Alleen geestelijk instabiele mensen schuiven om vier uur ’s ochtends brieven onder je voordeur, waarschijnlijk gevolgd door zwaar, opgewonden gehijg.

Je weet wel wat ik bedoel. Stalkers, seriemoordenaars, verkrachters.

Freddy.

Ik zou wegrennen, terwijl mijn borsten alle kanten op zwaaien, en verrassend genoeg struikel ik natuurlijk over helemaal niets en sterf ik op brute wijze door een bijl. Maar nee, dat staat er niet in. Helemaal niet zelfs.

Hij straalt licht uit. Heel even ben ik er zeker van dat Willy Wonka’s chocoladefabriek me heeft uitgenodigd en dat ik het gouden ticket vasthoud. Maar het is veel vreemder dan dat - geloof me.

Deze brief is waarom ik er aan twijfel dat ik in een normale beschaving kan functioneren.

Ik verschuif mijn gewicht en staar naar het spookachtige briefje dat mijn vingers en de helft van mijn arm verlicht. Het papier is flinterdun en fluweelzacht, en ik hoor een zwak gerinkel, alsof Tinkerbell door elkaar wordt geschud.

Blijkbaar voelde de Goede Fee persoonlijk de behoefte om mij te schrijven en mij uit te nodigen voor een romantisch sprookje van formaat - een charmante prins, door het lot uitgekozen.

Ik leg mijn hete hand op mijn brandende voorhoofd en lees de brief nogmaals, alleen om mijn langzaam toenemende hysterie te bevestigen.

Ik weet dat je een zwaar leven hebt geleid zonder familie, dat je als kind wees werd. Wat een arm, arm kind je was – echt hartverscheurend dat je zo snel moest opgroeien.~

~Liefde is het geheim van het leven, Viola, en het kan van jou zijn.

Neem alsjeblieft even de tijd om je in te beelden dat je verliefd wordt op een knappe, charmante prins.~

~Ik ben alwetend. Het lot is mijn specialiteit.

Lotsbestemming is mijn hobby. In hemelsnaam, kind, ik heb de machtigste emotie ooit in mijn bezit… ware liefde.~

~Dit aanbod is geldig tot morgenavond wanneer de klok twaalf slaat.

Mocht je accepteren, zullen alle details en antwoorden op vragen voorzien worden om zeker te zijn dat je het helemaal begrijpt.~

~Alles aan de Fairytale Challenge hangt af van het lot.

Alle onderdelen zullen onvoorspelbaar zijn, mogelijk zelfs gevaarlijk, en kunnen resulteren in je dood.~

Snap je wat ik bedoel?!

Deze vrouw weet stukjes van mijn leven, en ik weet zeker dat ik niemand ooit heb verteld over mijn twijfelachtige keuzes in het leven. Dat was tussen mij en mezelf, vooral omdat ik geen vrienden of familie heb. Mijn pleegouders hielden alleen van me als het tijd was voor de belastingen of wanneer iemand een babysit nodig had voor hun zeven kinderen tijdens hun zuippartijtjes. Seconden tikken voorbij terwijl ik ernaar staar, mijn hart bonzend van besluiteloosheid. De enige manier waarop dit enigszins ergens op slaat, is als deze uitnodiging echt is - wat absoluut niet zo is. Ik lach.

Laten we de feiten op een rijtje zetten en dit logisch bekijken:

Ik hoor het onmiskenbare geluid van glitters.~

Goede Fee B.V. klinkt een beetje als de Hongerspelen - maar dan voor hopeloos romantische zielen.

Een afspraak om middernacht om mijn prins op het witte paard te vinden? Dat is een enorm alarmbelletje voor een verkrachter.

Als dit een verborgen camera-show is of een wetenschappelijk onderzoek om domme en goedgelovige vrouwen te testen, dan zal ik een trotse statistiek zijn. Misschien bieden ze counseling aan? Daar zou ik baat bij kunnen hebben.

Dit zou een door Dr. Phil goedgekeurd onderzoek kunnen zijn! Ik bedoel, ik heb altijd al therapie willen krijgen. Eigenlijk een beetje een verborgen verlangen.

Ik wil stiekem dat de dokters naar me kijken en me vertellen of ik echt gek ben of dat ik mijn hele leven slecht ben behandeld en het niet mijn schuld is, en dan zouden we samen huilen. Ik zou de emotionele muren kunnen afbreken!

Ik zou naar een hele mooie afkickkliniek gestuurd worden met zicht op zee.

Ga ik dit dan doen?

Middernacht.

Nou, Goede Fee, je kunt op mij rekenen. Ik ben net gek genoeg om dit te doen. Ik kijk terug naar de gloeiende brief en kan de dwaze glimlach op mijn gezicht niet onderdrukken.

Ik heb een ticket gekocht naar Gekkenstad.

Of een fijn bed in een afkickkliniek.