Wróżka Chrzestna S.A.

Piekielne doły bulgotały i oblepiały ludzkość ostrym zapachem zgniłych jaj, w których krył się ognisty żar Hadesu.

Krwawiące serca.

Wycieram kropelki potu z czoła i biorę mozolnie wdech wilgotnego powietrza, które zdaje się mnie dusić jak mięsiste pięści chwytające moje delikatne gardło, obserwujące mnie w szatańskiej rozkoszy, gdy łapię powietrze, próbując walczyć o życie.

Gdyby to powietrze pełne piżma zamieniło się w iluzję ciała i krwi, próbowałabym wydłubać mu oczy, walcząc jak dziki kot, próbując zerwać jego mocny uścisk z mojej szyi.

Nie jestem pewna, jakiej płci jest ten piżmowy, wilgotny demon, ale i tak próbuję kopnąć go w krocze. Bezskutecznie. Ten upiorny stwór nie daje się sprowokować i zderzamy się ze ścianą w walce, którą szybko przegrywam.

Ale nie umieram. Paskudne, wilgotne powietrze pozwala mi trochę odetchnąć, tylko tyle, bym mogła kontynuować tortury.

Głośne wycie mojego klimatyzatora wydaje się przekształcać w wysoki śmiech, ujawniając swoje prawdziwe oblicze, będąc przez cały czas jednym ze złych facetów! Nigdy nie miał na celu ochłodzenia pokoju.

Kłamstwa – zdrada.

Czy jestem dramatyczna?

Naprawdę jednak jestem w połowie skłonna włączyć wiadomości, aby zobaczyć, czy słońce już uderzyło swoim płomieniem. Nowy Orlean zawsze był w lipcu dwa kroki od piekła.

Nie pomaga też to, że mieszkam na ostatnim piętrze starego wiktoriańskiego domu. To prawie tak, jakby to stare, nawiedzone drewno miało umowę z diabłem, aby odebrać dusze, które zamieszkują ten piec.

Ale prawdziwy problem jest w zasięgu ręki.

Większy niż pływające piekło otaczające Nowy Orlean.

Trzymam list – złoty, błyszczący list, który wepchnięto pod moje drzwi dziś rano. Kiedy na zewnątrz było jeszcze ciemno. Mówimy o wczesnej porze, ludzie!

Ostatnim razem, gdy sprawdzałam, poczta nie dostarczała listów o czwartej nad ranem pod drzwi danej osoby.

Dlaczego? Bo to przerażające, a oni nie tak prowadzą swój profesjonalny biznes. Pracują w normalnych, odpowiednich dla firmy godzinach.

Tylko niestabilni psychicznie ludzie dostarczają listy o czwartej nad ranem, wsuwając je pod twoje drzwi wejściowe, prawdopodobnie z ciężkim, pełnym ekscytacji oddechem.

Wiesz, o czym mówię: stalkerzy, seryjni mordercy, psychopaci.

Kuba Rozpruwacz.

Coś niepokojąco złowieszczego, a potem początek horroru klasy B.

Biegłabym z cyckami na wierzchu i w szoku potknęłabym się o nic, co doprowadziłoby do mojej brutalnej śmierci od łupnięcia siekierą.

Ale nie, to nie to, co przeczytałam, nawet nie było blisko.

List promieniował światłem. Przez krótką sekundę byłam pewna, trzymając w ręku ten złoty bilet, że zostałam zaproszona do Fabryki Czekolady Willy'ego Wonki.

To jest o wiele dziwniejsze, wierz mi. Ten list jest powodem, dla którego teraz wątpię w moją zdolność do funkcjonowania w normalnym społeczeństwie.

Przesuwam ciężar ciała, wpatrując się w upiorny list, który oświetla moje palce i połowę ramienia. Papier jest miękki jak piórko i słyszę słaby dźwięk, jak gdyby ktoś nieregularnie potrząsał Dzwoneczkiem.

Najwyraźniej sama Wróżka Chrzestna poczuła potrzebę, by do mnie napisać i zaprosić mnie na romantyczną fantazję ogromnych rozmiarów. Czarujący książę wybrany przez los.

Kładę gorącą dłoń na rozpalonym czole i czytam list jeszcze raz, żeby potwierdzić moją powoli zaczynającą się histerię.

Widzisz, o co mi chodzi?!

Ta pani zna rzeczy z mojego życia, a wiem na pewno, że nikomu nie powiedziałam o moich złych wyborach życiowych. To było między mną, mną a mną.

I, co ważniejsze, nie mam przyjaciół ani rodziny, o którą chciałabym się upomnieć.

Moi przybrani rodzice kochali mnie tylko wtedy, gdy przychodziła pora opodatkowania lub gdy ktoś potrzebował opiekunki dla siedmiorga ich dzieci, gdy wychodzili na popijawę.

Sekundy mijają, a ja tylko się gapię, serce wali mi z niezdecydowania. Jedyny sposób, żeby to miało choć trochę sensu, gdyby to listowne zaproszenie było autentyczne. A zdecydowanie nie jest. Śmieję się.

– Słyszę wyraźne dźwięki iskier.

– Wróżka Chrzestna S.A. brzmi trochę jak Igrzyska Śmierci – ale dla beznadziejnych romantyków.

– Jestem skrytą miłośniczką filmu “Anastazja”, nie mówcie o tym nikomu.

Spotkanie o północy w celu znalezienia Księcia z Bajki może być czerwoną flagą.

Zastanawiam się nad tym.

Jeśli jest to jakieś “Mamy cię” lub badanie naukowe, aby przetestować głupie i łatwowierne kobiety, to będę dumna z dołożenia się do statystyk. Może oferują nam poradę? Mogłabym z tego skorzystać.

To mogłoby być badanie zatwierdzone przez Doktora Phila! To znaczy, zawsze chciałam się poradzić, właściwie to takie ukryte pragnienie.

Chciałabym, żeby lekarze spojrzeli na mnie i powiedzieli mi, czy naprawdę jestem psychotyczna, czy też byłam źle traktowana przez całe życie i to nie moja wina, a potem byśmy razem płakali.

Mogłabym zburzyć emocjonalne mury!

Mogłabym zostać wysłana do naprawdę ładnego ośrodka odwykowego przy plaży.

Czy to zrobię?

Dziś o północy.

Zerknęłam z powrotem na świecący list i nie mogłam zetrzeć głupiego uśmiechu z twarzy.

Kupiłam bilet do Szalonego Miasta.

Albo ładne łóżko w ośrodku odwykowym.