Işıltılı Hayatlar

“Haydi kızım! Kalkmazsan geç kalacağız.” Birisi sırtıma sert bir şekilde bastırdı.

En iyi arkadaşım Tammy ile New York'un kuzey ucundaki lüks bir dairede birlikte yaşıyorduk.

İkimiz de yaklaşık iki yıldır buradaydık ve New York'un Blue Meadow adlı en iyi kulüplerinden birinde garsonluk yaparak çok iyi para kazanıyorduk.

Yani her hafta aldığımız tüm bahşişler ve maaş çekleri evimizin kirasını kolayca karşılamamıza yetiyordu.

Şu anda, dün gece çok geç saatlere çalıştığımız için Tammy yatağımda zıplayarak beni kaldırmaya çalışıyordu.

“Yeter!” diye inledim yatakta yuvarlanarak. “Uyandım tamam. Saat kaç?”

“Dört oldu. Altıda orada olmamız gerekiyor, unuttun mu?”

“Tamam, bir duş alayım, sonra aşağıda görüşürüz,” dedim onu ​​üzerimden iterek.

Ayağa kalktım ve ayaklarımı yavaşça duşa sürümeye başladım. Hâlâ yorgundum ve her yerim ağrıyordu; dün gece kulübün gelmiş geçmiş en büyük gecelerinden biriydi.

Suyun ısınmasını bekledikten sonra suyun altına girdim. Su vücuduma çarptığındaysa inledim, gevşemiştim.

Yavaşça yıkandıktan sonra nihayet işimi bitirip duştan çıktım ve etrafıma bir havlu sardıktan sonra da saçlarımı topuz yaptım.

Gömme dolabıma gidip iş kıyafetimiz olan siyah eteğimi ve beyaz düğmeli gömleğimi aldım.

Saçımı kurutup biraz da makyaj yaptıktan sonra saat beşte aşağıya inmiştim.

“Sonunda,” dedi Tammy. Kapının yanında durmuş ayağını yere vuruyordu. “Buradaki trafiğin korkunç olduğunu biliyorsun. Hemen çıkmamız gerekiyor.”

“Biliyorum, her gün çıktığımız saatte çıkıyoruz işte. Anahtarlarımı alayım, gidelim.”

Anahtarlarımı kaptıktan sonra asansöre binerek kompleksimize bağlı otoparka doğru yola çıktık.

Kapılar, pahalı arabaların sıralandığı devasa bir beton garaja açıldığında gümüş renkli BMW'ye doğru yürümeye başlamıştık. Arabamı alalı yaklaşık altı sene olmuştu ama yine de iyi çalışıyordu. Bu arada arabanın borcunu da işim sayesinde ödemiştim.

Anahtardaki bir düğmeye basıp kilidini açtıktan sonra arabaya bindim. Bu korkunç trafikte oraya ulaşmamız 40 dakika sürecekti.

Sonunda kulübün çalışanlar için ayırdığı kapalı otoparkın girişine gelmiştik. Kartımı taradım ve kapılar açıldıktan sonra genelde park ettiğim alana girdik.

“Vay canına!” diye haykırdı Tammy bir sonraki köşeyi dönerken. “Acaba içeride kimler var? Bu pahalı arabaların kime ait olduğunu merak ediyorum.”

Normalde park ettiğimiz yerin yanında birkaç Porsche ve üç Lamborghini duruyordu. Bir sonraki köşeyi döndükten sonra her zamanki yerimden yaklaşık on metre uzakta boş bir yer buldum.

Arabadan indikten sonra araba alarmını kurdum ve anahtarlarımı çantama attım. Kulübün girişindeki ara sokağa doğru ilerliyorduk.

Asansör kapıları gürültüyle açıldığında yavaşça kararan sokağa çıktık. O sırada gözümün ucuyla bir şey gördüğümde bakmak için arkama döndüm.

Siyah bir pantolon, uzun bir trençkot ve siyah bir şapka giymiş çok uzun boylu bir adam tuğla duvara dayalı duruyordu. Sigarasından uzun bir nefes çekti ve hızla serinleyen havaya üfledi.

“Kim bu?” diye fısıldadı Tammy tekrar yürümeye başladığımızda.

“Hiçbir fikrim yok.” Son bir kez arkama baktığımda, yarı gölgeli yüzün bana baktığını gördüm.

Kara gözlerini bana diktiğini görünce sebepsiz yere kızardığımı hissetmiştim. Adama hafifçe gülümsedikten sonra kulübe girmek için kapıyı açtım.

Alec yanımıza geldikten sonra kapıyı arkamızdan kapattı.

“Merhaba hanımlar, bu gece her zamanki gibi çok güzel görünüyorsunuz.”

Alec baş barmendi ve birkaç aydır Tammy'nin peşindeydi. Tammy onunla çıkma fikrine yavaş yavaş ısınmaya başlıyordu ama henüz birine bağlanmaya hazır değildi.

“Teşekkür ederim,” derken Tammy kıpkırmızı olmuştu. Eşyalarımızı dolaplarımıza koymak için ilerlemeye başladık.

“Onunla bu kovalamacayı ne zaman bırakıp akşam yemeğini davetine evet diyeceksin?” diye sordum onu biraz azarlayarak.

“Bunu gerçekten isteyip istemediğimi bilmiyorum. Ya çıktığımızda benden hiç hoşlanmazsa ya da birbirimizden elektrik alamazsak?”

“Denemeden asla bilemezsin kızım. Gerçekten anlaşıp anlaşamayacağınızı görmek için birlikte takılmanız gerekiyor. Yakışıklı bir adam, ayrıca tatlı bir mizacı da var.”

Dolabın kapısını çarparak kapattı ve yüzüme bakmak için arkasını döndü. “Pekâlâ, ya sen Tony'nin seni randevuya çıkarmasına ne zaman izin vereceksin?”

Tony güvenliğin başıydı ve birkaç kez bana çıkma teklif etmişti ama başka planlarım olduğunu söyleyerek onu türlü türlü bahanelerle geri çevirmiştim.

“Önümüzdeki hafta sonu ona bir şans vermeyi düşünebilirim.”

“Eğer ona evet dersen, ben de Alec'e evet derim.”

“O zaman bu gece ona haber vereceğim. Pazar günü izinliyiz, sanırım o da izinli. Hatta şimdi gidip ona soracağım.”

Ben bara doğru ilerlerken Tammy de hemen arkamdaydı. “Alec, Tony'yi gördün mü?”

“Bu gece ana VIP alanında girişi koruyor. Büyük patron bu gece burada ve Tony’den onun koruması olmasını istedi.”

Tammy yüzünde bir şokla ona baktı. “Yani Zane bu gece burada mı?”

Zane Santone kulübün sahibiydi. Acımasız bir mafya lideriydi ve sadece ona ters bir şekilde baktığı için birini öldürdüğü biliniyordu. Onunla asla karşılaşmam diye ummuştum ama şansım buraya kadarmış.

“Shay, bu gece onlarla sen ilgileniyorsun,” dedi Alec bana içkilerle dolu bir tepsi uzatırken.

“Hayır, hayır! Yapamam,” dedim başımı sallayarak, bundan ölesiye korkuyordum.

“Bu benim elimde değil kızım. Bizzat seni istediler. Patron adını bilmiyordu ama seni tarif etti ve içkilerini onlara senin ikram etmeni istediğini söyledi.”

Yaklaşık yirmi shot bardağıyla dolu tepsiye bakarak başımı salladım.

“Ne istediklerini nereden bildin?” diye sordum tepsiyi elimin üzerinde kaldırırken.

“Buraya geldiklerinde hep aynı şeyi içiyorlar. Senin için onları ayırdım.”

“Buradaki beş Zane'e gidiyor. Kahverengi olanlar Conner'a, limonlu olanlar da Noah’a gidiyor,” dedi içkileri işaret ederken.

Tepsiyi odaya götürürken Tony kapalı perdenin önünde dikiliyordu. Ona doğru yaklaşırken gülümsedi.

“Demek, bu gece burası sende?” dedi flörtöz bir ses tonuyla.

“Evet, Alec bunları buraya getirmemi söyledi,” dedim, ona içki tepsisini göstererek.

“Evet dersen seni içeriye alırım,” dedi cehennem gibi derin ve seksi bir hırıltıyla. Ne istediğini biliyordum; benimle bir randevu.

Ben bir şey diyemeden perdenin arkasından derin ve seksi bir ses geldi. “Tony, onunla flört etmeyi bırak ve içeriye girmesine izin ver.”

Tony perdeleri açtığında içeriye girdim. Çok yakışıklı, yapılı ve iyi giyimli üç adama bakarken ağzım kurumuştu. İçlerinden bana biraz tanıdık gelen biri vardı ama kim olduğunu çıkaramıyordum.

“Hanginiz Zane?” diye sordum.

Kömür gibi kara gözleri olan bir adam bana baktı. “O ben oluyorum güzellik.”

İçkilerini önüne koydum. “Hanginiz Conner?”

Buz mavisi gözleri olan sarı saçlı bir adam bana bakarak gülümsedi. “O da benim, bebeğim.” İçkilerini önüne koyarken Zane adındaki kişi Conner’ın yakasına yapışmıştı.

“Ona ne dedin?” Dudakları sert bir hırlamayla yukarıya kıvrılmıştı.

“Üzgünüm, dostum. Öyle demek istemedim,” dedi Conner, Zane'i hızla iterek.

Son içki setini de Noah'ın önüne bırakıp odadan çıkmak için arkamı döndüm.

“Nereye gidiyorsun kraliçem?”

Arkamı döndüğümde Zane'e nazik bir şekilde gülümsedim. “Benim adım Shay ve işe geri dönmek zorundayım. Hizmet etmem gereken müşteriler var.”

“Hayır, gece burada bizimle kalacaksın. Alec'e bunu söylemiştim zaten.”

“Ama...”

“Sana soru sormuyorum. Ne yapman gerektiğini söylüyorum,” dedi boş bir koltuğa başıyla işaret ederken. Yavaşça bu korkunç adamların önündeki koltuğa oturdum.