İyilik Meleği A.Ş.:Elf Krallığı

Red

Hepsi etraflarında dönen kafa karışıklığıyla bana bakıyordu. Gülümseyip boğazımı temizledim.

“İlk ben seçmek istiyorum çünkü… Çok gerginim. Eğer gerginliğimde baş edemiyorsam, ona kendimi bıraksam daha iyi olur,” dedim gerçek sebebi saklamaya çalışıp kekelerken.

Aklıma gelen yaşam hakları fikriyle gerçekten onları kandırabilirdim ve biraz fazla heyecanlanmıştım.

Hem, Ajax Leocaryn da kimdi?

Evlenmek istemiyordum, hele de alfa bir elfle hiç. Yani, en azından hayatımın bu döneminde evlenmeye niyetim yoktu.

Ama her zaman böyle hissediyordum. Bana ne yapacağımı söyleyecek bir erkeğe ihtiyacım yoktu. Gözü dönmüş bir feminist değildim ama bir erkeğin beni yavaşlatacağını düşünüyordum. Çocuk sahibi olmamı ve evde kalmamı isterdi.

Elbette uzun soluklu ilişkilerim olmuştu ama bir süre sonra onlardan sıkılmaya meyilli biriydim. Çok muhtaç davranıyorlardı ve her fırsatını bulduklarında evlenmeye niyetliydiler.

Ben parçalanmış bir evde büyümüş tek çocuktum. Bu elbette benim için bir mesele değildi. Beni büyükannem büyütmüştü ve o öldükten sonra, bunu kendi başıma yapmam gerektiğini hissetmiştim. Kimseye güvenmek istemiyordum.

Benim açımdan Wonder Woman’ın bir versiyonu olan Koca Red böylelikle doğmuştu.

Aptalca ama küçükken hep Wonder Woman olmak istemiştim. Onda istediğim her şey vardı.

Diğer kızlar pop yıldızı ya da film yıldızı olmak istiyordu ama ben onun gibi olmak istiyordum. Muhteşemdi ve dünyayı kurtarmak için ne bir erkeğe ne de bir başkasına ihtiyaç duyuyordu. Ve ben de bunu yapacaktım.

“Crystal?”

Belli ki dalıp gitmiştim.

“Evet, üzgünüm, hazırım.”

“O zaman zaman kaybetmeyelim,” dedi İyilik Meleği kaşlarını kaldırarak bana baktığında.

“Evet,” dedim ve garip hissederek bornozumla ona doğru yürüdüm. “Peki, ne yapmalıyım?”

Pierce sırıtarak yanıma geldi. “Kıyafetin aslında buna oldukça uygun.”

Ona kuru bir bakış attım ve kızlardan bazı kıkırdamalar duydum.

Cehenneme kadar yolun var Pierce diye düşündüm kendi kendime.

“Tek yapman gereken ellerini suya sokmak ve beklemek. Önümüzdeki üç ay boyunca rolünün ne olacağını arkamdaki ekran sana söyleyecek.” Mavi gözleri neşeyle parıldıyordu.

Ona başımı salladım. “Bunun çılgınca olduğunu biliyorsun,” dedim. Bir nefes alarak iki elimi de metalik suya daldırdım. Soğuk madde parmaklarımı karıncalandırıyor ve gıdıklıyordu. Ben ise bedenimi saran belirsizlik dalgasıyla bekliyordum. Arkama baktığımda ekrandaki sözcükleri gördüm.

Nefesimi tutup okudum, ekranda; Thunia'nın Yarışmacısı: Takım - Ajax Leocaryn, yazıyordu.

Pierce alkışladı. “Mükemmel pozisyon! İyi iş Crystal,” dedi ve diğer kadınlara sıraya girmeleri için işaret verdi. “Hadi bakalım, hanımlar!”

Ah, ne harika.

Görünüşe göre, olmak istemediğim takımdaydım. Gözlerimi devirip kıskanç bakışları görmezden gelerek yerime oturdum. Sakin olun, hanımlar, ben sizin için bir tehdit değilim dedim içimden.

Muhtemelen Pierce’ın bu iş için bulabileceği en kötü opsiyon bendim.

Sırada Angie vardı, heyecanlı bir bakışla ellerini maddeye batırdı. Ekranda, “Broyrus’un Yarışmacısı: Takım - Raibyn Enkas yazıyordu.

Angie kaşlarını çattı. “Onun takımında olmazsam Ajax'a nasıl yaklaşacağım?”

İyilik Meleği kağıtlarını karıştırırken başını kaldırıp ona baktı. “Oyunlar araya girdiğinde herkes aynı tesiste kalır. Hepiniz, hangi takımda olursanız olun, ona yaklaşmak için yeterli zamanı bulacaksınız. Sıradaki!”

Sıradaki Delon idi ve ekranda, Sescesh’in Yarışmacısı: Takım - Sarya Eilquinal yazıyordu.

Lila kâseye doğru yürüdü ve ellerini koymadan önce gözlerini kapattı. Ekranda, Thunia Yarışmacısı: Takım - Ajax Leocaryn yazıyordu. Bunun üzerine sevinçle çığlık atıp, Pierce’a beşlik çaktı.

Ah, bir bu eksikti.

Onu izlemek inanılmaz sinir bozucu olacaktı. “Ajax, vajinamı esnetmemde bana yardımcı olabilir misin? Sanırım bir kasım çekiliyor…”

Sırada Tany vardı ve heyecanı her halinden belliyken kıkırdıyordu. Ellerini maddeye yerleştirdiğinde ekranda, Ebrad’ın Yarışmacısı: Takım - Nym Kearen yazıyordu.

Son kız Yada idi. Çene boyu kestirdiği saçları ona keskin bir görüntü sağlıyordu. Umursadığımdan değildi, bu sadece öylesine bir gözlemdi.

Ellerini suya koyduğunda ekranda, Ebrad'ın Yarışmacısı: Takım - Nym Kearen yazısı belirdi.

Aniden tüm kızların aynı anda Pierce’ı soru yağmuruna tuttuğu ve kendi aralarında sohbet ettiği bir toplu konuşma ortaya çıktı. Bunun dışında kaldım çünkü kimseyle arkadaş olmak umurumda değildi.

Zaten bu garip, alternatif gerçeklik oyununda çok uzun süre kalmayacaktım. Aslında herhangi biriyle rolümü takas etmeye hazırdım. Ajax’ı kazanmak için bu mücadeleye katılmak istemiyordum.

Uğruna çok çalıştığım hayatıma geri dönmeliydim.

“Crystal, beni takip et, ajanlarınızla tanışacağınız bilgi odalarına gideceğiz,” dedi Pierce beni dürterek. “Bu arada, rolün çok iyi, tebrikler.”

“Aferin bana,” dedim ayağa kalkıp onu bilgi odasına kadar takip etmeden önce.

“Hâlâ biraz heyecanlanmadın mı? Bu herkesin uğruna canını vereceği bir macera olacak,” dedi bana bakarken.

“Çok heyecanlıyım,” dedim ona gülümseyerek. “Gerçekten.”

Bunu yutacağını sanmıyordum.

Sonunda beyaz bir odaya girdik. Burası da neydi böyle? Ajanımı mermer bir masada oturmuş lolipop emerken gördüğümde neredeyse havaya sıçrayacaktım.

Pierce ona başını salladı. “Bu senin ajanın, Flix Darkcup.”

Büyük mor gözleriyle beni inceliyordu. Çok tuhaf görünümlü, neredeyse yaşayan bir anime karakterine benziyordu. Küçük ve minyondu, gözleri kocamandı. Adamın saçları havaya dikilmişti ve yanlarında beyaz birer şerit vardı.

Flix kıyafetime kayıtsız bir ifadeyle baktıktan sonra iç çekerek lolipopunu çıkardı. “Kıyafetinin neyi var? Lütfen bana bunu değiştireceğini söyle, bir kere olsun bu görevi kazanmak istiyorum.”

Pierce dilini damağına vurarak tıklattı. “Bunun benim tasarımım olmadığını biliyorsun. Bunu düzelteceğiz. Dosyasını okudun mu?”

“Evet, dosya onaylandı.”

“Harika, o zaman siz ikinizi onun üç dönüşüm arzusunu tartışmanız için baş başa bırakıyorum.” Pierce bunun üzerine bana göz kırptı ve ıslık çalarken kapıyı kapatıp gitti.

Garip bir adamdı.

İnanılmaz derecede garip hissederken masaya oturdum. Kafamdaki havluyu çıkardığımda saçımın düğüm düğüm olduğunu gördüm. Harika.

Parmaklarımı masaya vurup lolipopunu emerken beni incelemekte olan Flix’e baktım.

“Peki,” dedim arkama yaslanırken. “Bana ne yapacağımı söyle, umurumda değil. Yeter ki bir an önce bitsin.”

Gözleri büyüdü. “Ciddi misin?”

Odaya bayıp güldüm. “Evet” dedim.

“Kızım, bunu ciddiye alsan iyi edersin yoksa aptal gibi görünmek üzeresin,” dedi bir diva alımıyla.

Harika, bir bu eksikti.

Üstüne üstlük, otoriter bir ajanım vardı.

“Umurumda değil, gerçekten.”

Belli belirsiz bir ses çıkardı. “Neden hep divalar bana düşüyor? Yemin ederim ki Pierce bunu bana kasıtlı yapıyor.”

Ona bakıyordum. “Bana diva diyene bakın.”

“Esas adamı gördün mü?”

“Elbette görmedim.”

“Ben de tam olarak bundan bahsediyorum. İyilik Meleği A.Ş.'nin alfa erkekleri insanı deliye döndürür. Hiç abartmıyorum. Bu yüzden bu üç hakkı akıllıca seçmiş olmayı dileyeceksin, güven bana. Adamın profilini okudum, belli ki herif çok seksi,” dedi bana sivri bir bakış atarken.

“Ben her zaman seksi adamlarlayım, benim için sorun değil,” dedim. Kim olduğumu sanıyordu?

Sesi bir sincabı andırırken güldü. “Bir noktada benden ‘Sana demiştim,’ cümlesini duyman gerekecek. Ki bunu çok sık söylerim. Keşke herkes ilk seferinde dinlese, bu çok sıkıcı.”

Ne düşüneceğimi bilmeden tek kaşımı kaldırdım. “Eğer seçmek zorundaysam, hangilerini seçeyim?”

Masanın üzerinde kalın bir kitap belirdi ve onu açtı. “Ajax. Hm. Sesceshli Sarya ile flört etmiş. Kadın tam bir sürtüğe benziyor.”

“Belki iyi anlaşabiliriz.”

Başını kaldırıp bana baktı. “Hayır, o farklı bir sürtüklük seviyesinde. Sanki ‘Tırnaklarımla boğazını keseceğim’ seviyesindeymiş gibi düşün.”

“Hm,” dedim biraz ilgi hissederek öne doğru eğildiğimde.

“Sadece tahmin, ama adamın bacak ve göğüsleri sevdiğini düşünüyorum,” dedi bazı kağıtları karıştırırken. “Bu Sarya pilici B bedenden daha küçük olduğunu düşünmeme rağmen, ölçümlerini okuduğumu hatırlıyorum. Bu noktada çok titiziz.”

Bu söylediğine güldüm.

Önce bana, sonra saçıma baktı. “Bakalım çalışmamız gereken malzeme neymiş?”

“İçimde hiçbir şey yok, sadece bornozum var,” dedim. Bu adam ciddi miydi?

Gözlerini devirip küçük peri burnunu kırıştırdı. “Güven bana, bu senin iyiliğin için. Eğer çok utanıyorsan mahrem noktalarını ört. Ama benim diğer takımı ezmem gerekiyor, biliyorsun.”

Bunu ciddiye almak bile istemeyerek bir nefes aldım. Nasılsa yaşam haklarımı kullanacaktım. Ayakta dururken bornozumu çözüp mahrem noktalarımı kapattım.

Flix ayağa fırladı ve kaşlarını çatarak beni inceleyip sonunda, “Kendini beğenmiş bir piliç olmalısın,” dedi.

Gülümseyerek bornozumu kapattım. “Hayır, sadece dobrayım.”

“Eh, değiştirmemiz gereken bir şey göremiyorum, bu benim için bir ilk. Ama en iyi fiziksel formunda olman gerekiyor. Bu görevin olmazsa olmazı.”

“Tamam,” dedim, “Başka ne var?” diye sordum ilgileniyormuş gibi görünmemeye çalışarak.

“Çok fazla çalıştım çünkü bu maçlar nedeniyle çok zor bir görev. Ben de bir nevi inek sayılırım.” Küçük çenesini kaldırırken gururlu görünüyordu.

Onun için üzülüyordum çünkü benimle de bunu kazanamayacaktı.

“Pierce sana Thunia'daki insanların nasıl seçildiğini söyledi mi?” diye sordu dudaklarını buruşturarak.

“Hayır,” dedim merakla.

“X-Men gibi düşün, bunun dünya üzerindeki popüler bir şov olduğunu biliyorum. Bazı insanların belirli yetenekleri vardır, bazılarının ise yoktur. Yeteneklere sahip olmak çok nadir görülür, oyunlar da her şeyin başında böyle başladı.”

Kitabı tekrar karıştırmaya başladı. “Bence Ruh Valkyrie'nin yeteneğine sahip olmak oldukça faydalı ve harika olurdu. Bunun gerçekten nadir olduğunu ve dikkat çekebileceğini okudum.”

“Bu da ne demek?”

“Emin değilim. Sanırım bunu kendin bulmalısın, ama sanırım sana yardım etmesi için hayalet tipi ruh hayvanlarını yaratabilirsin. Kulağa en havalı gelenin bu olduğunu düşündüm. Bir alev atıcı ya da süper güçlü olmaktan iyidir.”

Çok ilginçti.

İlgimi çektiğinden değildi, kendimi sadece akışına bırakıyordum.

“İyi.”

Başını salladı. “Bu görevde, sadece bir doğaüstü yeteneğe sahip olma şansın var. Adamı tuzağa düşürmeye yardımcı olması için istediğin başka bir şey var mı?”

Güldüm. “Aklıma hiçbir şey gelmiyor, adam umurumda değil. Ama her zaman harika bir sese sahip olmanın nasıl olacağını merak etmişimdir.”

Alkışlayıp kahkaha atmaya başladı. “Kızım, siren olmaya mı çalışıyorsun?”

“Bu benim için, onun için değil,” dedim gözlerimi devirerek. “Çok piyano çalıyorum ama sesim her zaman karga gibiydi.”

Bunun üzerine güldü, o gülünce ben de güldüm.

Flix'in tatlı bir gülüşü vardı.

Elbette bunu umursadığım yoktu.

Pierce içeri daldı. “Bu kadar uzun sürdüğü için üzgünüm. Tamam, şimdi kapsüle gidiyorsun, canım.”

Flix gitmem için başıyla onayladı.

Yutkundum ve kapsüle doğru yürüyüp içine girdim. Biri bana dün gece doğum günümde yaptığım şeyin beni bu noktaya getireceğini söyleseydi, ona kafayı yediğini söylerdim.

Kapsül etrafıma kapandığında gerilmeye başladım. Ah, lanet olsun. Etrafımda pembe ve mavi ışıklar yanıp sönüyordu ve önümde bir bilgisayar ekranı görebiliyordum.

“Tamam, ilk özellik?” diye sordu Pierce dahili telsizden.

“Şey, en iyi fiziksel form.”

Sanırım.

“Mükemmel, her zamanki favorilerimden. Sonraki?”

“Ruh Valkyrie?”

“İlginç bir seçim. Sanırım bu Flix'in aklına geldi.”

“Onun gibi bir şey.”

“Son olarak?”

“Harika bir ses. Ama düşük, boğuk tonlarda bir ses, opera saçmalığını istemiyorum,” dedim. Bu benim küçük bir fantezimi gerçekleştirmiş olacaktı.

“Tamam, sanırım ne demek istediğini anlıyorum.” diye devam etti. “~Şimdi lütfen derin bir nefes al.~”

Çok gergin hissederken derin bir nefes aldım. Şiddetli çınlama sesini duyunca tenim karıncalanmaya başladı. Nefes kesiliyor ve ısındığımı hissediyordum, ki bu çok endişe vericiydi. Tam paniğe kapılacaktım ki makinenin kapandığını duydum.

Zor nefes alıyordum ve tüm vücudum titriyordu.

Bu da neydi?

Titrek bacaklarımla kapsülün dışına çıktım. “Bu. Can yakıcıydı.”

Pierce başını salladı. “Harika görünüyorsun ama!”

“Ne?” dedim ve soluma baktım. Kendimi büyük bir aynada görünce ağzım açık kaldı.

“İyilik Meleği güzelleştirir. Bu belirtilmişti, sözleşmede vardı. Ama sözleşmeyi okuyup okumadığından emin değilim.”

Bunu söyleyince bana güldü.

“Peki,” dedim. “Vay anasını.”

Cildim bir tanrıça cildi gibi pürüzsüzdü. Şoka girmiştim, ağzım hâlâ açıktı. Bu düpedüz delilikti. Vücudum sıkı ve formdaydı, kıçımda ek olarak birkaç farklı kası hissediyordum.

Bir tanrıça gibi görünüyordum. Sanki üzerimde saatlerce oynanmış gibiydim.

“Peki,” dedi Pierce kulaklığına dokunurken. “On dakikaya hazırız.”

“Ne?!”

“Etrafında dön, rolün için kıyafete ihtiyacın var. Eğer bornozunla gitmek istemiyorsan elini çabuk tut. Flix, sen çalışanlardan su taşıyan çocuk olacaksın. İlk başta şekil değiştirerek ışınlanman gerekecek.”

Başını salladı.

Kalbim çılgınca atıyordu. Etrafımda dönüp, canım acırsa diye gözlerimi kapattım. Kendi kendime, tüm vücudumun uğuldadığını hissederken, Bu çılgınca, diye tekrar ediyordum.

Kendime baktığımda üzerimde, beyaz parlak bir dar kot pantolon, tuhaf ışıklı spor ayakkabılar ve fileden yapılmış yarım bir üst gördüm. Üstümdeki inanılmaz seksiydi, biraz dekolteliydi ve benim bronz tenimi harika gösteriyordu.

Delicesine seksi görünüyordum.

Ama daha çok geleceğe aitmiş gibi.

Parlak saçlarım, sırtımdan aşağıya neredeyse ateş gibi parlıyordu.

“Lanet olsun, kızım!”

Flix'e baktım. “Kendimi tanıyamıyorum bile ve bu sanırım çok şey ifade ediyor.”

Pierce başını salladı. “Git ona ve cehennemi yaşat. Flix geldiğinde, sana her şeyi açıklayacak. İlk başta telepatik konuşma tavsiye edilir.”

Çok gergindim.

Bu çok gerçekti.

Terlediğimi hissederken yutkundum.

“Ve beş!”

Siktir!

“Üç… İki… Bir!”

Ve Koca Red çıktı.