Naglakbay si Lyla sa pack Summit sa gitna ng Mississippi na may kaunting pag-asang makahanap ng kanyang asawa. Mahirap maikasal sa mga panahong ito, at sa totoo lang, magiging masaya si Lyla na manatili sa kanyang kasintahan sa pagkabata. Kapag nagsimula na ang Mating Call sa ilalim ng bilog na buwan, sinundan ni Lyla ang isang alulong ng nakapag pa tindig balahibo sa kanyang totoong asawa — si Sebastian, ang royal alpha. Tatanggapin ba ni Lyla ang kanyang kapalaran bilang royal luna, o mananatili ba siya sa katabing mas batang lalaki na may hawak pa ring piraso ng kanyang puso?
Rating ng Edad: 18+
Chapter 1
Last Night OutChapter 2
Paghahalo at PakikihalubiloChapter 3
Umaasa at Wala nang Pag-asaChapter 4
Ang SummitLYLA
"Halikan mo ako ng todo," demanda ko.
Napilitan si Caspian, na idiin ang labi niya sa labi ko. Naglalasap ang aming mga dila sa kasiyahan.
Pumaibabaw siya sa akin, ang balakang niya ay nakadiin ng mahigpit sa balakang ko. Nararamdaman ko ang paglaki ng umbok niya, at parang nababaliw ako sa pagnanasa.
"Fuck, Lyla."
Ang binti ni Caspian ay nadulas sa pagitan ng aking mga hita, ang kanyang titi ay tumumbok sa kanyang maong. Tama ang naramdaman, pero mali ang timing.
Siguro hindi ako dapat pumayag na makita siya sa huling pagkakataon bago ang aming malaking paglalakbay kinabukasan…
Isang sigaw ng hiyawan ang sumabog sa loob ng sasakyan, nauntog ang aking ulo laban kay Caspian.
"Pelikula lang ito," aniya, kinuskos niya ang pulang namumuo sa kanyang noo.
Mabigat na paghinga.
Mabilis na yapak.
Isang nakakatakot na ungol.
Ang nakakatakot na sindak na pelikula ang ipinalabas sa higanteng screen... ilang hangal na kwento tungkol sa nakakatakot na mga nilalang na sumalakay sa isang maliit na bayan.
Tumingin ako kay Caspian at ngumiti. "Ito ba ang nakuha mo sa pagdala sa akin dito? Alam mong hindi ko kayang manood ng nakakatakot na mga pelikula. ”
Tumabi siya at binigyan ako ng mabilis na halik.
"At ano naman ang mas nakakatakot kaysa sa panonood ng isang nakakatakot na pelikula kasama ang isang taong lobo?" Malawak ang pagkalat ng kanyang masamang ngiti, at nagkunwari akong takot.
Si Caspian ay aking kasintahan at anak ng beta ng aming pack.
Magkaibigan na kami mula noong maliit pa... ngunit ako ang laging may crush sa kanya. At hindi lang ako ang nag-iisa.
Hangga't naaalala ko, ang aking mga kaibigan ay doodling Caspiansa kanilang mga notebook.
Siya ang klase na clown, at mayroon siyang magnetikong enerhiya na tila humuhugot sa mga tao sa kanya.
Pero hindi ko inaming crush ko siya. Inilihim ko lang aking damdamin, seguro dahil iniisip ko kung gaano sila ka seryoso.
Kaya't sa isang nakamamatay na gabi dalawang taon na ang nakalipas, nang sinabi sa akin ni Caspian na mayroon siyang nararamdaman para sa akin, ako noon ang pinakamasayang batang babae sa buong mundo.
At mula nang sandaling iyon, hindi na kami mapaghiwalay.
Kahit na hindi inaprubahan ng kanyang ama, ang pack beta, tuwang-tuwa pa rin kaming magkasama.
Hindi ako nagsawa sa mga titig ng mga maiinit na kayumanggi niyang mga mata…
O ang paraan ng paghalik niya sa leeg ko ganyan. Habang ang magiting na babae ay sumisigaw on-screen, nakaramdam ako ng mabilis na adrenaline.
Patuloy na hinalikan ni Caspian ang aking checkbone hanggang sa mapahinto siya sa aking shirt. Dumulas ang kamay niya sa ilalim ng aking bra, hinimas niya ang matigas kong utong.
Banayad na lumapat ng pabalikbalik ang kanyang balakang sa akin. Humihingal ang labi ko.
"Huwag dyan," ang sambit ko habang hinihila ko ang katawan niya ng mas mahigpit palapit sa akin.
"Bakit ba?" bulong niya sa tenga ko. "Ikaw lang ang nasa isip ko ..."
Hinalikan ko siya at hinugot ko ang kamay niya mula sa ilalim ng aking shirt.
"Mahal mo ba ako o sex lang ang habol mo sa akin?"
"Pareho. Pwede naman silang pagsabayin.”
"Sa ngayon, hahayaan lang muna natin."
Kahit na dalawang taon na kaming nagsasama, hindi kami nagse-sex. Hindi sa ayaw ko ito, ngunit iginagalang ko ang mga kaugalian ng aming kultura.
Kami ni Caspian ay mga werewolves ng Blue Moon Pack. At bilang mga werewolf, nakagapos kami ng kapalaran sa aming totoong mga mates, na — kung papalarin kaming mahanap sila — ay hahabambuhay kaming mananatili sa kanilang tabi.
Gayunpaman, sa huling ilang mga dekada, napakahirap maghanap ng totoong asawa. Naging dahilan ito ng daan-daang mga lobo na walang mga asawa, pinilit na sumulong sa isang relasyon, kahit alam nila na hindi sila ang nakatakdang kabiyak.
Ang Summit ay nilikha bilang tugon dito, kung saan pinagsasama ang maraming mga pack hangga't maaari. Taun-taon, isang ritwal ng pagsasama ang nagaganap na ang layunin ay makahanap ng mga tunay na asawa.
Natapos kami sa posisyon na ito, magkadikit ang balakang sa likurang upuan ng kanyang sasakyan, dahil nawawalan na kami ng pag-asa.
Pinagmamasdan ko ang mapungay na mga mata ni Caspian sa aking katawan. Na paliguan siya sa kumikislap na ilaw ng screen; nagkakaiba ang mga kulay ang bumabakas sa kanyang balat.
"Gawin nating opisyal. Dito mismo, ngayon din,” giit niya, habang nakatingin ang mga mata niya sa akin.
"Magsisimula ang Summit sa katapusan ng linggo."
"Pero mahal kita."
Napa buntong-hininga ako. Napakasarap sa pakiramdam ang marinig ang mga salitang iyon. Ngunit hindi pa ang tamang panahon. "Ang ritwal sa pagsasama ay nasa isang linggo, at naghihintay tayo ng ganito katagal. Wala tayong ginagawa hangga't hindi natin masegurado na wala tayong mga asawa.”
Angal ni Caspian at idiniin ang kanyang balakang sa huling pagkakataon.
Naramdaman ko ang familiar na pagkasunog ... ang hindi maiiwasang pagnanasa nang malaman ko kung ano ang nararamdaman niya ...
Hinubad niya ang aking jeans. Pagkatapos ay binaba niya ang zipper at dumulas ang kanyang kamay sa ilalim ng aking panty.
Matapos ang ilang mga panimula, natunton din ng kanyang mga daliri ang kanilang pwesto, hinimas ito ng dahan-dahan, hindi pa ipinasok sa loob.
Ang aking Diosa.
Pinagsiksik ko ang aking mga daliri, parang nakabaon sa kanyang mga balikat.
"Hindi ko na kailangan ang ilang ritwal upang sabihin sa akin ang alam ko na," bulong niya sa tainga ko. "Ikaw ang para sa akin, Lyla."
"Napagkasunduan namin na maghintay," paalala ko sa kanya sa pamamagitan ng isang pigil na paghinga.
Hinalikan niya ang aking labi, at naramdaman kong nanginginig na ang aking katawan. .
Gusto kong makasiguro tulad ng ni Caspian, ngunit sa tuwing malapit na akong bumigay, nahihirapan akong huminga.
Paano kung ang tunay kong mate ay NASA labas ~lang?~
Mas mainam na maghintay tayo hanggang sa malaman natin para sigurado. Hindi ba?
"Alam ko yan!"
Bumukas ang pintuan sa likuran ay, at ang nakita ko ay si Teresa, ang aking matalik na kaibigan. Nakatitig siya sa akin ng isang nakakalokang tingin.
Hinabi niya ang isang hibla ng maitim niyang buhok mula sa kanyang mukha at sabay ngiti, ang kanyang kayumangging balat ay nagpapatingkad sa kanyang makinang na ngiti.
"Huli ka na, gising na kami hangal," sabi niya, habang nakasandal sa pintuan.
Tinulak ko si Caspian at mabilis na binatonesan ko ang aking pantalon. .
"Salamat, Teresa. Alam mo talaga kung paano sirain ang magandang sandali,” pagmamaktol ni Caspian.
"Hindi ako naniniwala sa anumang maliligayang sandali ninyo," sagot niya.
"Hoy…," binalaan ko siya ng patagilid na sulyap.
Itinaas niya ang kanyang mga kamay bilang pagsuko at lumayo mula sa kotse, pabalik sa kanyang sariling kotse, na maginhawang naka-park mula sa di kalayuan.
Sina Teresa at Caspian ay nagkakaiinisan ang bawat isa iyon ang naaalala ko.
Talagang nakakainis na hindi ko makakasama ang aking dalawang matalik na kaibigan nang sabay, ngunit nakakaasar lang isipin na ang kanilang mga ama ay alpha at beta.
"Mahal kita," muli niyang sinabi habang inaayos ang kanyang umbok.
"Mahal din kita," sagot ko, tinuka ko ang kanyang pisngi. "Kita tayo bukas." Bumaba ako ng sasakyan at sumandal para makita ko siya. "At bahagyang napahinto. Doon tayo magkita kung saan tayo huminto. "
Sarado na ang pinto ng sasakyan, ang naiwan na lang sa akin ang isang panghihinayang.
Alam kong dapat akong maging masaya — ang Summit ay maaaring maging simula ng isang bagong buhay.
Ngunit iyon ang kinatatakutan ko.
Paano kung ayoko ng bagong buhay?
CASPIAN
Pinanood ko si Teresa na ninakaw ang aking kasintahan, na ang tanging naiwan ay ang mga asul na bola at isang pilay na drive-in horror movie.
Ang natitirang gawain na lang ay ang umuwi at maghanda para sa Summit.
Sigurado akong kikiligin si Tatay kung makita ko ang tunay kong asawa.
Isang kalungkutan at inis ang sumabog sa akin habang iniisip ko ang tungkol sa hayop na seremonya. Ang boses ng aking ama ay tumunog sa aking isipan, isang katanungan na paulit-ulit niyang kinulit sa akin:
Ipapakita sa iyo ng Moon Goddess ang iyong totoong asawa, Caspian. Huwag ma-attach kay Lyla. May ~mga mas magandang~ ~bagay para sa iyo diyan.~
Hindi ko kailangan ang Moon Goddess upang sabihin sa akin kung ano ang gusto ko.
Alam ko ang tama kung ano — o sino — iyon.
Ngunit sa kasamaang palad ay nabighani rin si Lyla sa Summit tulad ng ginawa ng aking ama.
Nagmamahalan na kami.
Iyon lang ang kailangan kong malaman.
Ngunit tila hindi ito sapat para kay Lyla…
Napa buntong-hininga ako, pinaatras ko ang aking sasakyan at pagulong palabas ng drive-in theatre bago ako makababa sa mga dump.
Kung iyon ang nagpapasaya sa kanya, susundan ko ang mga galaw.
Walang sinuman ang makakahanap ng kanilang mates sa Summit ~hanggang ngayon...~
LYLA
Dumating kami ni Teresa pabalik sa aking bahay at lampas na sa karaniwang oras ng pagtulog ng aking mga magulang. Nagulat ako ng makita silang nakaupo na may mga ngiti sa mukha habang papasok sa kusina.
"Hindi na ninyo kailangan pang maghintay para sa amin," sabi ko.
"Gusto lang naming bumati sa inyo ngayong gabi, makita kayong umalis ng maliwanag at maaga," paantok na sabi ng aking ina.
Nagtataka ako tungkol sa kanilang unang ritwal. Gaano sila katakot noon - ang kawalan ng katiyakan ng isang bukas na nag-iisa na nakabitin sa kanilang ulo.
Ang aking mga magulang ay magkasintahan sa high school bago sila nag-asawa. Palagi nilang inaasahan na sila ay nakalaan para sa isa’t- isa.
Kinumpirma ng Summit kung ano ang nalalaman nila nang magkasama. Ang kanilang buhay ay walang iba kundi ang pag-ibig at kaligayahan. Iyon lang ang alam nila bilang mag-asawa.
Dumaan na rin sila sa parehong eksaktong bagay na pinagdadaanan namin ni Caspian.
Ngunit makukuha rin natin ang ating kaligayahan?
Mahal ko si Caspian. Mula pa noong kami ay bata pa, tila nakatakdang magkasama kami.
Makikita ba ng Diosa ng Buwan ang mga bagay sa parehong paraan at ipakita sa amin na kami ay mates?
Tila iniisip ito ni Caspian…
"Sisiguraduhin kong aalagaan ng mabuti si Lyla," sabi ni Teresa. "Alam kong ipagmamalaki ka niya."
"Pareho kayong magmamalaki sa amin," sagot ng aking ina.
Nahuli ko ang aking sariling pag-iisip na halos nakalimutan ko kung gaano kahalaga ang ritwal ng pagsasama para sa lahat na dumalo.
Ang resulta ng Summit ay nangangahulugang kasing dami sa buong pack tulad ng sa bawat indibidwal na lobo.
Walang sinuman mula sa aming pack ang nakapag-asawa sa nakaraang sampung taon.
Mas kaunti ang mga pares na mag-asawa, ang nangangahulugang mas kaunti ang mga bata.
Lalo na hindi pangkaraniwan para sa isang pares na may asawa na magkaroon ng higit sa isang pup.
Ang aking mga magulang ay isang pagbubukod, at ang aking siyam na taong gulang na kapatid na babae, si Skye, ay ang pinakabatang miyembro ng aming pack.
Ang sama-samang naming hinaharap ay nakasalalay sa pagsasama-sama ng mga kapareha upang matulungan ang aming kauri na mabuhay.
Binigyan kami ng aking mga magulang ng huling yakap at halik bago kami bumaba.
Pinanood ni Teresa na nakangiti ang kanilang paglakad.
Sa panonood ng aking matalik na kaibigan ay na re-realize ko na ang aking relasyon kay Caspian ay hindi lamang nag-iisa sa hangin.
Paano kung magbago ang mga bagay sa pagitan natin kapag nahanap natin ang ating mga mates?
Ang susunod na linggo ay isang malaking tandang pananong.
Pagkatapos ay lumingon si Teresa at ngumiti ng pilya sa akin, at alam ko ang isang tiyak na bagay, palagi kaming nandiyan para sa isa't isa. Hindi mahalaga kung ano ang maaaring magdala ng ritwal sa susunod na linggo.
***
"Sa palagay ko ay magkakasakit ako," pagdadabog ko habang binabaybay ng kotse ang isa pang daanang graba.
Maaga kaming nagsimula, at pinilit ni Teresa na magmaneho buong araw.
Sa una madali ko itong pinapayagan; ang aking isip ay nakatuon sa napakaraming iba pang mga bagay. Ngunit makalipas ang ilang oras, pinagsisisihan ko ang pagsang-ayon ko sa kanya.
"Oh, ikaw malaking sanggol," sabi niya, na pinindot ang accelerator. "Kung hindi tayo makakarating doon kaagad, mahuhuli tayo para sa opening remarks!"
Bumagsak ang tiyan ko ng bumangga siya sa isang stop sign.
"Palagi kang late," sabi ko sa mga ngiting ngipin.
Hindi ko masisisi ang lahat kay Teresa. Ang buong Summit ay nakakasakit sa aking tiyan. Wala akong alam kung ano ang aasahan.
Kamakailan lang ay nagtuturn twenty-one na kami nina Caspian at Teresa, at ito ang unang taon na pinayagan kaming dumalo.
Sa katunayan, halos lahat ng lobo na pupunta mula sa Blue Moon Pack ay pupunta sa unang pagkakataon.
Ngunit karamihan sa atin ay babalik mag-isa.
Atleast hindi lang ako ang maiiwan nang walang mate.
"Ayun!" Napabuntong-hininga si Teresa, at sinundan ko ang kanyang mga mata hanggang sa dulo ng kalsada.
Nakatago sa likod ng maraming matangkad na mga puno ng elm at locust, sa isang burol na natatanaw ang lugar, kung saan nakaupo ang isang antebellum mansion.
"Ang Royal Pack House?" Nahulaan ko.
Isang beses bumisita si Teresa, taon na ang nakaraan, kasama ang kanyang ama na may negosyo sa pack, at inamin nya na umibig siya.
Hindi lamang sa bahay, kundi pati na rin sa alpha, Sebastian. Ayon sa kanya, siya ang "pinaka seksing tao na buhay."
"Hindi ba ito napakasarap?"Napabuntong-hininga si Teresa. "Ang sinumang makakasal sa royal alpha ay magiging isang masuwerteng asong babae."
"Baka hindi siya makahanap ng mate."
"Ang ganong pag-uusap ay nakalulungkot," pawalang sabi ni Teresa. "Mag-isip ka ng masayang bagay. Kung ang isang royal bachelor ay hindi pampasigla, hindi ko alam kung ano."
Nilibot ko ang aking mga mata at nagpasya na magpakasawa sa aking mga pantasya, kahit na sa loob lang ng isang linggo. "Susunod ka sa linya na maging alpha ng ating pack. Kung may isa mang may chance kay Sebastian, ikaw yun.”
"Hindi mo alam," sabi niya, na pumitik sa blinker. "Siguro tatawagin kitangRoyal Luna pagkatapos nitong Summit."
Ngumuso ako. Na parang
Seguro ako lang ang nag-iisang babae sa Summit na hindi interesado kay Sebastian. Ang Moon Goddess ay may isang nakakatawang sakit upang maitugma akosa Royal Alpha.
"Kahit ano. Nakarating na ba tayo? "
"Diyos, oo. Kalma lang mga tits mo,” sabi ni Teresa habang hinila ang manibela isa pang liko.
Parang nasa isang mahika, isang malaki, converted Italianate mansion ang lumitaw. Isang maliit na latian na diretso sa likuran nito ang nagbigay ng tunay na pakiramdam ng Mississippi.
Ang Fleur de Lis Hotel.
Huminto kami sa isang parking space at lumabas upang i-stretch out ang aming mga katawan.
"Sabi ko sa iyo na dadalhin kita dito sa oras," pagmamayabang niya.
"At sa isang piraso din!" Bulalas ko, inilabas ang aking bag mula sa baul.
Pinagmasdan ko ang paligid ng parking space, pinilit na makilala ang anumang familiar na mga kotse. Ang kotse ni Alpha Hugo ay hindi malayo sa aming kinalalagyan. At ang Beta Alexander's ay naka-park sa tabi nito.
Ibig sabihin nandito na si Caspian.
Siguro sa susunod na linggo, kapag malaman natin ~sigurado na hindi tayo nababagay sa iba, sa wakas ay makaka~ ~hanap tayo ng panahon na mag-isa.~
Pagkatapos yuyuko siya ng paatras at magpapasalamat sa akin sa pagpapahintay ko sa kanya ng sobrang tagal.
Napangiti ako sa naisip na ilagay ang lahat sa aking likuran at makabalik na sa aking dating buhay at gawain. Pinagaan nito ang pag-aalala na tumungo sa aking gut.
Itinulak namin ang pintuan sa loob ng lobby at tinamaan ng mala-along aktibidad na nakakabalisa.
Sina Alpha Hugo at Beta Alexander ay nasa gitna ng kaguluhan, seryoso ang mga ekspresyon sa kanilang paglabas ng mga order.
"Tatay?" Sabi ni Teresa habang papalapit kami, ang kanyang buong paglipat sa alpha-in-training mode.
"Oh mga batang babae, salamat sa Diosa." Inakbayan kami ni Alpha Hugo. "Nag-aalala kami."
"Bakit?" Tanong ni Teresa. "Ano ang nangyayari?"
"Nagpatawag ako ng isang emergency meeting," paliwanag niya. "Mag-check in ka sa iyong silid sa hotel, pagkatapos ay sumali ka sa aming pack sa doon sa pangunahing salon. Nagkaroon ng pag-atake sa mga hangganan ng Royal Pack. "
"Pagsalakay?" Nagtanong ako.
"Magpapaliwanag pa kami mamaya," sabi ni Alpha Hugo. "Pumunta ka na ngayon, makipagkita ka sa iba pa."
Dumating kami ni Teresa sa pangunahing salon, na pinipisil ang masa ng iba pang mga taong umaasa sa werewolf. Maraming iba pang mga pack na nagtipon doon, at lahat sa kanila ay nakarinig na sa balita.
Pinindot ni Teresa ang aking braso upang malipat ang aking atensyon sa tuktok ng isang engrandeng hagdanan. "Tingnan mo kung sino ang nandito," sambit niya.
Tumayo ako sa aking mga tiptoes, pinapataas ko ang aking leeg sa gitna ng karamihan ng tao upang makasulyap man lang.
Ang royal alpha.
Sebastian.
Tama si Teresa. Siya ay isang ganap na babe.
Ang kanyang blond hair ay nakasuklay pabalik, hindi mapigilang bumakas ang kanyang nagkakalas na mga muscles sa ilalim ng masikip na itim na T-shirt, at ang kanyang panga ay maaaring pumutol ng bato.
At ang kanyang mga mata ...
Ang mga ito ay parang asul na kuryente, at naramdaman ko ang isang pagkabigla nang magtama ang aming mga mata..
Kinindatan niya ako, at ang kanyang panabong na ugali ay nagpadala ng kakaibang thrill na nagtatakbuhan pababa sa aking spine.
Oh, Diosa.
Ang biglaang balita ng isang pag-atake ay hindi ang sumagi sa aking isip ...
Dahil may isang bagong sensasyon ang pumipindot sa pagitan ng aking mga binti.
Tila ba na ang buong sitwasyong ito ay maaaring hindi maging gaano ka kumplikado ...