
Mijn steenrijke sugardaddy
“Ik krijg wat ik wil, en op dit moment... wil ik jou.”
Mijn lichaam was helemaal van hem. Mooi gekneusd en zwak...
Kiana's leven valt uit elkaar nadat ze haar studiebeurs kwijtrijkt, waardoor haar dromen en vrijheid aan een zijden draadje hangen. Ze voelt zich gevangen, maar vindt een sprankje hoop in Chase Winters, een charismatische man die haar een uitweg biedt: zijn nepvriendin worden.
Deze nieuwe rol laat haar kennismaken met een wereld van vrijheid, maar dwingt haar ook om de trauma's uit haar verleden onder ogen te zien. Terwijl ze geniet van haar nieuwe leven, is ze bang dat haar oude demonen weer opduiken en haar nieuwe stabiliteit in gevaar brengen.
Kiana moet beslissen of ze deze ongewone regeling met een van de meest begeerde vrijgezellen aankan, wat vragen oproept over mogelijke complicaties.
Jade
KIANA
De taxi stopte voor een groot, luxe hotel. Het was duidelijk een plek voor de rijken der aarde. Alleen al het zien van het imposante gebouw maakte me zenuwachtig.
Het was een eeuwigheid geleden dat ik op zo'n chique plek was geweest. Ik hoopte vurig dat ik geen bekende tegen het lijf zou lopen. Nog belangrijker, ik bad dat niemand mij zou herkennen.
'Kom op, Kiana,' zei mijn beste vriendin Mia, terwijl ze me bij de hand pakte en naar binnen trok.
We gingen rechtstreeks naar de lift en Mia drukte op de knop voor de bovenste verdieping.
Ik haalde diep adem om mijn zenuwen te bedwingen.
Als ik mijn studiebeurs niet net was kwijtgeraakt, zou ik nooit hebben toegestemd om naar dit feest te gaan. Ik ging vanavond alleen met Mia mee om de kat uit de boom te kijken. Ik wist dat het niets voor mij was om een sugarbaby te zijn, maar ik moest snel een manier vinden om mijn opleiding te bekostigen.
Ik had niet veel andere opties.
Ik bekeek mezelf in de spiegels van de lift en vond dat ik er toonbaar uitzag.
De strapless rode jurk die ik van Mia had geleend, zat als gegoten. Ik had mijn golvende bruine haar zo gestyled, dat dit het litteken in mijn nek verborg.
Ik voelde me een vreemde eend in de bijt, maar ik zag er tenminste uit alsof ik erbij hoorde.
De lift stopte en opende aan een korte gang met een grote witte deur aan het einde.
'Paris en mijn vriendin, Jade,' zei Mia tegen de grote man die bij de deur stond.
'Paris en Jade?' vroeg ik verward.
'Op sugarbaby-feestjes gebruiken we schuilnamen. Ik had geen tijd om het te vragen, dus ik hoop dat je het niet erg vindt. Ik heb voor Jade gekozen omdat het bij je ogen past,' zei ze achteloos.
Geweldig.
De beveiliger gaf ons elk een stapel kaartjes terwijl hij ons binnenliet.
Ik kon niet geloven wat ik binnen zag. Het penthouse was adembenemend. Het was reusachtig!
Er was een lange bar in een hoek, en grote glazen wanden boden een spectaculair uitzicht over de stad. De gedimde lichten zorgden voor een kalme, intieme sfeer in de ruimte, op een kleurrijke lichtshow op een kleine dansvloer in het midden na.
Er waren minstens honderd mensen aanwezig, voornamelijk jonge mannen en vrouwen die ik eerst aanzag voor sugarbabies. Maar toen ik beter keek, viel mijn mond open van verbazing. Het leek alsof iedereen tussen de twintig en dertig was.
'Veel van de sugardaddies en mama's zijn behoorlijk jong. Ze krijgen niet veel kans om gewoon zichzelf te zijn, en de meesten komen naar deze feestjes op zoek naar iemand die hen als een normaal mens behandelt. Dus het is aan ons om daarbij te helpen,' legde Mia zelfverzekerd uit.
Ik bekeek de stapel visitekaartjes die ik had gekregen. Mijn neppe sugarbaby-naam stond erop. 'Waar zijn deze voor?'
'Die kunnen we geven aan sugardaddies of mama's die we misschien interessant vinden.'
Ik knikte begrijpend.
Een aantrekkelijke man die eruitzag alsof hij halverwege de dertig was, kwam op ons afgelopen terwijl ik de kaartjes in mijn tasje stopte.
'Paris, ik had niet verwacht je hier vanavond te zien.' Hij begroette Mia hartelijk en gaf haar een vriendschappelijke omhelzing.
Ik deinsde onwillekeurig terug.
'En jij bent?' vroeg hij, terwijl hij me doordringend aankeek.
'Ki—ik bedoel Jade,' zei ik nerveus. Ik mocht hem meteen niet door de manier waarop zijn ogen net iets te lang op me bleven rusten.
'Ah, Jade. Wat een prachtige naam.'
'Sorry, Frankie. Ze is vanavond niet beschikbaar,' zei Mia vlotjes.
'Ah, jammer. Ik had je graag beter leren kennen,' zei hij met een knipoog naar mij.
Ik herinnerde me dat Mia het over een man genaamd Frankie had gehad. Hij was haar sugardaddy.
'Loop even met me mee, Paris. Ik heb morgenavond een klus voor je als je wilt,' zei hij, terwijl hij Mia galant zijn arm aanbood.
Ze wierp me een verontschuldigende blik toe terwijl ze Frankie's arm aannam. 'Sorry,' vormde ze geluidloos met haar lippen voordat ze wegliep.
Ik voelde de blikken op me gericht terwijl ik midden in de ruimte stond, als een kat in een vreemd pakhuis. Ik begon spijt te krijgen van de felrode jurk, die zelfs in de donkere kamer opviel als een vuurtoren.
Ik snakte naar een drankje.
Ik liep naar de bar en bestelde een wodka martini omdat ik niet te veel wilde uitgeven.
Toen ik naar mijn tasje reikte, hield de barman me tegen. 'Uw drankje is betaald door de heer daar, juffrouw.'
Ik keek in de richting die hij aanwees en zag dat een jonge man naar me keek. Hij leunde tegen de bar en glimlachte. Hij was aantrekkelijk op een beetje nerd-achtige manier. Ik had kunnen overwegen om hem een van mijn kaartjes te geven, maar ik wist dat ik daar vanavond nog niet klaar voor was.
Ik hief mijn glas om hem te bedanken en haastte me naar een bank in een rustige hoek van de ruimte.
Ik zuchtte opgelucht en nam een slokje van mijn drankje, blij om even uit de drukte te zijn.
Ik ontdekte dat de geur afkomstig was van een man die aan het andere uiteinde van de bank zat, met één lege plek tussen ons in. Hij dronk rustig van een glas whisky en staarde in de verte.
Ik kon niet anders dan zijn prachtige zijden pak opmerken, met een dunne lijn van rode diamanten langs de rand van zijn jasje die glinsterde in het gedempte licht. Zijn spieren tekenden zich af onder de stof.
Hij zorgde duidelijk goed voor zichzelf.
De man had zandblond haar, netjes naar de zijkant gekamd, met korte zijkanten. Hij had een sterke kaaklijn en volle, aantrekkelijke lippen die moeilijk te negeren waren.
Toen ik om me heen keek, zag ik dat veel mensen naar hem keken. Dat verbaasde me niet.
Hij moest een sugardaddy zijn. Maar een man als hij zou geen moeite moeten hebben om vrouwen te krijgen. Alleen al door zijn uiterlijk straalde hij rijkdom uit. Hij was erg knap. En zijn uitstraling eiste de aandacht op.
Misschien had hij oprecht moeite om iemand te vinden, zoals Mia had uitgelegd dat het geval was bij de meeste sugardaddies en mama's.
Ik zag de grote stapel kaartjes naast hem - die was enorm, alsof elke sugarbaby in de kamer hem er een had gegeven.
Wie was deze mysterieuze man?
'Ga je de hele avond naar me staren of geef je me je kaartje, prinses?' vroeg hij met een diepe stem, onverschillig en zeer zelfverzekerd.










































