
Twisted Fate boek 2: Lang verwachte partner
Anoud heeft jaren op haar partner gewacht, maar werd alleen maar afgewezen...
"Nee, alsjeblieft. Ik smeek je om me niet af te wijzen.” Ik wierp mezelf aan de voeten van mijn partner, met mijn hoofd laag hangend. “Het maakt me niet uit wat er verkeerd is. Wil je een andere vrouw? Ik wacht wel. Is mijn uiterlijk niet goed? Ik zal alles veranderen. Alsjeblieft. Alsjeblieft."
"Je uiterlijk?” vroeg hij vol ongeloof, zijn stem klonk als muziek in mijn oren. “Hoe wil je dat dan verbeteren?” Hij tilde mijn kin op om me in mijn ogen te kunnen kijken.
O, Godin, het ging dus om mijn uiterlijk.
Anoud, een felle krijgster, arriveert in het roedelhuis van de Howling Moon als onderdeel van het beschermingsdetail van een lycaanse prins. Ze ontdekt al snel dat de alfa, Rion, haar voorbestemde partner is. Hun band is echter beladen met spanning, afwijzingen en hartstochtelijke avonturen. Terwijl Anoud zich door haar complexe relatie met Rion heen worstelt, ontdekt ze gevaarlijke roedelgeheimen en wordt ze geconfronteerd met bedreigingen die haar loyaliteit en liefde op de proef stellen. Zullen Anoud en Rion de obstakels overwinnen, of zal hun band vernietigd worden door tegenwerkende krachten?
Partner
Boek 2: Langverwachte partner
ANOUD
Het had een simpele controle van het roedelhuis moeten zijn. Ik was bij de Huilende Maan-roedel om de beveiliging te regelen voor het koninklijke bezoek. De lycan prins en ik waren al jaren bevriend, en hij nam me vaak mee op reis omdat ik goed was in het aanvoelen van iemands intenties.
Dat talent had ons al een paar keer van een moordaanslag gered.
Het was ook fijn om even weg te zijn van zijn ouders, die onze vriendschap wantrouwden en dachten dat ik hem gebruikte om luna te worden. Dat ik half mens was, hielp niet. Mijn vader had zijn partner verloren en was na veel drank met mijn menselijke, Maleisische moeder in bed beland. Van haar had ik mijn rondere figuur en donkere huid geërfd.
De wolvengemeenschap mengde zich niet veel met anderen, en daardoor waren de meeste vrouwen blond, lang en slank. Ik was wat kleiner, en werd vaak voor 'ukkie' en 'mormel' uitgemaakt. Maar prins Ralph trok zich daar niets van aan.
Na jarenlange training met de beste krijgers in de VS, had ik respect weten af te dwingen bij anderen. Wat de koning en koningin niet wisten, was dat Ralph op mannen viel. Hij had een relatie met zijn bèta, en ze hielden veel van elkaar.
Hij had besloten de troon op te geven zodra zijn jongere broers oud genoeg waren. De tweeling zou het goed doen als leiders, maar voorlopig moesten we de schijn ophouden.
Ik stond op het punt aan mijn ronde te beginnen toen ik aanvoelde dat mijn partner hier was.
Mijn wolf maakte meteen contact met de zijne en in gedachten verstrengelden ze zich al met elkaar. Ik voelde een sterke drang om naar het kantoor van de alfa te lopen. Ik snelde langs zijn secretaresse en stormde naar binnen.
We keken elkaar aan en zeiden allebei tegelijk: “Partner”. Het was volmaakt. Als in een droom liep ik naar hem toe en sprong in zijn armen.
Hij kuste me innig, terwijl zijn handen mijn lichaam verkenden. Het was subliem.
Tot het dat niet meer was.
Plotseling duwde hij me weg, met een diepe grom die me deed beven.
Zijn gevoelens sloegen om. Hij wilde me niet.
“Alsjeblieft, wijs me niet af,” smeekte ik, terwijl ik voor hem op mijn knieën viel. “Het maakt me niet uit waarom. Is er een andere vrouw? Ik zal wachten. Is het mijn uiterlijk? Ik zal alles veranderen. Alsjeblieft. Alsjeblieft.”
“Je uiterlijk?” Hij klonk verbaasd. “Hoe zou je dat kunnen verbeteren?” Hij tilde mijn kin op om naar mijn gezicht te kijken.
O God, het was dus mijn uiterlijk. Mensen hadden me altijd gezegd dat ik mooi was op mijn eigen manier, maar ik wist dat ik er anders uitzag dan de meeste wolven.
Mijn donkere haar, mijn donkere huid en mijn donkere ogen. Waarom had ik me hier niet op voorbereid?
Hij keek me nog steeds aan, terwijl zijn duim mijn nek streelde. Hij wachtte op een antwoord.
“Ik zal... Ik zal meer sporten, mijn haar verven, make-up dragen, een operatie ondergaan, alles. Geef me zes maanden en ik zal alles zijn wat je wilt.”
Hij zuchtte diep en draaide zich om, terwijl zijn handen op de armleuningen van zijn stoel vielen.
Ik had het grootste deel van mijn leven bij de Koninklijke lycanroedel gewoond. Al op mijn zesde begon ik met tactische oefeningen en vanaf mijn zestiende trainde ik om een elitekrijger te worden. Acht jaar lang had ik gezwoegd, oorlog gevoerd, en gedood.
Ik had onvoorstelbare martelingen doorstaan om nu, op mijn vierentwintigste, eindelijk tot de top te behoren. Alleen de absolute topkrijgers waren goed genoeg om onze toekomstige koning te dienen en te beschermen. Tot voor kort zou ik hebben gelachen om iedereen die zei dat er iets aan de elitetraining ontbrak.
Ik kon letterlijk volwassen mannen uit elkaar trekken met mijn blote handen – en dat had ik ook gedaan. Ik was nog nooit onder de druk bezweken tijdens onze reguliere marteltraining, krachttraining of in echte veldslagen.
Maar nu was ik dichter bij de moed opgeven dan ooit. Vlak nadat mijn partner mijn gezicht had losgelaten, werd zijn blik leeg. De prins was zojuist gearriveerd, en hij moest hem begroeten.
Ik volgde even later en maakte mijn ronde door het roedelhuis af en ik meldde dat er geen gevaar was, voordat onze bèta de prins binnenliet. Dat was inmiddels vier uur geleden.
Vier uur van op wacht staan, met mijn rug tegen de muur, terwijl ik toekeek hoe mijn partner praatte met mijn vrienden en zijn roedelleden. In het bijzonder met één lange, blonde vrouw.
Natuurlijk had hij een minnares; hij was een alfa en hij was als een God onder de wolven. Dat betekende echter niet dat het geen pijn deed, en dat ik haar niet in haar perfecte gezicht wilde slaan, telkens wanneer ze zijn arm of rug aanraakte.
Ik concentreerde me weer op de kamer en keek rond. Het was bijna negen uur en er was net whisky binnengebracht.
“Anoud, je moet dit proeven,” zei Ralph plotseling, en duwde een glas onder mijn neus. Hij glimlachte naar me, niet wetend dat ik verdrietig was. “Ze maken het hier, en het is net zo goed als die Elements of Islay collectie waar jij zo dol op bent. Nou ja, misschien niet helemaal, maar probeer het eens.”
Die lieve Ralph. “Ik ben nog aan het werk, Uwe Hoogheid, maar het ruikt heerlijk. Ik ga zo de grenzen controleren,” zei ik, en voegde een verzoek toe via onze gedachtenlink.
Hij verborg zijn verwarring met een knik en draaide zich om, maar mijn partner mengde zich er toch in — tot zichtbare irritatie van zijn date. “Hou je van whisky, Anoud?“ vroeg hij. Ik kon mijn enthousiasme nauwelijks verbergen toen hij mijn naam sprak, en ik voelde een aangename tinteling over mijn rug lopen.
Ik schraapte mijn keel en knikte. “Ja, alfa. De familie van mijn moeder maakte whisky in Maleisië, en ik ging er vaak op vakantie toen ik jonger was. Ik ben er dol op.”
“Ik zal wat naar je kamer laten brengen in dat geval. We ontvangen graag feedback van een connaisseur.” Hoewel mijn partner het aardig bedoelde, vatte de rest van de aanwezigen het als een grap op.
De blonde vrouw lachte. “Goeie.” Verschillende anderen lachten mee.
Ik voelde me ongemakkelijk en knikte alleen maar. Gelukkig kwam mijn vervanger kort daarna, en kon ik vertrekken om het grensgebied te controleren.
De Huilende Maan was een middelgrote roedel. Het kostte me een paar uur om de hele grens af te lopen, zonder enige vijandigheid te bespeuren van de roedel, of van mogelijke afvallige wolven die op de loer lagen in de nabijgelegen vrije gebieden.
Tevreden dat er geen direct gevaar was, meldde ik me bij de teamleider en beëindigde mijn dienst. Tegen de tijd dat ik terugkwam bij het roedelhuis, was het net na half twaalf 's nachts.
Waarom konden niet alle roedels gewoon kleren klaarleggen? Het was laat, en ik wist waar mijn kamer was. Als ik snel was, zou ik er misschien komen zonder personeel tegen te komen.
Net toen ik de keuken in liep, stormde hij naar binnen en gooide hij de deken die hij vasthad bijna naar me toe. Hij wikkelde me erin en trok me dicht tegen zijn lichaam aan.
“Doe je dat om me boos te maken? Naakt zijn waar iedereen je kan zien? Water dat langs je perfecte kleine, naakte lichaam druppelt? Dat lichaam is alleen voor mij om te zien, partner, alleen van mij,” zei hij boos, terwijl hij mijn nek kuste en zijn handen me stevig vasthielden.
Zijn vingers knepen in mijn huid en trokken me dichter naar hem toe.
Hij beet, kuste, likte en zoog ruw in mijn nek. Ik merkte op dat we ons hadden verplaatst en plotseling struikelde ik en viel naar achter.
Hij had me zijn kantoor ingeduwd en de deur op slot gedaan, voordat hij zich weer naar me wendde. Zijn wangen waren rood, en hij ademde net zo zwaar als ik.
Ik voelde een sterk verlangen naar hem, en ik liet de deken vallen terwijl ik naar hem toe liep. Zijn ogen gleden omlaag, bekeken mijn lichaam, en plotseling lag ik op de grond terwijl hij me tegen het ruwe tapijt aanduwde.
Hij strekte mijn armen boven mijn hoofd en dook met zijn mond in mijn nek, terwijl hij me kuste en me een zuigzoen gaf. Met één hand hield hij mijn armen vast, terwijl zijn andere hand mijn blote borsten begon te strelen. Zijn vingers speelden met mijn tepel, voordat hij er één in zijn mond nam.
Het enige wat ik kon doen, was kreunen en mijn lichaam tegen hem aan duwen, mijn heupen optillend om de zijne te ontmoeten.
“Houd je handen omhoog.” Hij ging tussen mijn benen liggen, en voor ik iets kon zeggen voelde ik zijn mond op me.
Genot schoot bijna meteen door me heen, en hij stopte niet met likken en zuigen tot ik mijn hoogtepunt bereikte. Alles wat ik kon doen was het uitschreeuwen, terwijl hij zijn eigen genot duidelijk liet horen.
Ik trilde nog lang na van voldoening, terwijl hij naar me keek en me kalmeerde met zijn handen en lieve woorden.
Toen ik even later op adem was gekomen, duwde ik hem achterover, ging op hem zitten en begon tegen zijn kruis aan te wrijven. Hij kreunde terwijl ik hem in zijn nek begon te kussen en hem ook een zuigzoen gaf.
Ik liet mijn handen over zijn brede borst glijden, terwijl ik de strakke lijnen van zijn buikspieren volgde. Ik spreidde mijn handen naar weerszijden en begon de V te volgen die naar zijn lul leidde. Ik moest hem in mijn mond voelen, in mijn handen.
Ik had mijn partner nu in me nodig.
Plotseling schoot zijn hand uit en ik werd ruw van hem afgeduwd.
“Stop. Stop,” zei hij, terwijl hij snel en zwaar ademde.
“Je moet nu gaan. Dit is genoeg. Dit was een vergissing.”
Een vergissing? Hij was weg voordat ik zelfs maar kon bedenken wat ik moest zeggen.
Mijn partner was verdwenen.











































