Het avontuurtje

Auteur

M. L. Smith

Lezers

34,1K

Hoofdstukken

Auteur

M. L. Smith

Lezers

34,1K

Hoofdstukken

Onenightstand BDSM Sexy Hedendaags Extra pikant Pikant

Julie gebruikt de app The Hookup elk jaar op Halloween om al haar gruwelijke, stoute verlangens te vervullen. Dit jaar wil ze graag rollenspellen spelen met een meedogenloze ‘moordenaar’ die bereid is haar seksuele behoeften tot het uiterste te drijven en de grens tussen angst en plezier op te zoeken.

Hoofdstuk 1

JULIE

Halloween was de avond om los te gaan – en Julie kon niet wachten.

Haar vingers gleden over het scherm van The Hookup, een app die haar beloofde haar precies te geven wat ze zocht. Een jaar geleden had ze nog geaarzeld, want ze was te nerveus om haar diepste fantasieën in te vullen, laat staan om ze met een vreemde uit te spelen. Maar na die nacht… na dat gevoel… had ze dit jaar geen seconde getwijfeld. Sterker nog: ze had haar lijstje flink uitgebreid.

Maskers. Messen. Wurgen. Ruw, ongeremd gedrag. Ze had zelfs opgeschreven dat ze zwanger wilde raken en onder het sperma bedolven wilde worden aan het eind van de avond.

En nu had ze een match. Stefano. Een man die precies leek te willen wat zij wilde – op één voorwaarde: ze moest doen alsof ze het in eerste instantie niet wilde. Julie had zonder aarzelen ingestemd. Zijn belofte dat hij haar meer zou geven dan ze had gevraagd, dat hij ervoor zou zorgen dat het echt aanvoelde, en het had haar alleen maar natter gemaakt.

Ze kon niet wachten.

Stefano…

Of dat zijn echte naam was? De app moedigde anonimiteit aan – het bevatte geen foto’s en geen echte identiteiten. Maar dat maakte haar niet uit. Ze wilde niet weten hoe hij eruitzag. Het mysterie, het niet-weten, maakte het alleen maar opwindender. En dat hij had voorgesteld om middernacht af te spreken in het stadspark, aan de rand van het bos? Dat was perfect.

Julies bewoog haar been ongeduldig op en neer. Haar vingers trommelden tegen het stuur terwijl ze door de voorruit tuurde.

Waar bleef hij?

Het was net na middernacht, maar er reed geen enkele auto de parkeerplaats op en er was geen schaduw te zien tussen de bomen. In haar enthousiasme was ze vergeten hem te appen voor meer details over hoe de avond zou beginnen – en nu reageerde hij niet meer.

Ze pakte haar telefoon, scrolde naar hun laatste berichten.

J: Zal ik gewoon een rondje gaan lopen en zien wat er gebeurt? ;)

Geen antwoord.

Met een zucht zette ze de motor uit. Ze stopte haar telefoon in haar tas, schoof die onder de voorstoel – voor het geval iemand anders dan Stefano besloot om in te breken terwijl zij… bezig was. Toen stapte ze uit, sloeg het portier dicht en liep bijna dansend naar het grindpad dat door het park kronkelde.

De volle maan wierp een koud, fel licht over het landschap, en scheen af en toe op de jagende wolken. De lucht was ijskoud, maar Julie voelde het amper. Ze zou warm genoeg worden. Ze droeg warme leggings, hardloopschoenen en een jack met een rits – niet bepaald sexy, maar dat was juist de bedoeling.

Ze wilde dat het leek alsof ze verrast werd. Overvallen door een ‘moordenaar’ tijdens een onschuldige avondwandeling. Dan zou hij haar willen en in plaats van haar te doden, zou hij haar nemen terwijl ze zou doen alsof ze het niet wilde.

Een grijns gleed op haar lippen toen ze het park in liep, speurend naar een teken van Stefano.

Nog steeds niets.

Ze zuchtte, het grind knarste onder haar schoenen terwijl ze richting de speeltuin en de fitnesstoestellen liep.

Wat als hij niet kwam?

Dat mocht niet. Ze had maanden geen seks gehad, en sinds hij had ingestemd met deze ontmoeting, voelde ze zich nog opgewondener dan normaal.

Wat had hij in petto om de avond echt te laten voelen? De mogelijkheden waren eindeloos – en ze verlangde naar elk scenario.

Toen ze een hoek om liep, richting de fitnesstoestellen, besefte ze dat ze niet lang hoefde te wachten.

Haar adem stokte.

Er stonden twee mannen.

Ze had ze niet eerder opgemerkt, maar nu zag ze ze wel. Het was te donker om hun gezichten te onderscheiden, maar haar hart bonsde in haar keel toen ze begreep wat er gebeurde.

Een van de mannen zat voorovergebogen op een bankje, terwijl de ander voor hem stond en herhaaldelijk iets in zijn borst stak.

Godallemachtig, hij steekt hem neer.

De zittende man kreunde en zakte vervolgens zijwaarts op het bankje neer. Hij bewoog niet meer.

Julie zag dat de staande man iets glimmends in zijn hand had, voordat hij het in zijn broek stopte. Een mes misschien?

Had hij die kerel zojuist vermoord?

Een geschokte kreet welde in haar op, maar haar benen weigerden in beweging te komen. Toen boog de man zich over het levenloze lichaam en pakte iets uit diens hand.

Julies mond viel open.

Een Ghostface-masker.

Precies zo een als dat ze Stefano had gevraagd te dragen.

Een opgewonden rilling liep over haar rug. O, hij is goed. Hij had een nepmoord in scène gezet om zijn rol nog echter te maken?

Stefano, jij vuile hond.

Zijn hoofd schoot haar kant op toen hij haar hoorde, en ze verstijfde, gevangen door zijn blik als een hert in het licht van de koplampen van een auto.

Hij mompelde iets, trok toen het masker over zijn hoofd en verborg zijn gezicht. Langzaam rechtte hij zijn rug, draaide zich naar haar toe en zette een dreigende stap in haar richting.

Julie deed een stap achteruit, alsof ze wilde vluchten – of vechten – terwijl hij versnelde en nu recht op haar afkwam.

De opwinding gierde door haar lijf. Haar fantasie werd werkelijkheid.

O, mijn god, dit gaat echt gebeuren. Ik ga de beste seks van mijn leven hebben.

‘Blijf daar!’ smeekte ze, haar stem trillend van de neppe angst, terwijl ze struikelend achteruit liep.

Hij stopte niet – gelukkig maar – en ze draaide zich om niet naar de weg vanaf waar ze was gekomen, maar rechtstreeks het bos in te rennen.

Achter haar klonken zware voetstappen op het grind. Een kort gilletje ontsnapte haar, maar was niet hard genoeg om echt gehoord te worden, maar het was genoeg om de sfeer te zetten.

Haar hart bonsde in haar keel, de opwinding maakte haar duizelig terwijl ze langs de eerste bomen rende, dieper het bos in. Gelukkig was de grond vrij van takken en andere obstakels. Ze kon rennen.

Ze wist niet hoe lang ze al onderweg was, maar het voelde als een eeuwigheid. Haar benen trilden, haar adem vormde witte wolkjes in de koude lucht.

Was ze te snel? Moest ze vertragen, zodat hij haar kon inhalen?

Plotseling werd ze van achteren gegrepen.

Ze gilde terwijl ze voorover viel. Ze landde hard op de grond, haar handen schoven door een laag koude, dode bladeren. Ze rolde op haar rug, net op tijd om te zien hoe haar ‘aanvaller’ boven op haar landde met zijn knieën aan weerszijden van haar middel.

Hij hield een mes hoog boven zijn hoofd, en hield het stevig vast in zijn gehandschoende hand.

‘Nee!’ krijste ze, terwijl ze haar borsten omhoogduwde, zodat hij ze goed kon zien. ‘Alstublieft, meneer… doe me geen pijn! Is er… is er niets wat ik kan doen om u te laten stoppen?’

Hij bevroor en hield zijn hoofd schuin. Met dat Ghostface-masker zag hij er angstaanjagend uit – maar god, wat vond ze het heerlijk. Ze duwde haar dijen tegen elkaar en was nat en opgewonden, terwijl hij even stopte, het mes hing nog steeds dreigend boven haar.

Het glansde in het maanlicht en was rood van het nepbloed.

Hij had zelfs nepbloed op zijn nepmes gesmeerd. Verdomme, Stefano was goed in dit spel.

Julie beet op haar onderlip, streelde over haar borsten voordat ze haar handen naar zijn benen liet glijden. Hij keek toe en kon amper meer ademhalen, maar hij bleef bewegingloos terwijl ze hem betastte en haar vingers omhoog liet glijden, richting zijn kruis. Door zijn broek heen voelde ze een teleurstellende slapheid.

‘Wilt u me niet, meneer?’ vroeg ze, verleidelijk fluisterend, waardoor hij laag gromde. Ze rilde, vond zijn knoop en ritssluiting en maakte ze met trillende vingers open.

Zijn vrije hand schoot naar haar keel en kneep haar hard. Julie kreunde en tilde haar hoofd meer naar achteren om hem meer ruimte te geven.

‘Meen je dit fucking echt?’ snauwde hij, zijn stem was donker, zijn greep verstrakte tot ze bijna geen lucht meer kreeg. Het maakte haar alleen maar natter en het gaf haar een tintelend gevoel tussen haar benen.

Haar hand gleed in zijn broek. Ze greep zijn lul – die nu wel hard begon te worden – en trok hem naar buiten.

Hij was dikker dan ze had verwacht. Langer dan Stefano had beschreven. Maar een grote lul was geen probleem. Ze wilde dat het een beetje pijn deed. Als hij haar keihard nam, zou ze precies krijgen wat ze wilde.

Ze bewoog haar hand over hem heen met dezelfde druk als hoe hij haar keel samenkneep, en liet haar duim over zijn eikel glijden om het vocht te verspreiden.

Hij kreunde, wat klonk als een vreemd, gedempt geluid van achter het masker, voordat hij zijn greep iets verzwakte. Julie hapte naar adem – maar verlangde alweer naar het moment dat hij haar luchtweg zou afknijpen.

‘Je bent een zieke hoer, weet je dat?’ gromde hij.

Julie knikte, terwijl ze haar hand gretig over zijn lul bewoog. ‘Ik kan uw zieke hoer zijn,’ beloofde ze, met een brekende stem. ‘Als u me laat leven, meneer, mag u vanavond alles met me doen.’

‘Verdomme,’ vloekte hij, terwijl hij zijn arm liet zakken. Hij duwde zijn heupen naar voren en drukte zijn lul in haar hand. ‘Je wilt een vuil sletje zijn voor een fucking monster?’

Het mes drukte tegen haar keel, het warme nepbloed droop over haar huid heen en liep langs haar hals naar beneden. Het maakte de avond alleen maar intenser.

‘Antwoord,’ zei hij dreigend, zijn stem klonk duister, ‘of ik snijd je keel door.’