
Brazen
Victoria is klaar om te stoppen met haar gesjoemel nu ze na haar afstuderen een chique, legale baan heeft bij een uitgeverij. Maar wanneer haar vaste klant haar één laatste klus aanbiedt, neemt ze die aan en belandt ze in haar ondergoed drankjes te serveren op een high-end orgie. En ze kan de verleiding niet weerstaan om mee te doen. Alleen om erachter te komen dat ze seks heeft gehad met haar nieuwe baas, en ze moet haar identiteit geheim houden als ze haar baan niet wil verliezen.
Leeftijdsclassificatie: 18+ (BDSM).
Volg Altijd de Kledingvoorschriften
VICTORIA
"Toe nou, Vicky? Voor de laatste keer, ik zweer het." Rob stak zijn hand op en keek me smekend aan. Ik zuchtte diep en voelde me zwichten. "Het is maar een simpel baantje als serveerster. Je hoeft alleen maar een dienblad vast te houden en rond te lopen."
"Dus geen drugs smokkelen zoals de vorige keer? Niks van dat gevaarlijke spul?" Ik keek hem achterdochtig aan. Bij Rob weet je het nooit, maar hij zorgde ervoor dat ik te eten had, en ik kon hem moeilijk weigeren.
"Ach, vooruit dan maar." Ik gaf toe. "Stuur me de details maar via een berichtje."
Ik nam snel een shotje en trok een gezicht toen de alcohol mijn keel brandde.
"Groentje." Hij lachte terwijl hij hetzelfde gezicht trok.
"Dit is echt de laatste keer, hè? Maandag begin ik bij de uitgeverij." Ik wenkte de barman voor nog een rondje.
"Ja ja, ik snap het. Mevrouw Carrière is geboren." Zijn stem klonk spottend en zijn gezicht stond irritant. Ik gaf hem een por, maar hij lachte alleen maar.
"Inderdaad, ik ga me op mijn carrière richten. Dus ik ga naar huis om op tijd mijn bed in te duiken." Ik dronk nog een shotje en gebaarde naar de barman. "Hij betaalt." Ik wees naar Rob.
"Oh, is dat zo?" zei Rob geërgerd. Zijn hand schoot uit, maar ik greep zijn pols voordat hij mijn achterwerk kon aanraken.
"Als je aan mijn kont zit, schop ik je waar de zon niet schijnt. Je wilt toch ooit kinderen?" Ik grijnsde terwijl hij chagrijnig zijn arm terugtrok. Ik gaf hem een kus op zijn wang voor ik me omdraaide en wegliep.
Jarenlang heb ik allerlei klusjes voor Rob gedaan, waarmee ik net mijn rekeningen kon betalen. De laatste tijd gaat het een stuk makkelijker, vooral omdat ik geen collegegeld meer hoef te betalen.
Eigenlijk leef ik tegenwoordig best lekker: overdag online shoppen en 's avonds stappen als ik geen klus heb.
Mijn studie afronden heeft me mentaal goed gedaan, en ik denk dat dat voor een groot deel komt doordat ik niet meer zo afhankelijk ben van die klusjes.
Dat betekende geen drugs meer vervoeren, geen risico op problemen met justitie, en het belangrijkste: geen kans dat mannen me aanzien voor een prostituee.
Niet dat daar iets mis mee is. Als ik de puf had, zou ik er geen moeite mee hebben om seks te hebben voor geld. Ik weet dat ik er goed uitzie, en ik weet wat mannen willen, maar school ging altijd voor.
Na mijn afstuderen met mooie cijfers en hoge verwachtingen, solliciteerde ik bij elke uitgeverij in de buurt. Binnen een week had ik een gesprek, en gisteren belden ze met goed nieuws.
Oké, ik word secretaresse met minder salaris dan wat ik verdiende met Rob's klusjes, maar tenminste word ik niet meer op mijn kont geslagen door een of andere ongure vent die drugs probeert te scoren.
Ik haalde diep adem terwijl ik mijn zwarte broek aantrok. Ze hadden gezegd dat ik in het zwart gekleed moest komen, maar ze hadden niks gezegd over ondergoed.
Ik bekeek mezelf in de spiegel en zag hoe de zwarte kanten slip opviel boven de knalrode beha die ik droeg.
Ik ben eraan gewend geraakt om mijn beha en slip op elkaar af te stemmen, vooral sinds ik heb gemerkt dat mijn dagen beter lijken te verlopen als ik dat doe.
Het adres dat Rob me gaf, bracht me bij een gigantisch huis, en ik baalde stilletjes van mezelf dat ik deze klus had aangenomen. Iedereen weet dat hoe rijker de gasten, hoe lastiger het bedienend personeel het heeft.
De chique drankjes en hapjes die ze bestellen, om nog maar te zwijgen over de dreigementen als iemand ze betrapt terwijl ze vreemdgaan.
Je zou denken dat ze geld zouden bieden om je mond te houden, maar ik denk dat rijke mensen te slim zijn geworden om gechanteerd te worden met geheimen.
Ik hoorde mijn chauffeur zuchten terwijl we rustig over hun oprit reden, wat een volle vijf minuten in beslag nam.
We gingen naar de achteringang, maar onderweg zag ik grote fonteinen te midden van prachtige tuinen.
Het huis was modern, met witte muren en Griekse bouwstijl vol gouden versieringen. Pas toen ik uit de auto stapte, zag ik hoe ontzettend groot de plek was in vergelijking met een nietig persoontje als ik.
Zodra ik door de deur stapte, hoorde ik een man bevelen schreeuwen naar mensen gekleed in... ondergoed? Of misschien gewoon onderkleding.
De meisjes droegen zwarte bh's en slips, en als ik niet twee keer had gekeken, had ik niet gemerkt dat ze van elkaar verschilden.
Het was geen specifiek uniform. De meisjes droegen hun eigen ondergoed.
"Je bent laat," de schreeuwende man kwam naar me toe. "Trek je kleren uit."
"Wat?" Ik stond daar ongemakkelijk, met opgetrokken wenkbrauw.
"Trek je kleren uit zodat je kunt beginnen met werken of maak dat je wegkomt en verspil mijn tijd niet."
Nog steeds in shock begon ik mijn shirt uit te trekken terwijl ik hem aankeek. De man was lang en had een serieuze uitstraling.
Zijn gezicht zag eruit alsof hij er te veel botox in had laten spuiten, en zijn kleding was helemaal zwart, van jasje tot schoenen.
"Heeft Roberto je niet gezegd om helemaal in het zwart gekleed te komen?"
"Ja, maa—"
"Wat is dit in vredesnaam?" Hij wees woedend naar mijn rood-zwarte kanten setje.
"Ik wist nie—"
"Ach, je hebt geluk dat we meer personeel nodig hebben." Hij haalde een kleine speld uit zijn zak en bevestigde die aan mijn bh-bandje.
"Verlies dit niet, en"—hij pakte een dienblad met wijnglazen en gaf het aan me—"ga aan het werk."
Ik wilde net naar de klapdeur lopen toen hij me weer tegenhield.
"Doe je schoenen uit en pak een paar van die slippers. Dit is een schoenenvrij huis. En doe dit op." Hij pakte een zwart kanten masker dat half kapot was, met één kant die nog aan een draadje hing.
"Ik denk dat je het met een halve moet doen."
Hij trok de stukken uit elkaar en knoopte het touwtje van het andere uiteinde aan de helft die hij me gaf. Ik deed het op als een oogbedekking.
"Ga gewoon de gasten bedienen. Kijk nergens van op. Daar hebben ze een hekel aan." Zonder te stoppen liep hij door om tegen de volgende persoon te schreeuwen.
Ik nam voorzichtig kleine stapjes door de deur, om geen wijn te morsen.
Dat was het moment waarop ik het luide geluid van een zweep hoorde, en ik draaide me om en zag een heleboel mensen seks hebben voor de open haard. En dat was nog maar het begin.

















































