Macie yolculuk boyunca sülük gibi bana yapıştı ve bu bir süre sonra son derece rahatsız etmeye başladı.
Yine de başımdan gitmesini söylemeyecektim. Belki de kameralar önündeki bu garip buluşma bana bir arkadaşlık kazandırmıştı.
Birlikte yaşamak bir yana tanışmak bile istemediğim diğer kızlarla uğraşırken yanımda birisinin olması iyi olurdu.
Macie bilgi eksikliğimiz ya da bundan sonra ne olacağı konusunda stresli görünmüyordu.
Ben Elaine'e hızlı sorular yöneltirken o sadece umursamazca koltuğuna oturmuş, paltomun kürkünü arkaya doğru tarıyordu.
Bu işe körlemesine girmemin imkânı yoktu.
“O zaman Malik'le mi kalacağız?” diye sordum.
Malik’in malikanesinde kalacağımızı biliyordum ancak anlamadığım şey neden Malik’in yanında yaşamamız istendiğiydi. Özellikle bunun bir parçası olan Saf Sürüsü’nün üyeleriyle.
Halihazırda birçok soruya cevap vermiş Elaine iç çekti. “Lütfen ona Alfa diye hitap eder misin?”
Gözlerimi devirmemek için kendimi zor tuttum. Elaine bana Malik'e Alfa diye hitap etmemiz gerektiğini söylemişti.
Oysa bu sadece onun gücüne hapsolmuş gibi hissettiriyordu ve gelecekte neler olacağı hakkında beni endişelendiriyordu.
“Ve evet, Alfa'nın malikanesinde kalacaksınız ancak onunla aynı binada kalmayacaksınız. Size özel bir yer olacak,” diye açıkladı Elaine.
Her ne kadar rahatlasam da bunu belli etmedim.
“Çok heyecanlıyım!” diye ciyakladı Macie kulağımın dibinde. Macie ile tanıştıktan sonra geldiğimiz yoldan geri dönmüştük ve gitgide onun mülküne yaklaşıyorduk.
Malik sürünün en çok kar yağdığı uzak bir bölgesinde yaşıyordu ve buraya insanların yaklaşmasına izin verilmezdi. Bu zenginlikten ziyade hiyerarşiyle alakalıydı.
Bir zamanlar girmemizin yasak olduğu bir yere gidiyor olmamız biraz heyecan vericiydi.
“Oraya vardığımızda ne olacak?” diye sormaya karar verdim. Yol kenarında karın yüksekliği artmaya başlamıştı ve tarım arazileri yerini koca ağaçlara bırakmıştı.
Gerçekten sürünün geri kalanıyla karşılaştırıldığında burası Alfa’nın yaşayabileceği türden bir yerdi.
Pek dışarı çıkmamasına şaşmamalı.
“Diğer kızlarla tanışabilirsin. Doğrudan odalarınıza gönderilebilirsiniz. Ya da Alfa ile tanışabilirsin.”
Elaine, “Bilmiyoruz ve oraya vardığınızda size söylenene kadar siz de bilmeyeceksiniz,” dedi, sesinden bu kadar çok soru sormamdan rahatsız olduğunu anlayabildim.
Hayal kırıklığına uğramış bir şekilde arkama yaslandım. Macie merakla camdan dışarı bakıyordu.
Her ne kadar o hiçbir bilgi verilmeden böyle bir şeye girişmekten rahatsız gözükmese de plan yapmayı seven birisi olarak bu benim hoşuma gitmemişti.
Alfa'nın arazisine vardığımızda araba durdu ve çıkmamız söylendi.
Sakin görünen Macie arabadan indi. Altın topukları küreklenmiş yolda ses çıkarıyordu.
Biraz korkutucu olsa da neden böyle yaptıklarını anlamıştım.
Malik'in evine gireceğimiz için üzerimizde potansiyel bir suç aleti var mı diye kontrol etmek istiyorlardı.
Alfa’nın mülkünün önünde duran üç koruma Aşk Sürüsü’ne bağlılıklarını gösteren bir amblemi olan kalın paltolar giymişti.
İnsan yüzlerine bakmaya korkuyordu. Göz temasından kaçınıp üstümüzde tehlikeli sayılabilecek bir şey var mı diye kontrol ettiler.
Bellerinde silahları vardı ve onları kullanma gereği duyma düşüncesi tüylerimi diken diken etti. “Bu gerekli mi?” diye fısıldadım Elaine’ye ikimizin de üstü arandıktan sonra.
Macie cebinden çıkan bir yüzük hakkında sorgulanıyordu. Onun için çok anlamlı bir şey olduğunu söylemeye çalıştı.
Biz hafif yağan karın altında titrerken diğer adamlar arabayı tarıyordu. Tek istediğim battaniyenin altına geçip buz gibi vücudumu ısıtmaktı.
Burası bildiğim her yerden daha soğuktu.
“Tabii ki,” diye fısıldadı Elaine. “Buraya bir suçlunun girmesini istemezdik, değil mi?”
Sonunda arabaya geri döndük ve dövme demir kapı yavaşça ve korkutucu bir şekilde açıldı. Etrafta çok fazla güvenlik vardı ki bu beni daha da germişti.
İşlerini iyi yapıyorlardı ki bu Alfa’nın evinde hırsızlık yaparken yakalandığımda başıma neler gelebileceğini düşündürdü.
Alfa Malik'in mülkü büyük ve şatafatlıydı. Çimleri mülkünün kenarlarına kadar uzanıyordu. Eve bakarken ağzım açılmıştı.
Servetinin büyüklüğünü açıklayacak bir kelime yoktu. Sadece görüntüsü yeterdi.
Geniş evin dış cephesi uzaktan görülmesini engelleyecek derecede karla kaplıydı.
Yine de evin ağaçların altında kalarak kardan korunan küçük bir kısmını görebildim.
Neredeyse dışı ince camdan yapılmış gibi görünüyordu ancak evin içini görmek mümkün değildi.
Yine de cama rağmen evin mahremiyetinin korunabilmesi esrarengiz bir hava vermişti.
Araba garaj yoluna giderken gördüğümüz bu manzara Macie ve beni şaşırtmıştı. Gerçekten burada mı kalacaktık? İnanamıyordum...
Elaine ise hiç şaşırmışa benzemiyordu. Macie’nin “Yeni evim,” diye sessizce fısıldadığını duydum ancak aldırış etmedim.
Araba avluda durur durmaz Elaine koltuğunda bana döndü. Burada olan tek araba Macie'nin asistanı ve kameramanların olduğu arabaydı.
Diğer kızların da burada olacağını beklediğim için bu beni şaşırttı.
Elaine beni etrafı sabırsızlıkla incelerken gördü. “Diğer yarışmacıların çoğu yarın gelecek. Bazı sürüler buraya gelmek için çok uzun yol katetmek zorunda. Ancak, bazıları çoktan gelmiş olabilir.”
“Şimdiden mi?”
Elaine, hâlâ pencereden dışarı bakan Macie'ye döndü. “Geç kaldık, küçük bir… Bölünmeden dolayı.”
Macie'nin bizimle aynı arabaya binmek için asistanıyla tartışması geç gelmemize neden olmuştu.
Alfa ve ailesi üzerinde ne kadar da harika bir ilk izlenim vermiştik… İlk günden geç kalarak.
Macie'nin umurunda olduğundan değil, çünkü Malik'in evinin büyüleyici görüntüsüne kapılmıştı.
Düzgünce dikilmiş takım elbise giyen iki adam evden dışarı çıkıp arabaya yürümeye başladı.
Elaine yanlarına gidip birkaç dakika konuştuktan sonra bir adam arabadan çıkmama yardım ederken öteki Macie’nin elinden tuttu.
Elimi tutan adam garip bir malzemeden yapılmış bir eldiven giyiyordu ki, bu beni anında huzursuz etti.
Ancak gözleri anında ilgimi çekecek kadar sıcak kahverengiydi. Bu vücudumu saran soğukla çelişiyordu.
Aşk Sürüsü’nden birine göre tanıdık olmayan yüz hatlarına sahipti. Alfa başka sürülerden gelen insanları mı işe alıyordu?
Adam bana yardım ettikten sonra eşyalarımı almak için arabanın arkasına doğru yürüdü.
“İçeri girdiğimizde herkesin orada olacağını varsayıyorum. Bu yüzden dik durduğunuzdan emin olun...:”
Elaine benim için gerekli olan şeyleri listelemeye başladığında dinlemeyi bıraktım.
Bunun kendim gibi davranmakla ilgili olduğunu düşünüyordum. Aksi takdirde çok ileri gidemezdim ve duruşumun en iyi özelliğim olmadığını biliyordum.
Önemli olduğundan değil. Macie zaten herkesin ilgisini üstüne çekerdi. İki adam bize yolu gösterirken Elaine arkamızda kalmayı seçti.
Bir kapıya çıkan merdivenlerden yukarı çıkaracaklarını tahmin edebiliyordum ve kapı açıldığında herkes bize bakacak, geç kaldığımız gün yüzüne çıkacaktı.
Yarın gelecekleri hariç tutarsak.
Buz tutmuş bir basamaktan çıkmama yardım ederken “Ben Fynn,” diye fısıldadı kahverengi gözlü adam kulağıma. “Bu arada.”
Şaşkınlık içinde ona baktım. Bunu bana neden söylemişti? Alfa'nın aşkı için yarıştığım bir yarışmada olmama rağmen bana mı asılıyordu?
Yüzündeki tatlı gülümseme ve elini sırtıma bastırması bu kadarını gösteriyordu ama şu anda bunu sorgulayacak durumda değildim.
“İlginç,” diye mırıldandım belli belirsiz.
Görkemli ve uzun, büyük bir ahşap kapının önünde durduk. Diğer adam öne çıkıp mandalı aşağı indirerek kapıyı açtı.
Fynn'in bana yanaşmıştı ve kolunu hafifçe belime bastırdığını hissedebiliyordum. Dokunduğunu hissedince tüylerim diken diken oldu.
“İyi şanslar,” dedi tekrar kulağıma. Elaine bunu fark etmiş miydi?
Sonra aniden kapılar açılınca bir grup kız ve tüm Alfa ailesi ile göz göze geldik.
