My Sister's Wedding (Nederlands)

"Ja, moeder, ik zal er op tijd zijn," zeg ik tegen haar, terwijl ik naar de trouwuitnodiging in mijn hand kijk. "Nee, echt waar. Mijn vlucht landt om twee uur."

Mijn moeder ratelt door aan de telefoon en ik zucht. "Ja, ja. Tot ziens, moeder."

Ik beëindig het gesprek en leg mijn telefoon op het bureau, terwijl ik achterover leun in mijn stoel. Ik probeer me op mijn werk te concentreren, maar mijn gedachten dwalen steeds af naar de bruiloft. De band met mijn familie is niet bepaald rozengeur en maneschijn. Ik hou van mijn zus, maar haar bruiloft bijwonen en daarna twee weken feesten is me wat te gortig.

Nog erger is dat mijn zus de hele familie heeft uitgenodigd om mee te gaan op huwelijksreis naar de Malediven. Wie verzint zoiets? Mijn moeder staat erop dat we allemaal meegaan.

Ik overweeg een smoesje te verzinnen om na de bruiloft te vertrekken, zeggen dat ik werk te doen heb. Maar ik weet dat mijn moeder er dan steeds over zal beginnen en me een schuldgevoel zal aanpraten.

Bovendien zullen familie en vrienden vragen wanneer ik in het huwelijksbootje stap, wanneer ik aan kinderen begin en hoe het met me gaat. En sommigen zullen proberen me te koppelen aan hun dochter of nichtje.

'Had ik maar een date,' mompel ik. 'Nee, een echte date zou te veel gedoe zijn...'

Dan schiet me iets te binnen. Ik start mijn computer op en zoek naar bureaus in Boston. Na wat speurwerk vind ik wat ik zoek en stuur een e-mail naar de baas van het bureau, waarin ik uitleg wat ik nodig heb. Al snel krijg ik antwoord dat ze me binnen een uur zullen bellen om verder te praten.

Ik besluit dit gesprek thuis te voeren, dus ik verlaat mijn werk en ga naar mijn ruime appartement. Net als ik binnen ben en mijn stropdas losmaak, gaat mijn telefoon.

"Tate Young," neem ik vlot op.

"Meneer Young, ik ben Edna Smith van Advantage Incorporated. Uw e-mail verbaasde me enigszins. Ik dacht dat u geen moeite zou hebben om een date te vinden."

Ik voel me geïrriteerd. Ja, ik word weleens de meest begeerde vrijgezel genoemd, maar daar gaat het niet om. "Kijk, mevrouw Smith," zeg ik. "Een date vinden is niet het probleem. Ik wil gewoon geen echte date met echte verwachtingen. Ik heb iemand nodig die kan doen alsof, om mijn familie van mijn nek te houden zodat ik deze bruiloft makkelijker doorsta. Kunt u helpen, of moet ik elders aankloppen?"

"Nee, nee, meneer," zegt ze snel. "We kunnen u zeker helpen. Wat voor iemand heeft u in gedachten?"

Ik leg uit dat ik iemand nodig heb die er niet uitziet alsof ze betaald wordt om er te zijn, iemand met klasse die zich op haar gemak voelt bij chique evenementen en belangrijke gasten. "Ze moet in staat zijn om over intelligente onderwerpen te praten en weten welke vork ze moet gebruiken bij het diner," besluit ik gefrustreerd.

"Nou, meneer, al mijn mensen hebben klasse," zegt Edna vastberaden. "Ik heb een paar ideeën voor u. Wat betreft uiterlijk? U wilt toch iemand die u aantrekkelijk vindt?"

Ik plof neer op de bank en sluit mijn ogen. "Dat maakt niet uit. Ik ga geen seks hebben met deze vrouw. Ik betaal niet voor seks. Ik heb gewoon een date nodig die kan doen alsof ze mijn vriendin is. Ik wil niet dat iemand dronken wordt op de bruiloft."

"Ik begrijp het, maar meneer Young, als u me niet vertelt welk uiterlijk u aantrekkelijk vindt, kan ik geen goede match vinden," zegt ze, een tikkeltje geïrriteerd.

Ik denk aan Jamie, mijn ex-vriendin, met haar lange blonde haar en slanke figuur. "Geen blonde," zeg ik resoluut.

"Ik heb de perfecte dame voor u," zegt Edna, opgewekt klinkend. Ik kan haar glimlach bijna door de telefoon heen horen. "Ik stuur u de prijs en haar gegevens voor morgen."

"Prima. Dank u," zeg ik voordat ik ophang. Ik leun achterover op de bank en vraag me af waar ik aan ben begonnen. "Dit is een stom idee," zeg ik, terwijl ik door het appartement ijsbeer en meerdere keren van gedachten verander.

Als ik eindelijk de e-mail met de rekening krijg, kan ik niet anders dan uitroepen: "Dit meen je toch niet!" De prijs is exorbitant, maar ik betaal de helft als aanbetaling. Ik betaal mijn advocaat niet eens zoveel.

"Nou, nu kan ik niet meer terug," zeg ik, terwijl ik me bij mijn lot neerleg.