Savaşçı

ALFA JACK STERN

Cumartesi günü beklediğimden daha çabuk gelmişti. Beta Canton, Gamma Darren ve müstakbel eşim Brianna ile birlikte sırada bekliyordum.

Daha bu Perşembe günü, Alfa Martin ile çalışan Tricora adındaki kızla karşılaşmıştım. O benim gerçek eşimdi. Saçları topuz yapılmıştı. Zayıftı ve bir insandı. Hayatta olmaz! Onu hızlıca reddetmiştim. Bir insanı eşim olarak kabul edemezdim.

Şu anda eşler kongresi etkinliğine giriş yapmak için sırada bekliyorduk. Brianna'yı resmen eşim ilan edecektim. Umarım adamlarım da kendi eşlerini bulurdu. Adamlarım bir insanı reddettiğim için aptal olduğumu düşünüyorlardı ama bu benim kararımdı. Kim olursa olsun onu Luna olmaya layık görmüyordum.

Yavaşça sırada ilerlerken Canton omzuma dokundu. İnsanların giriş işlemlerine yardımcı olmak için masada oturan ve her iki kolunda da kabile dövmeleri olan kızı işaret ediyordu.

Kız saçlarını at kuyruğu şeklinde toplamıştı ve bu da saç çizgisi boyunca uzanan kabile dövmelerini gösteriyordu. Ayrıca kolundaki damgalı sembolü de görmüştük. Bir C harfi ve C'nin içinde üst üste binmiş bir W ve A harfi vardı.

Kan Savaşçısı Sürüsü'nden bir savaşçıydı. Alfa Cannon acımasızdı ve sadece en iyi savaşçılar için çabalardı.

“Dostum, kızın benim eşim olmaması çok kötü. İnsan olması umurumda değil! Sadece en sert savaşçılar damgalanır,” diye fısıldadı Canton.

Biz sırada ilerlerken kız başını kaldırdığında yüzümün rengi aniden değişti. Bu o kızdı! Çabucak ayağa kalktı ve hızla oradan uzaklaştı, açıkça kızgındı. Adımızı soran arkadaşının omuz silkerek onun arkasından baktığını gördüm.

Adımı söylediğimde kızın yüzündeki ifade çok çabuk ekşimişti. Eğer Tricora'nın arkadaşıysa o zaman kesinlikle beni biliyordu.

“Sana söylemiştim dostum. Onda farklı bir şeyler vardı ve sen onu reddettin!” diye bağırdı Darren.

“Eşini mi reddettin? Luna olacağıma söz vermiştin,” diye araya girdi Brianna.

“Biliyorum. Şu anda ne düşüneceğimi bilmiyorum.”

Kızın uzaklaşmasını izlerken bir kurdun ona doğru yaklaşıp kıçını ellediğini gördüm. Kız hızlı bir hamleyle adamın kolunu yakaladı ve onu yere yapıştırdı. Ardından adamı bırakıp ayağa kalkmasına izin verirken adam kuyruğunu bacaklarının arasına kıstırıp hızla oradan kaçtı.

Yüksek sesli bir hırıltı tüm etkinliği çınlattığında Cora yürümeye başlamıştı. Bu Alfa Kral'dı. Herkes yerlere eğildi, o insan bile başını eğerek yere düştü.

Alfa Kral'ın, “BENİM!” diye hırlayarak ona doğru yürüdüğünü gördüm.

Onu ayağa kaldırdığında Cora kralın önünde ağlamaya başlamıştı.

“Sadece son eşimin yaptığı gibi beni reddet. İnsan olduğum için eş olmaya uygun olmadığım çok açık,” diye yalvardı ona.

“Küçük kedicik, bunu neden yapayım ki? Sen benim için yaratılmışsın! Küçük eşimi kim reddedip onu üzdü?” diye sordu Kral Theo.

Kahretsin! Lütfen bana bakma, lütfen bana bakma!

“Stern! Onu sen mi reddettin? Hangi sebeple?”

“O bir insan ve benim seçtiğim bir eşim var.”

“Pekâlâ, bu bir mazeret değil! Alfa Cannon'un bir Luna olarak eğitilmiş, damgalı bir savaşçı olan ve okumak için üniversiteye giden tek kızını reddettin. Sürünüz şu anda zor durumda değil mi?”

“Tanrıça bizi daha iyi bir insan, daha iyi bir alfa ve daha iyi bir sürü yapacak eşimizle eşleştirir ve sen onu reddettin. Demek bu benim şansımmış. Kedicik, sen benimsin ve benim eşim olacaksın.”

“Hata yaptığımı şimdi anladım. Tricora, Perşembe günü yaptığım şey için özür dilerim. Lütfen bana bir şans daha ver.”

“Ne oluyor Jack?” diye bağırdı Brianna bana. “Ne olursa olsun senin Luna'n olacağımı söylemiştin!”

“O benim gerçek eşim ve ben büyük bir hata yaptım. Lütfen, reddimi geri alacağım!”

Dizlerimin üzerine çökerek Cora'ya tekrar düşünmesi için yalvardım. Alfa Kral'dan uzaklaşarak bana doğru yürüdü. Kurdum Kyro başını sallıyordu, ne olacağını bildiğini düşünmeden edemiyordum. Tricora benimle göz hizasına gelecek şekilde çömelerek gülümsedi.

“Tekrar düşünecek bir şey yok. Beni tanımadığın hâlde bir saniye bile düşünmedin. Beni gözünü kırpmadan bir çöp gibi kenara attın,” diye alay etti.

“Artık kim olduğumu bildiğin için tek yapman gerekenin özür dilemek olduğunu ve her şeyin yoluna gireceğini düşünüyorsun. Hayır! Hayır! Sana geri dönmeyeceğim! Seçtiğin eşine git çünkü senin gözünde ben buna layık değilim.”

Kızın ayağa kalkıp krala doğru yürümesini izledim. Eğilip kokusunu içine çekerken kral ona gülümsedi. Benim olması gereken narenciye ve tarçın! O benim olacaktı!

Kalabalık dağıldığında onu bulup benim olarak işaretleyecektim. Artık Alfa Kral'ın olsa da umurumda değildi, o önce benimdi!

ALFA KRAL THEO

Adamı reddettiğini duyduğumda, eşim olduğu için daha fazla gurur duyamazdım. İnsan ya da değil, umurumda değildi. Eşimi bulmak için yıllarca beklemiştim ve bunun asla gerçekleşmeyeceğini düşünmüştüm.

Her lanet olası çiftleşme etkinliğine katıldım ve her seferinde etkinliklerden bir önceki yıldan biraz daha üzgün ayrıldım çünkü kimseyi bulamıyordum. Arada sürüleri ziyaret ederdim ama yine de bir şey bulamazdım.

Bir eşim olup olmadığını bile düşünmüştüm. Eğer varsa onu nerede bulacaktım? Neye benziyordu? Onu gördüğümde tanıyabilecek miydim?

Sonra, burnuma en sarhoş edici koku, narenciye ve tarçın kokusu geldi. Bir arada düşüneceğim bir kombinasyon değildi ama şimdi bu kokuyu içime çekerken ona doyamıyordum. Sonra onu gördüm ve o kurdu yere serdiğinde kendimi kaybettim, kurdum Axel de öyle!

Ben ona doğru yürürken eğildi. Kollarındaki kabile dövmelerini, dağlamayı ve saç çizgisini gördüğümde, kurdum Axel onun kim olduğunu tam olarak anlamıştı. Anında göğsünü şişirdi.

Sonrasında, birkaç gün önce Stern tarafından reddedildiğini ve şimdi de onu geri kazanmaya çalıştığını öğrendim. Stern'ün bi şeyler deneyeceğini biliyordum ve gözlerimi ondan ayırmamam gerekiyordu.

Axel Tricora'nın içinde bir kurt olduğunu ama onunla iletişim kuramadığını söylemişti.

Check-in yapıp odamı alabilmek için sıraya girdiğimde Tricora yanımdan geçti. Bu etkinlikler için yerel bir otel kiralıyorlardı ve gelen herkes bir oda tutuyordu. Kimlerin geleceğini ve her yıl kaç odaya ihtiyaç duyulacağını bilmek için bir sayım yaparlardı.

Sıram geldiğinde Tricora beni içeriye aldı. Ayağa kalkıp bana doğru yürürken yanındaki kızın gülümseyip ona göz kırpmasını izledim.

“İşte anahtarın,” dedi Tricora uzaklaşmak için arkasını dönmeden önce. Hemen onu yakaladım ve kendime çektim. Gözümün önünden ayrılmasına izin veremezdim. Alfa Stern'e güvenmiyordum. Onu geri alabilmek için her türlü şeyi yapardı.

“Lütfen benimle kal. Seni yeni buldum ve hakkında her şeyi bilmek istiyorum!”

Tricora gülümsedi ve ona el sallayan arkadaşına baktı. Ardından bana bakıp başını salladı ve odama çıktık. Çatı katı süitine girdiğimizde ve kapı kapandığında, onu tutup kaldırdım ve kokusunu içime çektim.

Narenciye ve tarçın artık benim yeni uyuşturucumdu. Kanepeye geçip onu kucağıma oturttum ve ona sarıldım. Yüzümü boynuna gömüp kokusunu içime çekerken o da kıkırdayarak parmaklarını saçlarımda gezdiriyordu.

Birkaç dakika sonra arkama yaslandım ve ona baktım. Tanrıçam, o kesinlikle mükemmeldi. Ona bakıp ona yapmak istediğim şeyleri düşünürken sertleşmiştim. Gözleri muhteşemdi. Onlara baktığımda, derinlerde hapis kalmış kurda benzer bir şey görebiliyordum.

Kurdu nasıl dışarıya çıkaracağımızı bulmamız gerekiyordu. Bunu bilip bilmediklerini öğrenmek için adamlarımla zihin bağlantısı kurdum. Onu işaretlememi önerdiler ama sonraki koşuya kadar beklemem gerekiyordu. O kadar uzun süre bekleyip bekleyemeyeceğim konusunda ciddi şüphelerim vardı.

Stern'ün ona ulaşmasına izin veremezdim, bu yüzden çiftleşmiş adamlarıma onu izlemelerini söyledim. Ama şimdi düşününce, kız diğerleri gibi yer değiştirip kaçabilecek gibi değildi. Peki şimdi ne olacaktı?

Adamlarımdan etkinliği düzenleyenlere sormalarını istedim. Bir yanıt duymak için sabırla beklemeye başlamıştım. Tricora beni izlerken gülmekten kendimi alamıyordum. Birkaç dakika içinde zihin bağlantısından Tricora insan olduğu için onu işaretleyebileceğime dair bilgi gelmişti.

Yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Bu oldukça ilginç olacaktı.