“Serüven” tanımı durum için hafif kalıyordu. Devriye nöbetçisiyle karşılaştığım gibi kurdun gözleri zifiri karanlığa büründü. Varışım bir saldırıya denk geldiği için bana şüpheyle baktı.
“Burada kal,” dedi. Onunla gideceğimi söylediğimde bana uyarırcasına baktı. “Alfa ile Luna’nın sürüyle bağlantısı kesildi. Ayak altında dolaşmanı istemeyiz.” Sonra hızla kurt formuna geçip ormana doğru atıldı.
Duyularıma odaklandım. Sürüyle bağlantıları kesildiyse, kimse onlarla bağlantı kuramıyor ya da onların kokusunu alamıyorsa işin içinde gümüşün olması kuvvetle muhtemeldi.
Devriye kurdu, insan formumda onun hızına yetiştiğimi fark edince sarı delici gözleriyle bana baktı. Alfa kanı yeteneklerimi sık sık göstermezdim ama yaralılarla karşılaşma ihtimalimize karşı tıbbi çantama ihtiyacım vardı.
Gür ormanın içinde ilerlerken adımlarım hafif ve sessizdi. İlerideki haydut grubunu içgüdüsel olarak hissettim. Gözlerim fal taşı gibi açılsa da bu farkındalığı dikkat çekmeden aktarmamın yolu yoktu. Yıllardır bu sürünün parçası olmadığım için rastgele kurtlarla bağlantı kuramazdım.
Bu yüzden hızlı bir hamleyle savaşçının üzerine atlayıp Alfa enerjimi kullanarak onu insan formuna dönmeye zorladım. Tehditkâr bir tonda hırlayarak beni üzerimden atmak için debelendi.
Bir elimle ağzını kapatırken diğeriyle susması için işaret verdim. Bizi ele vermeden önce eğilip kulağına, “İleride haydutlar var,” diye fısıldadım.
Başımı yana eğerek seslere dikkat kesildim. “Duyabildiğim kadarıyla on kişiler. Ve dişi bir sürü üyesinin kokusunu alıyorum, muhtemelen Luna’nın.”
Savaşçı debelenmeyi bırakıp başını salladı. “Ben Eliza, sürünün yeni şifacısıyım. Çantadan anlaşılıyordur. Senin adın ne?”
“Sen bir Alfa’sın,” dedi hemen.
Başımı onaylarcasına salladım.
“Savaşçı Thomas. Gamma.” Gerginlikle doğruldu. “Hiçbir şey hissedemiyorum.”
Yüzündeki ifadeden bana tam olarak inanmadığı belliydi. Emin olmayarak kulaklarını oynattığını görünce duruşumu hafifçe değiştirip kuzeydoğuyu işaret ettim.
“Yaklaşık elli metre ileride durdular. Sürü kurdu zayıf görünüyor. Destek için zihin bağlantısı kurabilir misin?”
Kara gözleri ve çatık kaşlarıyla başını salladı. “Asıl saldırı bölgenin öbür ucunda. Yakınlarda kimse yok. Haydutları püskürttüler ama en yakın savaşçı on dakika uzaklıkta. Beta Edward geliyor.”
Başımı sallayarak ayağa kalkıp beni takip etmesini işaret ettim. Hem sesleri dinlenmek için biraz daha yaklaşmam gerekiyordu hem de haydutların beni fark etmeyeceği bir mesafede kalmalıydım.
Sürü bağlantısı olmadığı için onların duyuları bizimkiler kadar keskin değildi. Koca bir meşenin yanında uygun bir yer bulup durması için elimi havaya kaldırdım.
Yeni konumda Thomas gibi bir Gama da haydutları duyabilirdi ve gizliliğimizi koruyabilirdik. “Daha fazla ilerlersek bizi fark ederler. Şimdi kokularını alabiliyor musun?”
“Evet, belli belirsiz ama bu Luna… Onu fidye ya da Alfa’nın kaynakları için götürüyor olmalılar. Ama neden durdular? Özgür topraklara hâlâ beş dakika uzaklıktayız.”
Bu bilgiyi aktarmak için zihin bağlantısı kurarken gözleri uzaklara daldı. “Alfa bulunmuş. Birkaç adamıyla birlikte geliyor.”
Tıpkı yarasaların bölge taraması yapabilmesi gibi kurdumu öne çıkararak ilerideki grubu görmeye çalıştım. Gölgeli bir görüntü oluşurken içgüdülerimle alçak sesle hırladım.
Haydutlar yerde hareketsiz yatan Luna’nın etrafını sarmıştı. Haydutlardan biri onun bacak arasında diz çökmüş, bir eliyle aletini okşarken diğeriyle kemerini çözüyordu. Niyeti belliydi.
Tekrar insan formuma dönerek kısa bir süre Thomas’a baktıktan sonra tıbbi çantamı açıp hızla bir plan yapmaya başladım. Zamanımız kısıtlı olduğu için kalbim deli gibi atıyordu.
“Sakin kalmanı istiyorum ama Luna’ya zarar veriyorlar. Destek için bekleyemeyiz ve sayıları çok az.”
Başını haydutların olduğu yöne hızla çevirdiğinde kalbinin deli gibi attığını duyabildim.
“Ona zarar mı veriyorlar?”
“Ona tecavüz edecekler. Plan yapacak vaktimiz yok. Sen sağ tarafı al, ben de sol tarafı alayım. Alfa’ya haber ver ama hareket geçmemiz gerek. Hemen.”
Arkama bakmadım. Tekrar kurduma dönüşüp haydutların mide bulandırıcı kokusunu takip ederken ve pençelerimin zemindeki titreşimi kulaklarımla yankılanırken ileri atıldım.
