Bugün okulda yorucu bir gündü. Talia çantasını çıkarıp yatağına koydu, ardından anında uyuyakaldı.
Telefonun çalmasıyla uyandı ve sersemlemiş bir şekilde cevap verdi. “Alo?”
“Talia, sana inanamıyorum!” Telefonu açar açmaz, diğer uçtakinin en iyi arkadaşı Mia olduğunu anladı.
“Bana bu geceyi unuttuğunu söyleme! Unutmadın, değil mi?” diye sordu Mia.
“Kahretsin,” diye mırıldandı Talia. Bugünün, bir etkinliğe garsonluk için kaydoldukları gün olduğu tamamen aklından çıkmıştı.
“Giyinsen iyi olur Talia, seni 30 dakika içinde alacağım,” dedi ve telefonu kapattı. Dört saat uyuduğunu fark etti ve şimdi ise saat akşam 7:30'du. Yataktan hızla fırladı ve hızlı bir duş aldı. Talia, etkinlik için kendilerine verilen üniformayı giydi.
Siyah saçlarını topladı ve mavimsi yeşil gözlerinin, ona baktığını görmek için aynaya baktı. Biraz makyaj yaptı ve artık gitmeye hazırdı.
Mia'nın dışarıda korna çaldığını duydu ve hızlıca ona doğru koştu. “Talia!” diye bağırdı Mia, “Heyecanlı değil misin? Bu gece zenginlere hizmet edeceğiz!”
Talia cevap olarak sadece güldü.
Geldiklerinde mekanın kocaman olduğunu gördü. Kapının karşısında “İmparatoriçe” yazıyordu.
“Vay!” diye mırıldandı Talia. Mia da aynı yüz ifadesine sahipti.
“Bu tepkiyi tekrar verebilirsin, Talia.”
Arabadan inip, hızlıca içeri girdiler. Avizeler, kırmızı halı, masalar ve dans pisti ile burası, gerçekten de büyük bir yerdi.
40'lı yaşlarının ortasında bir kadına rapor verdi. Zarifti ve onlara, misafirler için yapmaları ve hazırlanmaları gereken şeyleri atamaya başladı.
İşlerini bitirdikten sonra, misafirlerin içeri girebilmesi için kenarda durmaları söylendi. Yirmi dakika kadar sonra burası tonlarca insanla doluydu. Hepsi, oldukça gösterişli görünüyordu.
Bu insanların hiç bitmeyen talepleri için etrafta koşuşturmak yorucu ve bunaltıcıydı.
Talia, patronunun ona “Buraya!” dediğini duydu. Eline bir tepsi tutuşturdu. “Şu masaya git ve bu bardağı Axel adındaki adamın önüne koy.”
Tepsiyi aldı ve yaklaşık on altı kişilik masaya gitti. Konuklar arasında açık ara en zengin, bu masaymış gibi görünüyordu. Axel adını görene kadar masayı taradı.
Bardağı Axel'in yanına koyarken herkes derin bir sohbete dalmıştı. Tam masadan ayrılmak üzereyken bir kadının çığlığı herkesin dikkatini çekti.
“Cidden mi? Şu lanet şişeyi satın alamaz mıydın?”
Talia hayatında hiç bu kadar kızarmamıştı, hemen “Özür dilerim hanımefendi,” diye kekeledi. Başka bir şey söyleyemeden, Chardonnay şişesini almaya koştu. Fark etmeyeceklerini umarak geri döndü.
Geri döndüğünde kadının koltuğunda olmadığını görünce etiketini okudu ve adının Sophie olduğunu gördü. Şişeyi masaya bırakıp gidebildiği için rahatlamıştı.
Talia şişeyi koydu ve tam ayrılmak üzereyken bir gürültü duydu ve biraz korktu.
“Nereye gittiğini sanıyorsun?” diye sordu kadın.
Bir el bileğini kavramış ve onu içeri çekmişti.
“Im... benim… diğer masalara... servis... yapmam için gitmem gerekiyor,” diye kekeledi.
“Ama seni kovdum mu ki?” Gözleri parlıyordu ve sesi cılızdı ama oldukça talepkardı. O anda kadının partnerinin onlara doğru yaklaştığını görünce çok rahatladı. Partneri geri gelince, Talia'nın gitmesine izin verdi. Talia da hemen oradan sıvıştı.
Ama oradan ayrılırken kadının gözlerinin, hala daha kendisinin üzerinde olduğunu hissedebiliyordu.
