Son birkaç gündür Freya birbirimizi tanımaya daha açıktı. Beni kabul etmeye. Bizi engelleyen tek şey benim kurdum; Rafe onun işleri ağırdan almak istemesinden hoşlanmıyor.
Hâlâ uyurken onu üstüme çektiğimi düşünüyor ama gerçek şu ki kendisi üstüme çıkıyor. Bunu yaptığının farkında olduğunu sanmıyorum.
Rafe yine de huysuz. Kadınların kendilerini önümüze atmasına alışkın ama Freya öyle değil. Bu yüzden Freya eşleşip onu işaretlememizi istediğine karar verene kadar onun kurduyla konuşmamaya karar verdi. Bunu Freya’ya söylemedim çünkü işleri yavaşlatacağını biliyorum.
Ama Freya kurdum hakkında soru sormuyor. Lupa’nın Rafe’le tanışmaya hazır olduğunu söylüyor ama Rafe hiç oralı değil.
Ofluyor ama başka bir yorum yapmadan zihnimin bir köşesine çekiliyor.
Şimdi Freya’yla birlikte, kararını açıklamak için babasının ofisine gidiyoruz. Oraya vardığımızda kapıyı çalıyor ve babası ona içeri gelmesini söylüyor.
Ofisin bir köşesinde, Freya’nın yüzünde parlak bir gülümsemeyle krala sarılıp öpücük vermesini izliyorum. Ondan hâlâ bu muameleyi görmeye çalışıyorum. Artık beni gördüğünde gülümsüyor ama ailesine bakışının yanında bu hiçbir şey.
“Bu zevki neye borçluyum?” diye soruyor Kral Oscar.
Freya derin bir nefes alıyor. “Yarın Jasper’la birlikte gidiyorum,” diyor sesi çatlayarak. “Eşyalarımı toplamaya başladım bile. Odamdan taşındıklarını görmeden önce sana söylemek istedim.”
Kral oturduğu yerden ayağa kalkıp kızını kucaklamaya gidiyor. Freya onun kollarında ağlamaya başlıyor.
“İstediğinin bu olduğuna emin misin?”
Freya başını sallıyor. “Evet, öyle. Denemek zorundayım baba,” diye fısıldıyor. “Ay Tanrıçası’nın hata yapmadığını en iyi sen biliyorsun. Lupa bana Jasper’la aramızdaki bağı hatırlatıp duruyor. Bu bağı her geçen gün daha fazla hissediyoruz ve ben artık bunu görmezden gelmek istemiyorum. Doğru kararı verdiğimden emin olmanın tek yolu kalbimin sesini dinlemek. Ve şu anda kalbim Jasper’la birlikte krallığına gitmemi söylüyor.”
Kızı göğsünde ağlamaya devam ederken, Kral Oscar ona daha da sıkı sarılıyor. Bu ses kardeşlerine de ulaşmış olmalı çünkü hemen ofise dalıp bana hırlıyorlar.
Beni alt edebilecekleri falan yok. Benimle boy ölçüşemezler. Ama babaları buna kalkışmalarına engel oluyor. Buna seviniyorum. “Ağlıyor çünkü yarın gidiyor,” diyor kral.
Eşimin kardeşleri donup kalarak ona bakıyorlar. Sonra onu tutup sıkıca sarılıyorlar. Birbirlerini ne kadar özleyeceklerinden bahsediyorlar. Freya onu ziyaret etmelerini istiyor, ardından kendisinin da ziyarete geleceğini söylüyor.
Eşim için duygusal bir geceydi. Gecenin büyük bölümünde kollarımda ağlayarak üzerimde uyuyor.
Freya ona karşı kendimi tutmak için ne kadar mücadele ettiğimin farkında değil - özellikle de üzerimde kısa bir gecelikten başka bir şey olmadan uyuyakaldığında. O benim eşim, bu yüzden aramızdaki bağa teslim olup onunla birlikte olmak istiyorum ama yapmıyorum. Henüz öpüşmedik bile ama yakında öpüşeceğimizi umuyorum.
Ertesi sabah Freya tüm personeliyle uzun uzun vedalaştı. Sadece Greta, onun için bir anne gibi olan kadın, bizimle geliyor. Freya aslında Penelope’nin de gelmesini istiyordu ama bizi yatakta yakaladığı günden beri hiç konuşmadılar.
Freya ona ruh eşi olduğumuzu, birlikte olmamız gerektiğini anlatmaya çalışsa da Penelope için bunun bir önemi yoktu. Eğer güçlü bir kadın olmasaydı onu incitecek bazı korkunç şeyler söyledi. Freya’ya sürtük bile dedi ama eşim tek bir damla gözyaşı dökmedi.
Sonrasında Freya, en iyi arkadaş olduklarını düşünerek yıllarını harcamış olmasından nefret ettiğini söyledi.
Dün kralın ofisinde gözyaşları içinde vedalaşmış olsalar da, Freya ve ailesi şimdi vedalaşırken yeniden duygusallar. Babası ona sıkıca sarılıp başından öpüyor. Nicholas ve Lance ona ve Greta’ya sarılıyor; yaşlı kadın bir anne edasıyla onları özleyeceğini söylüyor.
Yine de, biz uzaklaşırken ailesinin ve çalışanlarının üzgün yüzlerini görene kadar eşimin geride bıraktığı şey tam olarak anlamıyorum. Freya’nın annesini genç bir kızken kaybettiğini, şimdi de evim dediği tek yerden uzaklaştığını fark ediyorum.
Beni kabul edip krallığıma taşınmaya karar vermesine seviniyorum. Bu kararından pişman olmamasını sağlayacağım.
