Dışlanmış Kurt Kadın

Drake

Yıllardır tanıdığım, kız kardeşimin en iyi arkadaşı olan kızın uzaklaşmasını izliyordum. Güzel vücudu köşede kaybolurken başka bir koridora doğru ilerledi.

“Addy neden sürekli benden kaçıyor? Kimseyi ısırmam,” dedim ani gidişine şaşırarak.

Kız kardeşim Myra, Macie’ye sert bir bakış attı. “Yine zorbalığa uğradı. Bu yüzden kaçtı.”

Bana pençelerini geçirmeye çalışan kıza, Macie’ye döndüm. Eşimi bulduğumda onu reddedeceğimi ve eşim yerine kendisini seçeceğimi düşünüyordu. Böyle bir şey olmayacaktı. Ay Tanrıçası’nın kaderime yazdığı kişiyi bekliyordum. Ailem bana bunu öğretmişti.

“Addy’ye ne yaptın?” diye hırladım Macie’ye.

Saçlarını omzunun üzerinden atıp koridorda kasılarak kafeteryaya doğru ilerlemeden önce bize baktı. Ardından Myra’ya dönüp sorumu tekrarladım. Bana Macie’nin Addy hakkında söylediklerini anlatınca kanım kaynamıştı. Kurdumu sakinleştirmek için derin bir nefes aldığımda burnuma tanıdık bir koku çarptı. Gözlerimi kapatıp kokuyu içime çektim ve ardından gözlerimi açıp Myra’ya baktım.

“Bugün kiminle birlikteydin Myra?” diye sorarken gözlerimi ona diktim.

Soruma cevap vermek zorundaydı. Bundan kaçamazdı. Bunu bildiği için bakışlarım altında kıvranıyordu.

“Bir sürü insanlaydım,” dedi çok hızlı bir şekilde.

Addy’nin kaybolduğu koridora baktım. “Bugün garip davranıyor muydu?”

Myra başını salladı. “Hayır, her zamanki gibiydi. Bugün doğum günü olması ve ailesinin onun için özel bir şey yapmaması dışında.”

Bir Beta’nın sahip olduğu tek çocuğuna yükmüş gibi davranmasından tiksiniyordum. Yavrular el üstünde tutulmalı, öylece bir kenara atılmamalıydı.

“Bilmem gereken bir şey var, bana doğruyu söylesen iyi edersin,” dedim bileğini tutarak.

Başıyla boş bir sınıfı işaret etmeden önce koridora göz gezdirdi. “İçeride konuşalım. Düşündüğüm şeyi soracaksan mahremiyete ihtiyacımız var. Ryan, Addy’yi bulup işimiz bitene kadar ona göz kulak olabilir misin?”

Beta’m Ryan başını salladı ve onay almak için bana baktı. Ona hafifçe başımı salladığımda koridora doğru ilerledi.

Myra sınıfın kapısını açtığında onu takip ederek içeriye girdim ve kapıyı arkamızdan kilitledim. Derin bir nefes alırken giysilerindeki baskın hanımeli kokusunu içime çektim. Kurdum zihnimde huzursuzca volta atmaya başlamıştı. Koku damarlarıma doluyor, kalbimin çarpmasına ve bedenimin titremesine neden oluyordu.

Myra uzun bir iç çekti. “Devam et ve sor. Sanırım cevabı biliyorum.”

“Addy’nin bugün reşit olduğunu söylemiştin. Bu sabah hanımeli kokusu aldım. Kıyafetlerindeki hanımeli kokusu da çok baskın. Bu onun kokusu mu?” diye sordum masaya yaslanarak.

Myra odada volta atıyordu, bakışları her yerdeydi. “Korkuyor Drake. Onu yarın reddedebileceğini söyledi. Doğum gününde acı çekmek istemiyormuş.”

Kurdum sözleri karşısında homurdanırken kükredim. “Ne ~dedi dedin?”

Myra patlamam karşısında irkilmişti. “Senin Luna’n olmaya layık olduğunu düşünmüyor. Kızın hayatına bir bak Drake. Kendini dışlanmış, kimseye layık değilmiş gibi hissediyor. Ailesi ona bok gibi davranıyor, sürümüz onu istismar ediyor. Macie bunun komik olduğunu düşünüyor.”

Masanın kenarını öyle sert kavramıştım ki kenar elimde kaldı. Kırılan parçayı yere atıp masadan uzaklaştım ve kurdumu sakinleştirmek için odada volta atmaya başladım.

“Onlara onu rahat bırakmalarını söyledim. Emirlerime uymayıp bana saygısızlık mı ediyorlar?” diye homurdandım.

Myra başını salladı. “Emirleri Macie veriyor. Sürü üyelerine onları senin gazabından koruyacağını söylüyor. Onun arkasına saklanıyorlar çünkü Macie onları manipüle etmek için senin adını kullanıyor.”

Öfkeden titriyordum. Macie arkamdan iş çeviriyor, etrafa emirler yağdırıyordu. Üstüne bir de insanları benim gazabından koruyacağına dair söz veriyordu. Bu sabah birkaç arkadaşımla Addy’ye yapılan saldırının arkasında kimin olduğunu konuşurken o harika kokuyu almıştım. Onu bulmaya o kadar odaklanmıştım ki kız kardeşimin arkadaşını koruma görevimi unutmuştum.

Yumruğumu duvara geçirdim. “Bu iş derhâl bitecek. Bunları bana neden anlatmadın?”

Myra homurdanarak gözlerini devirdi. “O kadar mı körsün kardeşim? Arkadaşların sana neler olduğunu anlatıp duruyor. Sen yokken Macie’nin nasıl biri olduğunu görmen için sana yalvardılar. Sana defalarca gelip istismar konusunda bir şeyler yapmanı istedim. Emir veriyorsun ama asla arkasını takip etmiyorsun.”

Duvara yaslanıp ellerimi yüzümde gezdirdim. “Haklısın. Sorumluluklarıma, babamı memnun etmeye o kadar odaklandım ki diğer şeyleri ihmal ettim. Unuttuğumdan değil, sadece kendi hayatıma kapıldım. Arkadaşlarım Macie’nin ne kadar kötü olduğunu söylediler ama ben görmek istemedim. Addy’ye yapılan saldırıyı ele almayı planlıyordum ki o koku dikkatimi dağıttı.”

Myra elini koluma koydu. “Çok fazla baskı altındasın. Alfa olmak zorlu bir iş. Çok fazla zamanını alıyor. Sana yardım edecek bir Beta’n var. Ryan ondan fazla bir şey istemediğini söylüyor.”

Yere baktım. “Her şeyi kendim yapmaya çalışıyorum. Bu işlerin onların işi olmadığını düşünebilirler. Başkalarına yük olmak istemiyorum.”

Myra başımın yan tarafına vurdu. “Onlar bunun için var seni aptal. Babamın işleri nasıl hallettiğine bak. Beta, Gama ve Omega’sına hiç düşünmeden emir veriyor. Adamları da emirlerine uyuyorlar. Ne düşünürlerse düşünsünler seninkilere de uymalılar.”

“Kız kardeşim olmasan sana bunu ödetirdim,” dedim bana vurduğu yeri ovuşturarak.

Gülerek masaya yaslandı. “Biliyorum. Peki, şimdi ne yapacaksın?”

Duvardan çekilerek ona baktım. “Önce eşimi bulmamız gerekiyor. Ondan sonra her şey yerli yerine oturacaktır. Onu reddetmeyeceğimi bilmesi gerek.” Myra’nın iç çektiğini duyduğumda ona döndüm. “Ne? Ona onu reddedeceğimi söylemedin değil mi!”

Bana üzgün bir şekilde baktı. “Hayır, ona ailemizin seni bundan daha iyi yetiştirdiğini söyledim. Sadece nasıl tepki vereceği konusunda endişeliyim. Tuvalette bu konuyu konuştuğumuzda hiç mutlu olmadı.”

Dudaklarımda bir gülümseme belirdi. “Yani kabinde saklanan o muydu?”

“Evet. Neden onunla yüzleşmeden çıkıp gittin?” diye sorarken Myra üzerini düzeltti.

Çeneme dokundum. “Benden saklanıyordu. Tekrar karşılaşacağımızı düşündüm, bu yüzden zorlamak istemedim. Yüz yüze görüştüğümüzde aramızdaki bağın doğal bir şekilde oluşmasını istiyorum.”

Kapıya doğru ilerlerken Myra duraksayarak arkasına baktı. “Macie konusunda ne yapacaksın?”

Buna karşılık hırladım. “Onunla ben ilgilenirim. O konuda endişelenme. Hadi gidelim. Eşimle şahsen tanışmak istiyorum.”

Myra kıkırdıyordu. “Eşini altıncı sınıftan beri tanıyorsun.”

Ona gülümsedim. “Biliyorum. Her zaman gözüme çarpıyordu. Benim yanımda o kadar utangaçtı ki onu hiç zorlamadım. Eğer konuşmak istese benimle konuşurdu. Onunla çok muhabbetimiz olmadı ama konuştuğumuzda o kadar çekingen olurdu ki kalbim onun için acırdı.”

Myra kapının kilidini açtı. “Yarınki partim için okuldan sonra kıyafet alışverişine çıkacağız. Macie davetli değil, o yüzden korumaların onu içeriye almasın. Ailesi almayacağı için Addy’ye ben elbise alacağım.”

Yanına yaklaştım. “Hayır.”

Aniden durdu. “Hayır mı? Bana ne yapacağımı dikte edemezsin...”

Elimi kaldırarak onu susturdum. “Artık kıyafetlerini ben alacağım. Bugünden itibaren bizimle sürü evinde yaşamaya başlamasını istiyorum. O benim eşim, gelecekteki karım. Yarınki partide herkes onun hayatımdaki yerini öğrenmiş olacak.”

Kardeşimin dudaklarında bir gülümseme oluşmaya başladı. “Önünde zorlu bir görev var. Ailesi bir an önce evden gitmesini istiyor. Eşini bulup onun yanına taşınmasını bekliyorlar. Seninle birlikte olduğunu öğrendiklerinde verecekleri tepkiyi bir düşünsene.”

Gülümsemem soldu. “Onların fikirleri ya da tepkileri umurumda değil. O artık benim, önemli olan tek şey bu.”

Kafeteryaya girdik ve tepsilerimizi yiyeceklerle doldurduk. Bakışlarım etrafta gezinirken gözüm tanıdık olan kızıl saçlara takıldı. Beta’mla birlikte dışarıda oturuyorlardı. Genelde kardeşimle o masada toplanırlardı. Kafeteryadan çıkarken Myra önüme geçti. Sırt çantasını yavaşça Addy’nin titreyen ellerinden aldığında burnuma tatlı bir koku çarptı. Gözlerimiz buluştuğunda beni çarpan elektrik neredeyse tepsimi düşürmeme neden olacaktı.

Karşısına oturdum, sesim nazikti. “Addy, konuşmamız gerek.”