Son Umudu

Lake

"Bu ilacı üç hafta tuzlu suyla yıkadıktan sonra yaranın etrafına sür,” dedi sürü doktoru tıbbi malzemelerini toplar ve bana merhem ve gazlı bez dolu bir çanta vererek, "Kısa sürede iyileşeceksin."

Doktor odamdan çıkarken hafifçe gülümsedi. Babam ve annemin ona sorular sorduklarını söyleyebilirdim.

İki yanımda Riley ve Landon ile okulun kapısından içeri girdim. Sürü üyelerimizin tüm gözleri üzerimdeydi. Çevredeki insanlar, işaretten cızırdayan enerjiyi fark etmiyor gibi görünüyordu.

Kafeteryaya girmeden önce kapı hafifçe omzuma çarptığında yüzümü buruşturdum. Herkesin fısıltıları duvarlardan sekiyor gibi görünüyordu.

"Zavallı kız."

"Şimdi kendini de öldürebilir."

"Kaybetmesi an meselesi."

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Kahvaltı ettikten kısa bir süre sonra zil çaldı. Riley ve Landon, biz kızlar ilk modüle girerken birbirlerine el salladılar.

"Nasıl hissediyorsun?" diye sordu Riley biz otururken.

Hafifçe omuz silktim, "Şu anda olabileceğim kadar iyiyim. Keşke insanlar kendi işlerine baksalardı."

Modül sona ererken, ilaç çantamı alıp Riley'e işaretimi temizlemem gerektiğini söyledim. Landon'la kapının önünde buluşup ve bir sonraki derse gittiler.

Gazlı bezi omzumdan uzaklaştırdığımda banyo neyse ki boştu. Şişlik biraz azaldı ama iz hâlâ belirgindi.

"Vay canına,” dedi arkamdan bir kıkırdayarak, "Olayların bu kadar büyüdüğünü bilmiyordum."

Delilah'ı aynada arkamda dururken görüyorum. Gözlerimi devirip izi kapatmaya devam ettim.

"Zavallı Lake Mavris," dedi Delilah aramızdaki mesafeyi kapatarak, "asla mutluluğu bulmayacak."

Lynne'in sınırlarını zorladığını hissedebiliyordum. Bu dişiden artık bıkmıştı.

"Acı verici görünüyor...” Delilah dramatik bir şekilde nefesini tuttu, "Söyle bana. Nasıl bir histi?"

Gözlerim arkamdaki kadının yansımasına takılırken donup kaldım. Tepkim karşısında gülümsemesi daha da büyüdü.

"Yaptıkları için onu suçluyor musun?" Delilah, işareti ortaya çıkarmak için saçını boynunun diğer tarafına doğru hareket ettirdi.

Benim için olması gereken işaretti.

"Senin gibi zayıf, küçük bir "savaşçı" it, bu sürüye liderlik etmek için gerekenlere asla sahip olmadı. Eşim ve ben cennette yapılmış bir eşleşmeyiz."

Bu kadarı yetti.

Delilah'a döndüm. Gülümsemesi çabucak yerini yere uzanmış ve korkudan titreyen bir çeneye bıraktı. Havlayan köpek ısırmazmış.

Ben ona bir adım atarken Delilah, "Yardım edin! Beni öldürmeye çalışıyor!" diye bağırdı.

Tuvaletten fırladı. Sadece omzuma pansuman yapmaya geri döndüm.