Geceyi Isıranlar

JETT

Oyuncu kurdu etrafımızda dans ediyordu. Güzel, küçük ama cesur, masmavi gözleri olan parlak beyaz bir kurt. Görülmeye değer bir manzaraydı. Büyüleyiciydi.

Ben olduğumu bilmesini istemediğim için onunla zihin bağlantısı kurmayı reddettim. Zaten ondan uzak durmam için beni uyarmışlardı. Sürülerimiz arasında daha fazla gerginliğe neden olmak istemiyordum.

Kurdu saldırarak haylaz bir hırıltıyla bizi yere serdi.

Eğer bu gerçek bir kavga olsaydı Tyson'la bana karşı hiç şansı olmazdı. Ama cilveli ve yaramaz davranıyordu, biz de ona uyup yana devrildik.

Bizi kokladı, yan tarafımızı dürttü. Tyson döndü, pozisyonlarımızı değiştirerek onu soğuk zemine sabitledi. Boğuşuyor, kafalarımızı tokuşturup birbirimizi hafifçe ısırıyorduk.

Sonunda oyundan yorulduğumuzda yan yana uzanıp akşam güneşinin altında dinlendik. Bu anı biriyle paylaşmak güzel bir histi. Vücutlarımız birbirine değerken ormanın kokularını ve seslerini içime çektim.

Kurdu ayağa kalkarak insan formuna geri döndü. Yırtılmış kıyafetleri vücudundan dökülüyordu, utanıp elleriyle kendini örtmek için elinden geleni yaptı.

Çok güzel. Onu elde etmek resmen bir ödül olurdu, ~diye düşündüm kendi kendime.

"Kimsin sen?" diye sordu.

Şekil değiştirip kendimi ona göstermeyi düşündüm. Ama uzaktan yüksek sesli bir uluma bize doğru geliyordu.

Tyson'a, "Bu bizim gitme işaretimiz,~" dedim ve arkamızda şaşkın Laura’yı bırakarak hızla uzaklaştık.

Henüz değil küçüğüm. Ama belki yakında sana kim olduğumu açıklarım.

LAURA

Birlikte geçirdiğimiz saati kafamda tekrar tekrar oynatıyordum. Kimsin sen kurt?

İlk başta ona güvenmiyordum ama bana heyecanlı ve yaramaz ama aynı zamanda dikkatli ve korumacı olabileceğini gösterdikten sonra yanında kendimi huzurlu hissettim.

Şu anda en büyük sorunum Athena’ydı. Sadece iki gündür benimleydi ama şimdiden kontrol benden çok ondaydı.

Başını ayaklarının üzerine koyarken inlediğini duydum. Beni istemeden şekil değiştirmeye zorlayarak hata yaptığını biliyordu. Tehlikeliydi.

"Böyle bir şey tekrar olamaz Athena,~" dedim. Vicdan azabı duyuyordum ama öğrenmesi gerekiyordu. Benim de onu nasıl kontrol edeceğimi öğrenmem gerekiyordu.

Düşüncelerim tekrar siyah kurda ve benimkine değen vücuduna döndü. O anları kafamda tekrar tekrar canlandırırken kendimi derin bir uykuya sürüklenirken buldum.

***

Gözlerimi pencereden gelen ışıkla açtım. Telefonuma bakınca saatin on biri geçtiğini fark ettim. On dört saat uyumuştum ama kendimi yenilenmiş gibi hissetmiyordum. Hatta hiç uyumamış gibiydim. Üstümden tır geçmiş gibiydi.

Yorganın altına kıvrıldım, tekrar uykuya dalmaya başlamıştım ki kapıdan fısıltı sesleri geldiğini duydum.

"İçeri girip iyi olup olmadığına bak. O senin kardeşin, koca bebek. Kafanı koparacak değil ya."

"Neden ben yapmak zorundayım? Neden sen yapmıyorsun? Sen hiç kız kardeşimi uyandırdın mı? Rahatsız edildiğinde şeytana dönüşür o!"

Kendi kendime gülümseyip boğazımı temizledim. "Artık süper duyma yetisine sahip olduğumu ve ikinizin de söylediği her şeyi duyabildiğimi biliyorsunuz, değil mi? Carly, içeri gelebilirsin. Ewan, sen defol git. Çok yüksek sesle fısıldıyorsun."

Carly kapıyı açtığında kıs kıs gülüyordu.

Tam zamanında kafamı yorganın altından çıkarıp abimin bakışlarını yakaladım.

Merdivenlerden inmeden önce, "Gördün mü? İşte bununla uğraşmak zorundayım," diye homurdandı.

Carly yatağa girip bana sokuldu. Muzip bir tavırla sırıttığında ne diyeceğini tahmin ettim.

"Dün akşam ormanda ne yaptığını bana anlatmak ister misin?"

Yüzümü bir yastıkla kapatıp bağırdım. Kafam karışıktı. Siyah kurt hakkında ne hissedeceğimi bilmiyordum. Athena ona karşı bir çekim hissediyordu ama o bir yabancıydı, sürümüzün bir parçası değildi.

Ben birlikte geçirdiğimiz akşamı anlattıkça Carly'nin gözleri giderek daha çok açıldı.

"Lulu, bunun ne kadar tehlikeli olabileceğini biliyor musun?" diye sordu.

Ne diyeceğimi bilemiyordum. Tehlikeli olduğunu biliyordum ama aynı zamanda kendimi güvende hissediyordum.

Carly davranışlarımı açıklamama fırsat vermeden bana gözlerini devirdi. "Yapma. Sakın yapma. Bahanelerini duymak istemiyorum. Bu kurdu tanımıyorsun. Seni ciddi şekilde yaralayabilirdi."

Bana kızgın olduğu belliydi ama anlamasını sağlamaya çalışmalıydım.

"Tehlikeli biri değildi. Arkadaş canlısıydı, hatta şakacıydı. Onun yanında kendimi güvende ve koruma altında hissettim. CeCe," diye devam ettim, "bu akşam yine ormana gideceğim. Onun kim olduğunu bilmek istiyorum. Ne istediğini ve burada ne aradığını öğrenmem gerekiyor."

Carly başını iki yana salladı ama bir şey söylemesine fırsat vermeden sözünü kestim.

"Abime söyleyemezsin. Böyle bir şeye onay vermeyeceğini biliyorum."

"Lulu, yaptığın o kadar yanlış ki. Onun kim olduğunu ya da neyin peşinde olduğunu bilmiyorsun. Noel Buluşması büyük bir buluşma. Avrupa'nın dört bir yanındaki sürülerden ziyarete gelen alfalar var. Belki de sürüye zarar verebilmek için seninle yakınlaşmaya çalışıyor."

"İşte bu yüzden onu tekrar görmem gerekiyor. Dışlanmış olabilir, sürüsünü ya da ailesini kaybetmiş ve yalnız olabilir. Bilmem gerekiyor gibi geliyor. Planlarının ne olduğunu öğrenebilmem için bana güvenmesi lazım. Bu Athena için önemli. Bu yüzden benim için de önemli."

"Peki," dedi Carly keyifsizce. "Ama yakında, muhtemelen yarın, kızgınlık dönemine gireceğini unutma. İlk kızgınlığın her zaman en güçlüsüdür, bu yüzden saklaman neredeyse imkânsız olacaktır.

"Erkek kurtlar bunu hissedecek. Sadece onlar seni takip etme dürtüsü hissetmeyecek, aynı zamanda sen de onları bulma dürtüsüne kapılacaksın. Eğer kızgınlığın başladığında o siyah kurtla yalnızsan, dikkatli olmazsan ölümcül sonuçları olabilir."

"Bir şey olmayacak, söz veriyorum. Eğer sana daha iyi hissettirecekse, birbirimizle iletişim kurabilmemiz için zihin bağlantısını açık tutacağım. Olur da tehlikede olduğumu hissedersem, sana ananas ~kelimesini zihin bağlantısıyla ileteceğim. O zaman abime söyleyebilirsin."

Carly iç çekti. Yaptığımdan hoşnut olmadığını biliyordum ama geri adım atmayacaktım.

"Peki. O zaman senin ananas diye seslenmeni beklerken duyularımı zorlayacağım."

Gülümseyip ona sıkıca sarıldım. Şimdi tek yapmam gereken gizemli kurdumu bulmaktı.